Czy Patrick Melrose to prawdziwa historia? Czy jest wzorowany na prawdziwej osobie?

„Patrick Melrose” – dramat z 2018 roku, przedstawiający wyniszczające życie tytułowego bohatera, przedstawia szczerą historię o próbach powrotu do zdrowia mężczyzny po ciężkich przeżyciach nadużywać przez całe jego dzieciństwo. W swoim dorosłym życiu Patrick Melrose rzuca się w wir uzależnień, spędzając dni na wiecznym haju. Jednak gdy napływają wieści o śmierci jego ojca, Davida Melrose'a, coś porusza Patricka, zmuszając go do podjęcia próby rehabilitacji. Niemniej jednak zadanie to pozostaje łatwiej powiedzieć, niż wykonać.

Poprzez nieliniową narrację serial zagłębia się w życie Patricka, przedstawiając okropności jego dzieciństwa i niekończące się następstwa, które ciągną się za nim w późniejszych latach. Podróżując przez idylliczną południową Francję, ponury Londyn i eklektyczny Nowy Jork, historia życia Patricka pozostaje brutalnie szczera i pełna empatii, ukazując traumę i powrót do zdrowia. Z tego samego powodu fabuła i główny bohater stają się owiane realizmem, który z pewnością sprawi, że widzowie zastanowią się nad możliwym powiązaniem z prawdziwym życiem. PRZED SPOILERAMI!

Patrick Melrose: Psuedo-autobiografia Edwarda St. Aubyna

„Patrick Melrose” wyprodukowany przez Showtime to telewizyjna adaptacja tytułowych powieści Edwarda St. Aubyna. Zatem każdy odcinek ma swoją podstawę w jednej z książek St. Aubyna, począwszy od debiutanckiej powieści „Never Mind” z 1992 r., a skończywszy na piątym i najnowszym dodatku z 2011 r. „At Last”. Co ciekawe, każdy odcinek nosi także nazwę najlepiej pasującego część cyklu literackiego. Podobnie jak serial, książki przedstawiają historię życia Patricka Melrose’a od chwili, gdy miał pięć lat i już cierpiał z powodu brutalnego wykorzystywania seksualnego, fizycznego i psychicznego ze strony ojca. Z każdą kolejną odsłoną życie Patricka posuwa się do przodu, przynosząc kolejne odkrycia i komplikacje.

Twórczość St. Aubyna pozostaje głęboko zakorzeniona w realizmie, a narracja znajduje idealną równowagę pomiędzy surową autentycznością a poczuciem komizmu. To samo wynika z faktu, że tragiczne życie literackie Patricka Melrose’a opiera się tak naprawdę na własnych, głęboko osobistych doświadczeniach autora. Chociaż Patrick nie jest całkowicie autobiograficznym odpowiednikiem autora, postać ta z pewnością służy jako alter ego ze zbyt wieloma wspólnymi doświadczeniami, które można przeoczyć.

St. Aubyn, podzielający bogate doświadczenie finansowe Patricka, urodził się jako syn Rogera St. Aubyna, byłego oficera husarii, i Lorny, spadkobierczyni zamożnej fortuny rodzinnej. Jako dziecko dorastał w południowo-wschodniej Francji, w regionie Prowansji, gdzie jego rodzina posiadała bogatą posiadłość. Niemniej jednak, pomimo malowniczego tła, wczesne dzieciństwo St. Aubyn przypominało koszmar. Już w wieku trzech lat Roger konsekwentnie gwałcił i maltretował swojego syna – znanego wówczas pod pseudonimem „Teddy”.

Z kolei matka St. Aubyn, Lorna, sama była ofiarą sadystycznego zachowania Rogera, ale jednocześnie pozostawała współwinna złego traktowania syna, pozostając nieświadoma zaprzeczania jego długotrwałemu znęcaniu się. W końcu, w wieku ośmiu lat, w pokoju hotelowym St. Aubyn w końcu zajął swoje stanowisko i zaprzestał agresywnego zachowania ojca. „Myślałem, że [Roger St. Aubyn] prawdopodobnie mnie zabije, ale nie mogę – powstrzymam go, jeśli będę mógł” – powiedział autor Nowojorczyk w rozmowie w 2014 r.

Następnie w wieku 11 lat St. Aubyn przeprowadził się do Londynu, gdzie uczęszczał do Westminster School. Jednak traumatyczne wychowanie nadal ciążyło na jego młodych ramionach, co skierowało ich na ścieżkę kariery lek nadużywać. W związku z tym przyszły autor już jako nastolatek zażywał heroinę i kokainę. W ten sposób uzależnienie od narkotyków i częste przedawkowanie stały się dla niego wzorem, gdy wkraczał w młodą dorosłość. Ostatecznie zmiana nastąpiła w wieku 25 lat, gdy zmarł jego ojciec Roger, a St. Aubyn udał się do Nowego Jorku, aby zebrać prochy – w momencie, w którym rozpoczęła się jego druga powieść „Złe wieści” i odcinek pilotażowy serialu.

Chociaż rzeczywistość St. Aubyna pozostaje jak dotąd w dużej mierze synonimem historii Patricka Melrose’a, obie narracje różnią się od siebie pod tym względem. Po śmierci ojca St. Aubyn zapragnął pisać. St. Aubyn był już wówczas absolwentem Oksfordu i utrzymywał się z spadku, który otrzymał po śmierci babci. Chociaż już w młodości zajmował się pisaniem poprzez poezję i publikował w magazynie Tatler, jego pierwsze próby pisania powieści zrodziły się po napisaniu historii o ojcu.

Jednak nie było tak, że odejście Rogera w magiczny sposób złagodziło traumę St. Aubyna z przeszłości. W tych latach mężczyzna pozostawał wysoki samobójczy gdy toczył zaciętą walkę ze swoim nałogiem. Ostatecznie nieudana próba samobójcza zmusiła autora do poszukiwania profesjonalnej pomocy. Chociaż życie Patricka – na papierze i ekranie – zawiera wiele z tych elementów, różnią się one również od życia St. Aubyna, szczególnie w odniesieniu do jego zawodu pisarskiego i sesji terapeutycznych. Mimo to, nawet pisząc o dorosłości Patricka, St. Aubyn kończy na czerpaniu korzyści ze swojego własnego życia, takich jak nonszalancja jego matki Lorny wobec molestowania w dzieciństwie i próby przekształcenia ich domu rodzinnego w Prowansji w odosobnienie New Age.

Dlatego postać i historia Patricka Melrose’a pozostają misternie splecione z rzeczywistością, w której żył jego twórca. Mówiąc o tym samym Standard , St. Aubyn powiedział: „Powieści są zakorzenione w doświadczeniu. Ani przez sekundę nie udaję, że ich obawy emocjonalne nie są moimi obawami, ale to nie jest autobiografia. Chciałem mieć swobodę łączenia, kompresowania, łączenia, przekształcania i robienia wszystkiego, co może zrobić powieść. Interesuje mnie transformacyjna moc robienia tego, robienia rzeczy bardzo chaotycznych i nadawania im przejrzystości, robienia rzeczy bardzo niepokojących i sprawiania, że ​​stają się zabawne. Zatem ostatecznie, mając zauważalne powiązania z życiem i wyjazdami St. Aubyn, Patrick Melrose pozostaje głęboko zainspirowany własnymi doświadczeniami autora, bez odtwarzania ich dokładnego opisu biograficznego.