Kim jest świnia HIPO podczas bombardowania?

Napisany i wyreżyserowany przez Dane'a Ole Bornedala, oryginalny duński film wojenny „Bombardowanie” ujawnia ponurą wizję wojny. Wykorzystując perspektywę trojga dzieci, zakonnicy i personelu wojskowego pracujących dla duńskiego skrzydła gestapo, historia przedstawia ostatnie dni II wojny światowej i wyzwolenia Danii, które nastąpiły po nich.

W centrum opowieści leży tragiczne zniszczenie Szkoły Joanny d’Arc , co doprowadza dokładną opowieść do łamiącego serca końca. Symboliczna praca kamery i błyskotliwość obsady nadają filmowi mocną atmosferę. Słowo HIPO-świnia pojawia się przy wielu okazjach. Jeśli jednak zastanawiasz się, czym jest świnia HIPO, zagłębimy się dalej. PRZED SPOILERAMI.

Kim jest świnia HIPO?

Wcześniej w hollywoodzkiej wyprawie Bong Joon-ho „Okja” widzieliśmy urocze tytułowe stworzenie, mieszankę hipopotama i świni. Wydaje się jednak, że świnia HIPO z filmu nie ma związku z żadnym ze zwierząt, ponieważ termin ten jest przede wszystkim obrazą. Na początku filmu duński działacz ruchu oporu Svend odwiedza dom Frederika, duńskiego żołnierza piechoty otrzymującego pensję od niemieckiej milicji. Svend szuka schronienia u Frederika ze strachu o jego życie, ale Frederik zmienił stronę. Dlatego nie może pozwolić Svendowi zostać w jego domu. Svend zwraca dziesięć koron, które był winien Frederikowi, i wycofuje się z uczuciem smutku.

Frederik wchodzi do domu, a jego rodzina zbiera się przy stole. Podczas posiłku ojciec Frederika okazuje silne niezadowolenie z powodu przyłączenia się syna do strony wroga i odprawia Frederika, nazywając go świnią-HIPO. Frederik wstaje od stołu i ucieka do swojego pokoju. W innej scenie Svend wkrótce potem ginie na ulicy. Możesz się zastanawiać, czym jest świnia HIPO po reakcji Frederika na to określenie. Wywnioskujemy, że świnia HIPO jest obelgą zarezerwowaną dla tych Duńczyków, którzy zmienili strony, pomagając niemieckim okupantom zdobyć fortecę w Jutlandii.

Po niemieckiej okupacji Danii 9 kwietnia 1940 r. psychogeografia terytorium przeszła skomplikowaną restrukturyzację. Obawiając się powszechnego zniszczenia, władze duńskie współpracował z siłami okupacyjnymi. Stopniowo nazistowska tajna milicja państwowa (która nie była aż tak tajna) wzniosła kwaterę główną w centrum Kopenhagi, o nazwie Shell House lub Shellhus , skąd rządzili miastem i większością Jutlandii. Co zaskakujące, w Kopenhadze wyrosło duńskie skrzydło partii nazistowskiej, Narodowo Socjalistyczna Partia Robotnicza Danii, składające się wyłącznie z obywateli Danii.

Geheime Staatspolizei, czyli tajna policja (powszechnie znana jako Gestapo), również zatrudniała obywateli duńskich. Podobnie jak Frederik w filmie, około 550 umundurowanych Duńczyków pomagało niemieckiej milicji w tłumieniu zamieszek i zmuszaniu mas do uległości. Jednak na początku 1945 roku, kiedy to się dzieje, populistyczny ruch oporu miał ogromne poparcie. Władze duńskie przestały funkcjonować w sierpniu 1943 r. i miasto Kopenhaga był w strzępach.

Przy niedoborach żywności i rosnących cenach duńscy cywile mieli już dość. W tym momencie przerwy najbardziej widocznymi obiektami narodowej, populistycznej nienawiści byli Duńczycy pracujący dla Niemców. Ludzie unikali ich, nazywając HIPO-świnia, imię, które mogło wywodzić się z ludowej opowieści o zagubionym i potrzebującym chłopcu, który postanowił jeść z koryta dla świń. Po wyzwoleniu większość z tych zdrajców stanęła przed sądem.