„Atlas chmur”, wyjaśnienie

„Nasze życie nie jest naszym własnym. Od łona do grobu jesteśmy związani z innymi. Przeszłość i teraźniejszość. I przez każdą zbrodnię i każdą dobroć tworzymy naszą przyszłość ”. Wierzysz w karmę? Czy wierzysz w reinkarnację? Osobiście mocno wierzę w to, że wszystko w naszym świecie jest w jakiś sposób połączone, że to połączenie istnieje przez wcielenia, że ​​wszyscy jesteśmy uwięzieni w kręgu: „Krąg życia i odrodzenia ”I że nasze życie rzeczywiście nie należy do nas. Idea wiecznego powtarzania się jest tym, co napędza ambitny i pouczający film „Atlas chmur”.

Wyreżyserowany przez Toma Tywkera, Lanę Wachowskiego i Andy'ego Wachowskiego na podstawie powieści Davida Mitchella o tym samym tytule „Atlas chmur” to zaskakująca historia przygodowa trwająca ponad sześćset lat i obejmująca sześć pozornie różnych, ale misternie powiązanych ze sobą historii. Pierwszy ogląd filmu przyprawi Cię o zawrót głowy od pytań i teorii. Dla tych z Was, którzy jeszcze nie widzieli tego arcydzieła, obejrzyjcie je, a potem przeczytajcie resztę. Dla tych z Was, którzy już to zrobili, czytajcie dalej, a być może znajdziecie odpowiedź na swoje pytanie.

SZEŚĆ HISTORII I POŁĄCZENIA

Najwyraźniej „Atlas chmur” to mieszanka sześciu przeplatających się osobistych historii rozgrywających się w latach 1849–2346. Każda z historii osadzona jest w swojej własnej epoce, począwszy od wysp Pacyfiku w 1849 r., A skończywszy na epoce postapokaliptycznej w 2346 r. historia mająca swój gatunek, scenerię i narrację, wszystkie w taki czy inny sposób skupiają się na odwiecznym konflikcie między wolnością a uciskiem. I chociaż faktyczne powiązania między nimi są dość jasne po pierwszym obejrzeniu, są rzeczy poza faktami, które płynnie łączą te wątki, tworząc „Krąg życia”. Podzielmy teraz chronologicznie każdy z tych wątków i połączmy wszystkie kropki w jedną całość.

Wyspy Pacyfiku, 1849

Rozpoczynamy naszą podróż od adwokata Adama Ewinga, który przybył na Wyspy Pacyfiku, aby spotkać się z właścicielem plantacji, wielebnym Horroxem i poświadczyć notarialnie umowę między właścicielem a jego teściem Haskellem Moore'em. W upalnym upale pola Ewing mdleje, będąc świadkiem makabrycznego chłostania Autua, niewolnika pracującego dla Horroxa. Dr Henry Moose przekonuje Adama, że ​​jest chory na robaka polinezyjskiego i że pomoże mu się go pozbyć. Adam nie wiedział, że dr Moose go zatruwa i powoduje nudności, żeby mógł ukraść wszystkie swoje pieniądze.

Na łodzi Adam ponownie spotyka Autuę, któremu udało się zakraść na łódź. Między nimi rozwija się nieprawdopodobna przyjaźń. Ewing pomaga Autua stać się częścią załogi statku. A gdyby nie pasażer na gapę, nikczemnemu lekarzowi z pewnością udałoby się zabić Ewinga. Autua uhonorował łaskę Ewinga, ratując mu życie i upewniając się, że bezpiecznie dotarł do domu. Po otwierającej oczy podróży przez Pacyfik Ewing podchodzi do swojego apodyktycznego i rasistowskiego teścia i mówi: „Zawdzięczam życie wyzwolonemu niewolnikowi”. Wraz z żoną Tildą u boku postanawia zostać abolicjonistą i pomóc uciśnionym.

Przez całą podróż Adam prowadzi dziennik, dziennik, który w 1936 roku wpada w ręce Roberta Frobishera, bohatera kolejnego wątku. Również guziki kamizelki, skradzione przez dr. Moose'a, są dokładnie podobne do tych, które posiadał Zachary, pasterz kóz w epoce postapokaliptycznej.

Cambridge, 1936

Teraz przenosimy się do Cambridge, gdzie spotykamy prostytutkę i kompozytora Roberta Frobishera w łóżku z jego kochankiem Rufusem Sixsmithem. Wyrusza w podróż, by zostać największym brytyjskim kompozytorem i postanawia zostać twórcą starzejącego się, ale legendarnego kompozytora Vyvyana Ayrsa. Podczas swojego pobytu Frobisher pochłania dziennik Adama Ewinga i pisze liczne listy do jedynej prawdziwej miłości swojego życia, opisując mu każdy dzień w poetycki sposób. Sypia nawet z żoną Vyvyana.

