8 filmów podobnych do Dziękuję za palenie, które musisz zobaczyć

Kaskadowy wpływ uroku i charyzmy wygrywa w tym z logiką i nauką satyryczny komedia kierowany przez Jasona Reitmana. „Dziękuję za palenie” obraca się wokół Nicka Naylora, lobbysty wielkiego tytoniu, któremu udaje się podważyć argumenty przeciwko tytoniowi i papierosom i przekonać ludzi, że program antynikotynowy to nic innego jak gadanie. Wydany w 2005 roku film przedstawia pryzmat fascynujących sposobów, w jakie wielkie korporacje obalają opinię publiczną.

Ponieważ Naylor nadal potępia liberalne kampanie i zwraca uwagę opinii publicznej, trudno mu pogodzić rolę obrońcy niebezpiecznych substancji i ojca. Z Aaronem Eckhartem, Roba Lowe'a Adama Brody'ego, Kate Holmes i J.K. Simmons, „Dziękuję za palenie” zagłębia się w amoralność, która przenika wiele kluczowych struktur społecznych. W filmie występuje wszechobecny przebiegły cynizm, który dodatkowo uzupełnia farsową satyrę na korporacje, rząd i system lobbystyczny. Jeśli więc podobała Ci się symbolika wpływu, wpływu i odpowiedzialności, oto lista podobnych filmów. Możesz obejrzeć kilka z tych filmów, takich jak „Dziękuję za palenie” na Netflix, Hulu lub Amazon Prime.

8. W powietrzu (2009)

Film opowiada historię Ryana Binghama, doradcy zawodowego, którego zadaniem jest zwalnianie ludzi. Jednak jego wymagająca rola utrzymywała go w powietrzu przez lata. Zbliżył się do niego nowy współpracownik, redukcjonista znajduje teraz sposób, aby położyć kres ciągłemu cyklowi podróży służbowych. W filmie występują utalentowane kreacje m.in George Clooney , Wera Farmiga , Anna Kendrick , I Jasona Batemana i wyreżyserowany przez Jasona Reitmana. Podobnie jak „Dziękuję za palenie”, „W powietrzu” zawiera również kluczowe struktury, które zawężają życie i rodziny. Podobnie jak Nick, któremu trudno jest poruszać się po cienkich liniach lobbysty i ojca, historia Ryana pokazuje również metaforyczny dylemat pracy i życia na walizkach.

7. Wywiad (2014)

Z James Franco , Setha Rogena i Randall Park jako tytułowych głównych bohaterów, 'Wywiad' opowiada historię Dave'a Skylarka i Aarona Rapoporta, dwóch ludzi, którzy prowadzą tabloidowy program telewizyjny o nazwie „Skylark Tonight”. pokazywać. Kiedy jednak CIA zwraca się do nich z prośbą o zamordowanie przywódcy, następuje szereg zabawnych sytuacji. Jeszcze inny czarna komedia który zawiera satyrę polityczną „Wywiad”, również dokładnie zagłębia się w okrutną i kontrolującą historię przywódców, którzy zajmują centralne miejsce i zachowują władzę zmiany opinii. Tak więc, jeśli podobała ci się wyboista jazda zysku i taktu w „Dziękuję za palenie”, ta opowieść będzie dla ciebie równie zabawna.

6 . Bardzo mi zależy (2020)

Film kręci się wokół lesbijki oszustki o imieniu Marla Grayson, która działa jako zawodowy opiekun prawny. Manipuluje systemem sądowym, aby uzyskać prawną opiekę nad osobami starszymi, a później udaje jej się ukraść wszystkie ich kosztowności i majątek. Kiedy jednak oszust staje się ofiarą większego drapieżnika, dochodzi do zabawnej sytuacji. Wyposażony Rosamunda Pike jako główny film bardzo przypomina „Dziękuję za palenie”. Podobnie jak zdolność Nicka do manipulowania ludźmi i systemami w celu lobbowania szkodliwego tytoniu, 'Bardzo mi zależy' reżysera J Blakesona śledzi także nikczemne intrygi nieuczciwego opiekuna prawnego, którego zgiełk ostatecznie ją gryzie.

