Czy Jubilee's Roy Talkies jest oparty na prawdziwym studiu filmowym?

Amazon Prime „ Jubileusz W rolach głównych Aditi Rao Hydari, Prosenjit Chatterjee, Aparshakti Khurana, Sidhant Gupta, Wamiqa Gabbi i Ram Kapoor to indyjski okres serial obyczajowy osadzona w początkach kino indyjskie . Stworzony przez Vikramadityę Motwane i Soumika Sena serial ożywia chwalebną przeszłość kina indyjskiego dzięki fascynującym postaciom i wciągającej historii.

Seria o kręceniu filmów w Indiach po odzyskaniu niepodległości, której narracja została utkana w Roy Talkies, znanym studiu filmowym w Bombaju, którego właścicielem jest Srikant Roy (Prosenjit Chatterjee) i jego żona aktorka, i wokół niego. Sumitra Kumari (Aditi Rao Hydari). Gdy całe studio jest centralnym punktem opowieści o marzeniach i ambicjach w niepewnych czasach, nie sposób nie pomyśleć o początkach takiej organizacji. Jeśli jesteś jedną z tych osób, oto wszystko, co musisz wiedzieć o Roy Talkie! NAJPIERW SPOILERY!

Czy Roy Talkie jest wzorowany na prawdziwym studiu filmowym?

Nie, Roy Talkies nie jest wzorowany na prawdziwym studiu filmowym. Jednak podobnie jak niektóre postacie z „Jubilee”, Roy Talkie również czerpie inspirację z historii kina indyjskiego — w szczególności z Bombay Talkie. Bombay Talkie było jednym z pierwszych i odnoszących największe sukcesy studiów filmowych w Indiach. Założone w 1934 roku przez małżeństwo Himanshu Rai i Devika Rani, studio było odpowiedzialne między innymi za wprowadzenie na rynek takich gwiazd jak Ashok Kumar i Dilip Kumar.

Właściwe studio zostało zbudowane w Malad, na obrzeżach Bombaju. Mając doświadczenie w produkcji filmów w Anglii, Himanshu Rai i Devika Rani chcieli stworzyć studio spełniające międzynarodowe standardy. W tym celu sprowadzili najnowocześniejszą technologię z Niemiec, a nawet zatrudnili techników z Europy do nadzorowania nowoczesnej infrastruktury. Sceny dźwiękochłonne i odporne na echo, laboratoria, sale montażowe i teatr przedpremierowy to tylko niektóre z udogodnień zapewnianych filmowcom przez Bombay Talkie.

Bombay Talkies dostarczyło indyjskiej publiczności kolejne filmy, które odniosły sukces komercyjny, poczynając od „Jawani Ki Hawa” z 1935 roku, tajemnicy morderstwa z udziałem Deviki Rani i Najama-Ul-Hussaina. Tuż za nim uplasowały się „Achhut Kannya (1936)”, „Kismet (1943)” i „Ziddi (1948)”. Oprócz wysokich standardów profesjonalizmu w kręceniu filmów i wykorzystaniu rewolucyjnej technologii Bombay Talkie zyskało również sławę, produkując filmy na tematy uważane wówczas za kontrowersyjne, z których najsłynniejszy to „Achuut Kannya (1936)” co dosłownie tłumaczy się jako „nietykalna dziewczyna”. Przedstawiał historię miłosną między chłopcem z rodziny bramińskiej a dziewczyną z niższej kasty; i był palącym komentarzem na temat praktyki nietykalności w Indiach.

Tak jak Roy Talkie czerpie inspirację z Bombay Talkie w „Jubilee”, tak samo robią jego właściciele w serialu dramatycznym. Postacie Srikanta Roya (Prosenjit Chatterjee) i Sumitry Kumari (Aditi Rao Hydari) są luźno wzorowane na Himanshu Rai i Device Rani. Ich związek z Royem Talkie i jego założenie w ramach tej historii było drugorzędne, ponieważ „Jubilee” w swoim sercu koncentruje się wokół ludzi. Scenografia do Roya Talkie jest jednak wierna okresowi i przenosi widzów za kulisy kręcenia filmów, tak jak to było prawie sto lat temu.

W przeciwieństwie do swojego bębnowego odpowiednika, Bombay Talkie zaczął powoli upadać wraz z nadejściem II wojny światowej, kiedy rząd brytyjski zamknął wszystkich niemieckich techników pracujących w studiu w 1939 roku. To zasadniczo sparaliżowało firmę produkcyjną. Przedwczesna śmierć Himanshu Rai w 1940 roku postawiła studio na nogi i przypieczętowała jego los. Bombay Talkie został zamknięty w latach pięćdziesiątych, prawie dekadę później. I chociaż studia już nie ma, filmy wyprodukowane przez Bombay Talkies pozostają ponadczasowe i żyją w pracach, które zainspirowały, z których nie najmniej ważny jest „Jubilee”.