Wkrótce rozpoczyna własną pracę, symfonię, którą nazywa „The Cloud Atlas Sextet”. Symfonia, którą Vyvyan najwyraźniej słyszał we śnie, grając w kawiarni identycznej z PapaSongs, kawiarni przedstawionej w wątku osadzonym w Neo Seul w 2144 roku. Vyvyan próbuje przejąć pracę Frobishera i nie pozwala mu wyjść z domu. Frobisher strzela do niego, a następnie ukrywa się, używając imienia Ewinga, gdzie kończy swoją symfonię i ostatecznie się zabija.

Podobnie jak w przypadku dziennika Adama, listy Frobishera łączą się z następnym wątkiem, w którym Luisa Rey czyta te listy po spotkaniu ze starym Rufusem Sixsmithem. Szczepy tajemniczego sekstetu atlasu chmur powracają w różnych wątkach. Warto też wspomnieć, że tytuł pierwszej współpracy Ayrsa i Frobishera brzmiał „Eternal Recurrence”.

San Francisco, 1973

Następnie spotykamy Luizę Rey, obiecującą i upartą dziennikarkę, która po fatalnym wywiadzie z panem Kipinem wrzeszczy na niego, mówiąc: „przez ostatnią godzinę myślałem tylko o wyrzuceniu cię z balkonu”. Spotyka starego Rufusa Sixsmitha (obecnie naukowca) w windzie i obaj zostają znajomymi. Sixsmith zna prawdę stojącą za reaktorem jądrowym Swannekke, która, gdyby nie została ujawniona, mogłaby wyrządzić ludzkości ogromne szkody. Ale Sixsmith zostaje zabity tuż przed tym, jak mógł opowiedzieć historię Luizie Rey. Znajduje listy Frobishera spod jego ciała i natychmiast ją do nich przyciąga, w ten sposób splecione ze sobą te wątki. Do tego stopnia, że ​​ostatecznie kupuje Sekstet Atlasu Chmur i dziwnie wierzy, że słyszała już tę melodię. Ale gdzie? Być może w poprzednim życiu.

Kontynuuje swoje badania i spotyka w zakładzie naukowca Isaacha Sachsa. Zgadza się przekazać jej raport, a ta dwójka zaczyna do siebie silnie pociągać. Jednak Lloyd Hooks, podejrzany prezes zakładu, zatrudnia wykonawcę Billa Smoke'a, aby pozbył się Sixsmitha, Sachs i Luisy Rey. Podkłada bombę na samolot Sachs i wysypuje samochód Luizy z mostu Swannekke. Przeżyła i teraz z pomocą Joe Napiera pozbywają się wykonawcy i ujawniają prawdę o reaktorze.

Teraz, aby ustalić link do następnego wątku, historia Luisy Rey staje się rękopisem w roku 2012, który czyta Timothy Cavendish, bohater następnego wątku.

Londyn, 2012

Tutaj mamy najbardziej komiczny wątek w filmie. Timothy Cavendish to starzejący się wydawca, który organizuje imprezę autorską. Autor, Dermot Hoggins, jest przestępcą, który zrzuca krytyka z balkonu, tak jak Luisa Rey chciała zrobić z panem Kipinem. Przyjaciele Hogginsa tropią Cavendisha i żądają od niego pieniędzy po niezwykłym sukcesie książki. Ponieważ Cavendish nie ma pieniędzy, aby im zapłacić, zwraca się o pomoc do swojego brata Denholme'a. Po drodze czyta rękopis opowiadania Luisy Rey i czuje dość silne deja vu.

Denholme zgadza się mu pomóc i mówi mu, żeby ukrył się w Aurora House, dopóki nie zorganizuje pieniędzy. Dla Denholme była to zemsta na jego bracie Timothy'm i jego żonie Georgette, którzy go zdradzali. Aurora House był domem opieki i udało mu się nakłonić Timothy'ego do dobrowolnego odwiedzenia go. W serii komiksów planuje ucieczkę z domu i przed okropną pielęgniarką Noakes. Z pomocą innych mieszkańców udaje mu się uciec, a następnie ponownie spotyka się ze swoją dawną miłością.

Później zostaje nakręcony film o życiu wydawcy zatytułowany „Upiorna próba Timothy'ego Cavendisha”, który widzi bohater następnego wątku. Co ciekawe, okazała rezydencja Vyvyana Ayrsa jest używana jako dom opieki w tym wątku.

Neo Seoul, 2144

Wątek wyreżyserowany przez Wachowskich przedstawia futurystyczną Koreę, a konkretnie miasto Neo Seul. Koncentrując się ponownie na koncepcjach ucisku i niewolnictwa, głównym bohaterem jest Sonmi-451. Jest fabrykantką, czyli współczesnymi niewolnikami, stworzoną do pracy w sieci fast food PapaSongs. Ale pośród tych wszystkich niewolników był buntownik, Yoona-939. Zachęca Sonmi-451 do samodzielnego myślenia i realizacji życia poza swoim cyklem.

