Całe życie myślałem, że żona mojego męża nie żyje: czy jest to oparte na prawdziwej historii?

Wyreżyserowany przez reżysera Troya Scotta film „Myślałem, że żona mojego męża nie żyje” opowiada o Loli Winters, która wiedzie swoje wymarzone życie w związku małżeńskim ze wspaniałym restauratorem Leo Wintersem i oboje spodziewają się dziecka w ich eleganckim domu. Jednak ich doskonałe zaklęcie zostaje przerwane przez pojawienie się ducha z przeszłości Leo. Jego poprzednia żona, Tori – zaginiona od pięciu lat i uznawana za zmarłą – pojawia się w ich domu w skrajnie zaniedbanym stanie.

Po powrocie Tori opisuje wstrząsające przeżycie porwanie , uwięzienie i brawurową ucieczkę. Podczas gdy Leo i Lola zgadzają się pomóc jej finansowo, zaczynają się zastanawiać, dlaczego nie poszła na policję i czy w tej sytuacji jest coś więcej, niż się wydaje. Zagadkowy thriller Lifetime osiąga apogeum, gdy Loli wychodzą na jaw mroczne sekrety, przedstawiając przerażające odpowiedzi na wszystkie jej pytania.

„Myślałem, że żona mojego męża nie żyje” powstał na podstawie powieści Minki Kent

Fabuła filmu „Myślałem, że żona mojego męża nie żyje” została zaczerpnięta z thrillera Minki Kent „Unmissing” z 2022 roku. Scenariusz filmu, napisany przez Tamarę T. Gregory, w większości wiernie adaptuje dzieło źródłowe, z kilkoma zmianami. aby narysować elementy i postacie. Choć narracja jest niezwykle sensacyjna i pełna wciągających zwrotów akcji, solidne motywacje postaci i mocne występy obsady zachowują jej autentyczność, sprawiając wrażenie zakorzenionej w rzeczywistości.

Pozostając w dużej mierze wiernym narracji książki, niektóre szczegóły zostały zmienione na potrzeby ekranizacji. Na przykład w książce Tori pojawia się w drzwiach pary po 10 latach zaginięcia w porównaniu z 5 latami w filmie. Ta zmiana mogła zostać wprowadzona, aby zwiększyć realizm sytuacji Tori, ponieważ pięć lat wydaje się bardziej wiarygodnym harmonogramem dla kogoś, kto ponownie się pojawić. Niektóre inspiracje Minki Kent można ogólnie przypisać jej podziwowi dla pism Stephena Kinga jako nastolatki, a także Gillian Flynn, Chevy'ego Stevensa i Caroline Kepnes w późniejszym życiu. Autora uważa za fascynujące badanie sytuacji, w których dobrzy ludzie rozwijają zdolność czynienia złych rzeczy, szczególnie jeśli chodzi o postacie większe niż życie.

LeToya Luckett badała przypadki przemocy i wyrażała prawdziwy strach w swoim autentycznym występie

LeToya Luckett, która wciela się w rolę Tori, bardzo zaangażowała się w swój występ, starając się wydobyć jak najwięcej przerażenia i traumy Tori. Podczas kręcenia sceny, w której Tori po raz pierwszy pojawia się w drzwiach pary, aktorka celowo poprosiła, aby rozebrano jej ubranie, aby nadać jej dzikiego i szalonego wyglądu. Chciała posunąć się o krok dalej w obliczu terroru odczuwanego przez swoją bohaterkę i przeprowadziła badania nad kobietami, które przeżyły podobne doświadczenia. Łatwość przestraszenia się w ciemności pozwoliła jej także wyrazić prawdziwe przerażenie podczas scen leśnych i nocnych filmu.

„Naprawdę chciałam pójść i usiąść z kilkoma kobietami, które doświadczyły przemocy w związkach z przemocą” – wspomina Luckett w wywiad . „Znałem ludzi, którzy doświadczyli tego wcześniej, ale czytałem o takich rzeczach. Po prostu wszedłem w to, nie oceniając tego, pozwalając sobie poczuć te chwile, kiedy kręciliśmy sceny porwań, kiedy kręciliśmy rzeczy w lesie. Tak jakbym się bał… To bardzo realne; Pozwoliłem sobie poczuć ten strach.

Aktorka ujawniła, że ​​takie ujęcia często doprowadzały ją do łez, nawiązując do doświadczeń, z których myślała, że ​​się wyleczyła, i wymagały od niej pozostawania w kontakcie z terapeutą przez cały czas trwania zdjęć. „Myślałem, że mój mąż jest żoną” to film fabularny oparty na oryginalnym dziele Minki Kent. Gregory zaadaptował historię na potrzeby filmu, wprowadzając kilka zmian, aby uprościć postacie i wydarzenia, zachowując jednocześnie główne wątki fabuły w nienaruszonym stanie. Obsada i ekipa tchnęli życie w narrację, a Luckett dołożyła wszelkich starań, aby nadać swojemu występowi autentyczność.