Recenzja: Święto Dziękczynienia Twistów M. Night Shyamalana

Servant w Apple TV Plus oferuje swoje zwykłe menu degustacyjne niespodzianek, zaczynając od niezwykle cichego dziecka.

W Święto Dziękczynienia lista rzeczy, za które możesz potencjalnie podziękować, rośnie o jedną, wraz z czwartkową premierą nowego horroru Servant na Apple TV Plus. Turcja, piłka nożna, rodzina, M. Night Shyamalan . To cały dzień.

Żeby było jasne, Servant, który pojawia się w 10 półgodzinnych odcinkach – pierwsze trzy transmisje w czwartek, a kolejne rozdziały pojawią się w piątki, począwszy od 6 grudnia – ma coś wspólnego z jednym z wcześniejszych projektów telewizyjnych Shyamalana, serialem Fox Wayward Pines: nie za dużo Shyamalana. Jest glamour wśród producentów wykonawczych i wyreżyserował dwa odcinki, ale serial został stworzony i napisany przez weterana telewizji brytyjskiej Tony'ego Basgallopa.

To zniechęca, jeśli myślisz, że scenariusze filmowe Shyamalana to pomniki genialnego spisku. Jeśli masz tendencję do myślenia wręcz przeciwnego – że ich obłęd i sztuczki zbyt często niwelują atrakcyjność ich wypolerowanego przerażenia – to jest to powód do nadziei. Odbyły się ostatnie dwa koncerty Basgallopa jako piszący i produkujący Wygnaniec z Cinemax (przerażenie) i Stacja Epix w Berlinie (szpiegostwo), para inteligentnych i zabawnych kawałków gatunku. Czy utrzymał tę passę?

Oglądając pierwszy sezon Sługi (Apple już zamówił drugi), możesz mieć bardziej naglące pytanie: co to do cholery jest?

Koncentrując się na nieco okropnej parze młodych miejskich profesjonalistów i nieco przerażającym nastolatku z Wisconsin, którego zatrudniają jako pomocnika na żywo, historia zwodzi w wielu sprawdzonych kierunkach. Czy niania jest zła? Czy mama jest psychopatką? Czy dziecko jest demoniczne? Czy dom jest opętany? Wszystkie możliwości pozostają w grze, a różne tropy nie przypominają eskalujących etapów opowieści grozy, ale są jak podstawowe, obracające się elementy komedii sytuacyjnej.

Najlepszy telewizor 2021

Tegoroczna telewizja oferowała pomysłowość, humor, przekorę i nadzieję. Oto niektóre z najważniejszych wydarzeń wybranych przez krytyków telewizyjnych The Times:

• • 'Wewnątrz': Napisany i nakręcony w jednym pokoju specjalny program komediowy Bo Burnhama, przesyłany strumieniowo na Netflix, zwraca uwagę na życie w Internecie w trakcie pandemii .
  • „Dickinson”: ten Serial Apple TV+ to opowieść o pochodzeniu literackiej superbohaterki, która jest śmiertelnie poważna w temacie, ale niepoważna w stosunku do siebie.
  • 'Dziedziczenie': W brutalnym dramacie HBO o rodzinie miliarderów z mediów, bycie bogatym to nic takiego jak kiedyś .
  • „Kolej podziemna”: Przerażająca adaptacja powieści Colsona Whiteheada autorstwa Barry'ego Jenkinsa jest bajeczna, ale jednocześnie realistyczna.

Ogólny klimat jest świadomie powściągliwy, śmiertelnie ponury i, być może celowo, trochę bez powietrza, jakby akcja rozgrywała się w jednej z torebek sous-vide zatrudnionych przez męża Seana (Toby Kebbell), szefa kuchni bez restauracja. Jedynej znaczącej przemocy dokonuje Sean na kolejnych żywych i martwych zwierzętach — tuszach królików, wijących się węgorzach, homarach, świerszczach, rozdymkach. To zabawny sposób (jeśli twoja wrażliwość moralna to zniesie), aby wprowadzić trochę instynktownych wstrząsów w coś, co w przeciwnym razie jest ćwiczeniem z atmosfery i gentryfikującej satyry na Gen-Xer, show, które prawie przeprasza za próby przestraszenia cię.

