Fred Silverman, 82, Nie żyje; Moc telewizora, gdy rządziły trzy sieci
Był dyrektorem naczelnym w CBS, ABC, a następnie NBC, prowadził seriale takie jak All in the Family, Laverne & Shirley i Hill Street Blues.
Fred Silverman, który jako dyrektor naczelny w CBS, ABC i wreszcie NBC był jedną z najpotężniejszych osób w erze trzech sieci — siłą stojącą za sukcesem ukochanych seriali, takich jak All in the Family, The Mary Tyler Moore Show, M *A*S*H, Laverne & Shirley i Hill Street Blues — zmarł w czwartek w swoim domu w części Pacific Palisades w Los Angeles. Miał 82 lata.
Przeczytaj także: Najlepsza sieć VPN dla Netflix — tylko te 3 nadal działają dobrze
Julia Rossen z koncernu public relations 42West ogłosiła jego śmierć w komunikacie prasowym. Powiedziała, że przyczyną był rak.
W wieku 25 lat pan Silverman został kierownikiem ds. programów dziennych w CBS, aw 1970 roku, mając trzydzieści kilka lat, otrzymał czołową pozycję programistyczną w sieci, stawiając go na czele harmonogramu w godzinach największej oglądalności.
CBS, znane w latach 60. ze stosunkowo konwencjonalnych komedii, takich jak The Andy Griffith Show i The Beverly Hillbillies, chciało odświeżyć swój wizerunek, a przełomowy film Normana Leara i Buda Yorkina, który z palącym humorem poruszał współczesne problemy, takie jak bigoteria, stał się kluczowym elementem tej strategii.
Przeczytaj także: Najlepsza sieć VPN dla Netflix — tylko te 3 nadal działają dobrze
Program był pierwotnie nakręcony dla ABC, ale kiedy ta sieć go odrzuciła, pan Lear zabrał go do CBS, gdzie Silverman i inni dyrektorzy oglądali pilota.
ObrazKredyt...CBS
Nie mogłem uwierzyć, że widzę to, co widziałem, przypomniał pan Silverman w ustnej historii zarejestrowanej w 2001 roku dla Fundacji Akademii Telewizji. W porównaniu do bzdur, które anulowaliśmy, to naprawdę wyznaczało nowe granice.
Przeczytaj także: Najlepsza sieć VPN dla Netflix — tylko te 3 nadal działają dobrze
Przypisał Robertowi Woodowi, ówczesnemu prezesowi CBS, że wyemitował program w styczniu 1971 roku. Ale to pan Silverman uratował go z oryginalnego, zabójczego wtorkowego przedziału czasowego, układając go w sobotnie wieczory z innym bystrym serial, The Mary Tyler Moore Show.
To były pierwsze elementy konstrukcyjne, powiedział Silverman, prowadzące do innych sukcesów, takich jak spin-offy Maude z All in the Family i Rhoda z Mary Tyler Moore.
w wiadomość na Twitterze W czwartek Norman Lear napisał: Nie byłoby WSZYSTKICH W RODZINIE ani MĘŻCZYZN bez Freda Silvermana.
ObrazKredyt...przez rodzinę Silverman
W połowie 1975 roku Silverman został zwabiony do ABC, które od dawna wyprzedzało pozostałe dwie sieci w wyścigu oglądalności. Został mianowany prezesem ABC Entertainment, oddziału, który rozwijał programowanie i talenty. Zanim odszedł w 1978 roku, by zostać prezesem i dyrektorem naczelnym NBC, ABC było numerem 1 w rankingu Nielsen, dzięki programom takim jak Laverne & Shirley (połączenie Happy Days), nie wspominając o przełomowym miniserialu Korzenie (1977).
Silverman nie zdołał wykorzystać swojej magii w telewizji NBC, która spadła na trzecie miejsce w rankingach, pomimo pewnych sukcesów, takich jak dramat policyjny Hill Street Blues, którego premiera odbyła się w styczniu 1981 roku. Zrezygnował w połowie 1981 roku i zajął się produkcją swojego własne pokazy.