5. Zwariowanie (2008)

Podobnie jak zdolność Nicka do przekonywania ludzi, w tym pacjenta chorego na raka, że ​​palenie jest najlepsze, „The Wackness” opowiada historię niedopasowanego duetu, który wyrusza na ekscentryczną misję, przekonany, że marihuana może być rozwiązaniem ich problemów. Historia opowiada o nastoletnim dilerze marihuany i jego terapeucie, duecie cierpiącym na problemy kobiet. Kiedy postanawiają rozpocząć odyseję hip-hopu i marihuany, następuje szereg zabawnych sytuacji. Z Joshem Peckiem i Bena Kingsleya jako główni bohaterowie, „The Wackness” zawiera również splątaną fabułę przyjaźni i marihuany. Tak więc, jeśli uważasz, że „Dziękuję za palenie” jest wyjątkowe ze względu na przedstawienie błędnej logiki i satyry, ta historia okaże się równie zachwycająca.

4. Nieodparty (2020)

Ta satyra opowiada historię demokratycznego stratega politycznego, który postanawia pomóc emerytowanemu weteranowi w kandydowaniu na burmistrza w małym, konserwatywnym miasteczku na Środkowym Zachodzie. Dekodowanie narracji z ufnością wróżonej przez strategów i ludzi władzy, 'Nieodparty' śledzi wiele sposobów, w jakie ludzie wypaczają system polityczny. „Irresistible” z udziałem Steve’a Carrella, Rose Byrne, Chrisa Coopera i Mackenzie Davis w reżyserii Jona Stewarta przedstawia podobne, zabawne spojrzenie na politykę i władzę, co czyni ten film odpowiednim do obejrzenia po zepsuciu wielkich pieniędzy w „Dziękuję za Palenie.'

3. Idiokracja (2006)

Kolejna interpretacja, która przywołuje na myśl satyrę kapitalizm i korporacjokracja, „Idiocracy”, opowiada historię Joe Bowersa, mężczyzny, który zostaje wybrany do udziału w eksperymencie wojskowym i poddany rocznej hibernacji wraz z kobietą o imieniu Rita. Jednak kiedy duet zostaje zapomniany w swoim uśpieniu i odzyskuje przytomność w 2025 roku, stają twarzą w twarz z nieprzewidywalną sytuacją. Kiedy się budzą, widzą, że średnia inteligencja ludzi spadła wykładniczo, a Joe okazuje się najmądrzejszym człowiekiem na planecie. Podobnie jak zdolność Nicka Naylora do przekręcania konsumpcjonizmu w przebiegły sposób, „Idiokracja” reżysera Mike'a Judge'a również podąża za zdegenerowanymi skutkami dysgenii i komercji.

2. Borat: Cultural Learnings of America for Make Benefit Glorious Nation of Kazachstan (2006)

Ten mockument odzwierciedla również różnicę między percepcją a rzeczywistością. W roli głównej Sacha Baron Cohen , film opowiada historię Borata, miejskiego bohatera, któremu rząd Kazachstanu zlecił nakręcenie filmu dokumentalnego w Ameryce w celu zjednoczenia ludzi. Podobnie jak zdolność Nicka Naylora do naginania ludzkich wyobrażeń na temat tytoniu i palenia, „Borat” to także satyra, która zawiera prymitywny humor i przezabawną komedię, która zagłębia się w problemy systemowe, które wypaczają mieszkańców tego kraju.

1. Przestrzeń biurowa (1999)

Ten kultowy klasyk zawiera szereg bezsensownych przepisów, które mają korzystne skutki. Satyra jest kroniką ponurego życia inżyniera oprogramowania o imieniu Peter, którego życie w korporacji doprowadziło go do krawędzi. Niezadowolony z przyziemnej monotonii mieszkania w boksie, Peter postanawia zwrócić się o pomoc do hipnoterapeuty zajęciowego. Podążając za złośliwościami korporacyjnego życia, „Przestrzeń biurowa” Mike'a Judge'a to historia zwykłego człowieka, który walczy z siedzącym trybem życia, który wykładniczo ograniczył jego życie. Podobnie jak „Dziękuję za palenie”, „Przestrzeń biurowa” zawiera arbitralne warunki pracy i trudu, które potrafią zagmatwać nasze postrzeganie.