Akcja, taka jaka jest, rozgrywa się niemal w całości wewnątrz lub w zasięgu wzroku przystojnej, ciemno urządzonej kamienicy w Filadelfii, gdzie Sean żyje w zawieszonej wrogości ze swoją żoną Dorothy (Lauren Ambrose), znaną reporterką telewizyjną . (Dostrzegamy przebłyski świata zewnętrznego dzięki segmentom Dorothy, w których reprodukcja profesjonalnego, wymuszonego wiwatu z lokalnych wiadomości przez Ambrose'a jest niewiarygodnie autentyczna). zachwyca się jej kruchością, jednocześnie podkreślając, że nie uprawiali seksu od roku.

Obraz

Rupert Grint gra brata Lauren Ambrose, straumatyzowanej, pogrążonej w żałobie matki w Servant.Kredyt...Apple TV Plus

Otoczenie Filadelfii i klaustrofobiczna lokalizacja to znaki towarowe Shyamalan. A potem jest wielki zwrot, lub następstwo zwrotów akcji, które w jego filmach mogą całkowicie zastąpić dramatyczne komplikacje i rozwój postaci. W tym przypadku tak jest, ale nadal wykonują dużo pracy.

Pierwszy pojawia się bardzo wcześnie i zostanie tutaj zepsuty dla jasności. W premierowym odcinku, złowrogo wyreżyserowanym przez Shyamalana, z mnóstwem dziwnych kadrów i zbliżających się zbliżeń, Sean i Dorothy witają bladą, pobożną, nie z tego świata Leanne (Nell Tiger Free). Została zatrudniona do opieki nad ich dzieckiem, Jerycho, ale – jak ostrzegał ją Sean – Jericho jest w rzeczywistości lalką, urządzeniem terapeutycznym używanym po tym, jak stracili prawdziwe Jerycho, a Dorothy załamała się.

To nr 1. Twist nr 2 pojawia się pod koniec odcinka i ustawia serial na różnych torach. Jest prosty psychologiczny thriller o kłócącej się rodzinie (Rupert Grint uzupełnia główną obsadę jako brat Dorothy) w prawdopodobnie nawiedzonym domu z prawdopodobnie obłąkanym pracownikiem, z niewielkim horrorem ciała i trochę modnym dublowaniem postaci Dorothy i Leanne. I jest zjadliwa komedia obyczajowa o grupie uprzywilejowanych, nadmiernie dzielących się narcyzami, wściekle udających, że nie dzieje się przed nimi coś zupełnie dziwnego.

Cieszenie się tym wymaga zwykłego poważnego zawieszenia niewiary, które jest ułatwiane przez niektóre narzędzia fabularne: bardzo niewiele osób wie o śmierci dziecka (mimo że Dorothy jest lokalną celebrytką); Sean nie chce denerwować Dorothy, ponieważ ją kocha i ponieważ jest pasywno-agresywny.

Kebbell, Grint i genialny Ambrose (którego występy uspokajają się po kilku histrionikach z pierwszego odcinka) robią, co w ich mocy, by sprzedać tę historię. Free, który grał córkę Cersei i Jaime Lannister w Game of Thrones, jest sympatyczny, ale nie robi zbyt silnego wrażenia.

Przyjemność wymaga również trochę cierpliwości, ponieważ Basgallop pipetuje napięcie przez pięć godzin, skandalicznie rozciągając retrospekcje, które w końcu wyjaśniają, co naprawdę stało się z Jerycho i stopniowo skłaniając nas do prawdy, rodzinnej i religijnej, w odniesieniu do Leanne (skręty nr 3). i 4). Kiedy odpowiedzi pojawiają się w ostatnich kilku odcinkach, w częściowej, klifowej formie, możesz nie czuć, że są one wystarczającym zwrotem z inwestycji czasu. Otrzymasz jednak dość szczegółowy samouczek dotyczący skórowania żywego węgorza.