Czy Black Doves to prawdziwa historia i naprawdę tajna organizacja? Czy Helen Webb jest wzorowana na prawdziwym szpiegu?

Seria thrillerów szpiegowskich, stworzona przez Joe Bartona, dostępna na platformie Netflix, „Czarne gołębie” W roli Keiry Knightley wciela się w Helen Webb, żonę posła konserwatywnego. Na zewnątrz jej małżeństwo wygląda na historię sukcesu, ale tylko garstka ludzi wie, że małżeństwo to jej praca. Jest szpiegiem międzynarodowego wywiadu „Czarne Gołębie” i od dziesięciu lat zdradza im tajemnice państwowe. Sprawy przybierają nieoczekiwany obrót, gdy zostaje zabity mężczyzna, z którym Helen miała romans. Kiedy czyha na nią niebezpieczeństwo, stary przyjaciel Sam zostaje sprowadzony do owczarni, aby zapewnić jej bezpieczeństwo i pomóc jej odkryć ludzi, którzy zabili jej kochanka. Seria oferuje wiele zwrotów akcji, gdy Helen odkrywa szokujące sekrety. Jednocześnie musi stawić czoła realistycznym problemom rodzinnym, z którymi wielu widzów może się utożsamić, co czyni jej historię jeszcze bardziej wciągającą.

Fikcyjne czarne gołębie mają ciekawe powiązania z rzeczywistością

„Czarne gołębie” to całkowicie fikcyjna historia napisana przez Joe Bartona podczas świąt Bożego Narodzenia w 2022 roku. Zawsze fascynował go gatunek szpiegowski i chciał napisać historię, której akcja rozgrywa się w Londynie. Mniej więcej w tym czasie jeden z jego przyjaciół pracował nad Guyem Pearcem i Damianem Lewisem w roli głównej: „ Szpieg wśród przyjaciół ”, co zachęciło Bartona do samodzielnego eksplorowania tego gatunku. Równolegle przeczytał w gazecie artykuł o kobiecie, która po nagłej śmierci tajemniczego kochanka nie potrafiła z nikim podzielić się swoim smutkiem.

Motywacją pisarza do kontynuowania swoich badań był ten nurt tajnych spraw, ujawniając, że czytał o grupie szpiegów, którzy przeniknęli do grupy, wżeniwszy się w nią. Skończyło się na tym, że mieli dzieci i przez lata odgrywali wymyślone role, więc kiedy prawda wyszła na jaw, wszyscy wokół byli zszokowani. Tym, co naprawdę uderzyło Bartona w jego narracji, była dwulicowość osoby, która przez te wszystkie lata musi udawać, że jest w szczęśliwym związku, nawet jeśli jest skrajnie nieszczęśliwa. To zrodziło pomysł na postać Helen i jej umiejscowienie w roli żony posła, podczas gdy ona ma romans z innym mężczyzną.

W rzeczywistości nie ma żadnej tajnej organizacji zwanej Czarnymi Gołębiami (o której wiemy!). Barton podobno wziął tę nazwę od lokalnego pubu, który często odwiedza. Aby było ciekawiej, chciał, aby akcja rozgrywała się w okresie Bożego Narodzenia. Podobał mu się pomysł stworzenia mrocznej historii o morderstwie, zdradzie i rozlewie krwi w czasach, gdy wszystko miało być radosne i pełne nadziei. Ten kontrast nie tylko dodaje tła, ale także staje się bardziej widoczny w życiu bohaterów i kłamstwach, którymi żyją w trakcie sezonu.

Macierzyństwo pomogło Keirze Knightley nawiązać kontakt z fikcyjną Helen Webb

Keira Knightley szukała ciekawego projektu, który stanowiłby dla niej wyzwanie, gdy przedstawiono jej „Black Doves”. Od razu zakochała się w postaci Helen i powiązała się z wyzwaniami, z jakimi musi się zmierzyć fikcyjny szpieg jako matka. Odnosząc się do własnych doświadczeń jako matki, Knightley opowiedziała o różnych twarzach, jakie ludzie mają na różnych etapach życia. Z jednej strony radzisz sobie z całym chaosem posiadania dzieci, ale kiedy przychodzisz do pracy, musisz podnieść „roboczą twarz” i uporać się z problemami. Podobnie możesz mieć zły dzień w pracy, ale kiedy wracasz do domu, musisz być inną osobą dla swoich dzieci i rodziny.

Ta strona charakteru Helen pojawia się w scenie, w której znajduje się ona w bardzo niebezpiecznej sytuacji i odbiera telefon od córki, która chce wiedzieć, gdzie ona jest. Knightley wykorzystał tę dwulicowość, aby uwydatnić różne aspekty charakteru Helen. Fakt, że była także producentem wykonawczym, pozwolił jej na przedstawienie swojej własnej perspektywy podczas pisania serialu. Jednocześnie musiała pracować nad fizycznością postaci. Aby przygotować się do tej roli, nauczyła się jiu-jitsu i walki nożem, a także posługiwania się bronią. Aktorka pragnie, aby ostatecznie Helena sprawiała wrażenie osoby, która pomimo wszystkich swoich wad i szaleństw da się utożsamić z widzami, mimo że pozostaje postacią fikcyjną.