Jego hity jako producenta obejmowały Matlock, który zadebiutował w 1986 roku i miał 181 odcinków; Jake and the Fatman, który trwał od 1987 do 1992 roku; W upale nocy (1988-1995); Diagnoza morderstwa (1993-2001); oraz seria filmów Perry'ego Masona wyprodukowanych dla telewizji.
Pan Silverman słynął ze swoich instynktów programistycznych, ale przyznał, że poparł kilka bzdur. Była na przykład krótkotrwała komedia z 1972 roku pod tytułem Ja i szympans, opowiadająca o rodzinie, która ma szympansa. Program, przyznał w 1976 roku w wywiadzie dla The New York Times, stanowił nową głębię w programach telewizyjnych.
ObrazKredyt...Krzyczeć! Fabryka / Lis XX wieku
Fred Silverman urodził się 13 września 1937 roku w Nowym Jorku jako syn Williama i Mildred Silvermanów i dorastał w Rego Park w Queens. Jego ojciec był pracownikiem telewizji i radia, matka gospodynią domową. Fred ukończył szkołę średnią Forest Hills w Queens.
Jako dziecko ciągnęło go do radia, zwłaszcza słuchowisk, kolekcjonował scenariusze radiowe.
Kiedy miałem 10, 11, 12 lat, chodziłem do studia i zaprzyjaźniłem się ze wszystkimi tragarzami, powiedział w historii mówionej. Zbierali dla mnie scenariusze. Myślę, że w pewnym momencie miałem około czterech lub pięciu tysięcy skryptów.
Pan Silverman uzyskał tytuł licencjata na Uniwersytecie Syracuse oraz tytuł magistra sztuki telewizyjnej i teatralnej w 1959 roku na Uniwersytecie Stanowym Ohio. (Później przekazał kolekcję skryptów z dzieciństwa do stanu Ohio).
Jego praca magisterska była 406-stronicową analizą programów ABC od 1953 do 1959, co pomogło mu znaleźć pracę w WGN-TV w Chicago w tak zwanym dziale ciągłości, w zasadzie wyświetlając reklamy i zatwierdzając kopie dla telewizji na żywo, jak on pokrewne w historii mówionej.
Więc zasadniczo byłem cenzorem, powiedział.
Stamtąd udał się do WPIX w Nowym Jorku przed lądowaniem w CBS.
Pan Silverman był kluczowy nie tylko dla ważnych koncertów, ale także dla kariery. Powiedział, że kiedyś był pod wrażeniem komika, który występował na kolacji, na której pan Silverman odbierał nagrodę. Był to David Letterman, aw 1980 roku, w NBC, pan Silverman dał mu swój pierwszy talk-show. To był poranny program i nie trwał długo, ale pomógł podnieść profil pana Lettermana.
Pan Silverman pozostawił swoją żonę Cathy i dwoje dzieci, Melissę i Billy'ego.
Chociaż pan Silverman był związany z niezliczonymi programami w godzinach największej oglądalności, miał również udział w wielu serialach dziennych w swojej początkowej pracy jako szef programów dziennych dla CBS.
W historii mówionej opowiadał o tym, jak kiedyś chciał zrobić przerażający animowany program o dzieciach w nawiedzonym domu, z psem w tle. Jego przełożeni sprzeciwili się, uważając, że pomysł jest zbyt przerażający. Przypomniał sobie, że po odrzuceniu był w samolocie, słuchając muzyki, kiedy wyemitowano „Strangers in the Night” Franka Sinatry.
Słyszę, jak mówi: „Scooby-doo-doo”, powiedział pan Silverman, lekko przekręcając doo-bee-doo-doo Sinatry i wtedy powiedziałem: „To wszystko. Weźmiemy psa, nazwiemy go „Scooby-Doo” i przesuniemy go z przodu, a to będzie psi pokaz”.
Scooby-Doo, gdzie jesteś! premiera miała miejsce we wrześniu 1969 i stała się trwałą serią.