Następnie spotykamy dowódcę Hae Ju Zheng, który pomaga Sonmi-451 w ucieczce i chce, aby poprowadziła rewolucję przeciwko niewolnictwu. Jednym ze sposobów, w jaki ją inspiruje, jest pokazanie jej filmu „Upiorna próba Timothy'ego Cavendisha”. Potem mówi jej mroczną prawdę stojącą za procesem uniesienia. Proces, w którym zamiast uwolnić fabrykantów, zabijali ich. Co gorsza, recyklingowali pozostałości, aby stworzyć mydło, pożywienie, które otrzymywali fabrykanci. Sonmi-451, widząc, jak karmili ich sobą, postanawia przewodzić rewolucji.

Chociaż zostaje schwytana i ostatecznie wycięta, Sonmi-451 staje się boginią plemienia w następnym wątku. Jej objawienie staje się ich świętą księgą.

Wyspy Hawajskie, 2321 i 2346

Ostatni wątek „Atlasu chmur” toczy się w epoce postapokaliptycznej. Naszym bohaterem jest Zachary, tchórzliwy pasterz kóz, który nie wspiera swojego przyjaciela, gdy zostaje zaatakowany przez plemię kanibali. Plemię Zachary'ego wierzy, że Somni jest boginią, a jej mowa jest ich świętym pismem.

Następnie zostajemy wprowadzeni do Meronym, członka zaawansowanej cywilizacji znanej jako prorocy. Meronym chce wysłać SOS do kolonii spoza świata, ponieważ przetrwanie na Ziemi stawało się coraz trudniejsze z dnia na dzień. Zachary pomaga jej, zabierając ją do części wyspy, której się boi. Przez cały ten wątek Zachary jest nawiedzany przez przerażający i upiorny głos w jego głowie, który go drwi. Głos nazywa siebie Starym Georgiem.

Ostatecznie Zachary przezwycięża swoje lęki i okazuje się odważny i zakochany w Meronym. Kończą razem, mieszkając w kolonii poza światem, gdzie Zachary opowiada historię swoim wnukom.

OBSADA, POSTACIE I ODRODZENIE

„Atlas chmur” to dość wyjątkowy film. Jedną z rzeczy, która sprawia, że ​​jest tak wyjątkowa i tylko dodaje zamieszania, jest wykorzystanie prawie wszystkich głównych aktorów do wielu ról w sześciu wątkach. Jesteśmy świadkami, jak aktorzy zmieniają wiek, rasę, a nawet płeć z wątku na wątek. Dlaczego reżyserzy to zrobili?

Ponieważ reinkarnacja jest jednym z głównych tematów filmu, musieli znaleźć sposób na śledzenie reinkarnacji różnych postaci z opowieści do opowieści. A użycie tych samych aktorów to doskonały sposób na wyrażenie tego, jak dusze zmieniają się i ewoluują w czasie. Śledzenie tych aktorów jest kolejnym kluczowym kluczem do głębszego zrozumienia powiązań i uświadomienia sobie, że idea „Life is a Circle” sprawdza się nie tylko w jednym życiu, ale we wszystkich wcieleniach jednostki. Prześledźmy więc wszystkie kluczowe postacie grane przez każdego z głównych członków obsady i uświadommy sobie, jak rozwijały się one z każdym odrodzeniem.

Tom Hanks

Kluczowymi postaciami granymi przez Toma Hanksa są: Dr Henry Moose, Isaac Sachs, Dermot Hoggins i Zachary. Występuje również jako kierownik hotelu i aktor, który gra Timothy'ego Cavendisha w „The Ghastly Ordeal of Timothy Cavendish”.

Jesteśmy świadkami, jak jego dusza przechodzi pozytywną przemianę, gdy przechodzi od przebiegłego i chciwego doktora Moose'a do Zachary'ego, który mimo tchórzostwa ma dobre serce, a gdy kończy się ostatnia nić, staje się odważny i bezinteresowny.

Jim Strugess

Kluczowymi postaciami granymi przez Jima Strugessa są: adwokat Adam Ewing i dowódca Unii Hae Ju Zheng. Inne jego występy to gość hotelowy w 1936 roku, kibic piłki nożnej w 2012 roku i członek plemienia w 2321 roku.

Jego dusza sięga od postaci, która niechętnie walczy o jednego niewolnika, przez abolicjonistę, do dowódcy, który rozpoczyna rewolucję mającą na celu zakończenie wszelkiego niewolnictwa.

Ben Whishaw

Kluczowymi postaciami granymi przez Bena Whishawa są: kompozytor Robert Frobisher, facet w sklepie, do którego Luisa chodzi, by kupić Sextet Atlas Chmur. Inne jego występy to Georgette i członek plemienia w 2321 roku.

Jego dusza, w przeciwieństwie do innych, nie ewoluuje zbytnio. Pozostaje niepewna moralnie i pomimo tego, że jest wierząca w miłość, sypia z każdym. Wynika to wyraźnie z tych incydentów: Frobisher sypia z żoną Vyvyana, a Georgette ma romans ze swoim szwagrem. Co zabawne, ostatecznie sprzedaje swoją własną symfonię w 1973 roku.

Halle Berry

Głównymi postaciami granymi przez Halle Berry są: niewolnik w 1849 roku, dziennikarka Luisa Rey i Meronym. Jej inne występy to żona Vyvyana Ayrsa, indyjska laska na imprezie w 2012 roku i koreański lekarz w 2144 roku.

Podobnie jak w przypadku Toma Hanka, ponownie jesteśmy świadkami potężnej przemiany duszy, gdy z bezradnego i bezsilnego niewolnika staje się śmiałym i zdeterminowanym dziennikarzem, a wreszcie ostatnią nadzieją ludzkości. Jej dusza zawsze miała impuls, by pomagać innym i dlatego ewoluowała, zyskując coraz większą kontrolę i pozytywne nastawienie.

Jim Broadbent

Głównymi postaciami granymi przez Jima Broadbenta są: kompozytor Vyvyan Ayrs i wydawca Timothy Cavendish. Jego inne godne uwagi występy to arogancki kapitan statku w 1849 r. I prorok w 2321 r.

Jego dusza jest bardzo samolubna i snobistyczna na początku, a nawet przez części wątku z 2012 roku. Ale potem sytuacja się odwróciła. Podobnie jak uwięził Frobishera w swojej posiadłości, jego brat uwięził go w domu opieki. Po tym zrozumiał znaczenie wolności i pokory. Jest to naznaczone jego dialogiem „Wolność, głupi brzęk naszej cywilizacji, ale tylko ci, którzy jej są pozbawieni, mają najmniejsze pojęcie o tym, czym ona naprawdę jest”.

Hugh Grant

Kluczowe role odgrywane przez Hugh Granta to: wielebny Horrox, Lloyd Hooks, Denholme i przywódca bandy wojowników-kanibali.

Tutaj zdajemy sobie sprawę, że nie wszystkie dusze ulegają pozytywnej przemianie w czasie. Niektórzy zaczynają zło i pomimo wszelkich okoliczności pozostają źli, a nawet stają się bardziej barbarzyńscy i dzicy. Ale wszystkie te postacie były świadkami kręgu życia w swoim własnym życiu.

Hugo Weaving

Kluczowe role odgrywane przez Hugo Weavinga to: Haskell Moore, Bill Smoke, Nurse Noakes i Old Georgie.

Jesteśmy świadkami sytuacji podobnej do Hugh Granta. Ale tam, gdzie dusza Granta z każdym wcieleniem stawała się coraz bardziej zła, dusza Hugo Weavinga była zła od samego początku. Z biegiem czasu niczego się nie uczy i ostatecznie zmienia się, aż staje się tylko pomysłem.

Doona Bae

Kluczowe role odgrywane przez Doona Bae to: żona Adama Ewinga i Sonmi-451.

Z bezsilnej kobiety staje się boginią czczoną przez plemię, dla którego jej objawienie było pismem świętym.

Ponadto reżyserzy używali nawet podobnych zestawów we wszystkich wątkach. Salon Ayrsa staje się jadalnią domu opieki. A restauracja, w której pracuje Somni, zostaje przekształcona na fatalne przyjęcie książkowe. Gdyby nie taki inteligentny kierunek, „Atlas chmur” pozostałby na zawsze książką nie do sfilmowania.

ZNAK URODZENIA

Wyjaśnienia „Atlasu chmur” nie można ukończyć bez omówienia „Znamię komety”. To znamię jest jedyną rzeczą, która pozostaje niezmienna we wszystkich sześciu osiach czasu. Jest obecny na każdym bohaterze każdego wątku, od Adama Ewinga po Zachary'ego. Ale pytanie brzmi: jakie jest jego znaczenie?

Odpowiedź po raz kolejny znajduje się w słowie „reinkarnacja”. Znamię jest oznaką tego słowa. Zasadniczo działa jako tropiciel duszy, wskazując, że dusze przekraczają wieki, jak chmury przecinające niebo. A jej kształt po prostu daje nam mistyczne pojęcie o procesie reinkarnacji.

Po udzieleniu odpowiedzi na wiele pytań dotyczących tego oszałamiającego i skłaniającego do myślenia arcydzieła, pozostaje jedno pytanie. Czy reinkarnacja jest prawdziwa, czy nie? Zostawiam to wam do przemyślenia.