Czy Dobry Sam jest oparty na prawdziwej historii?

Dr Samantha Griffith z Sophii Bush jest pozornie Dobrym Samarytaninem w dramacie medycznym o wysokim napięciu „Dobry Sam”. Katie Wech, która wcześniej napisała komedię dla nastolatków „Prom”, wychowała serial z zawiłym zrozumieniem ludzkiej natury i anatomii. Kardiochirurg dr Samantha Griffith ma umiejętności dzięki lekcjom gry na pianinie, ale szybko dławi się pod presją apodyktycznego ojca, który jest również jej szefem.

Jednak kiedy ojciec-szef zapada w śpiączkę, Samantha zaczyna kierować wydziałem w miejsce swojego ojca. Sytuacja przybiera interesujący obrót, gdy ojciec wraca ze śpiączki i domaga się służby w szpitalu. Może jednak pracować tylko pod okiem córki. Przesłanka szykuje nas do dramatu pełnego tarć. Słynny Jason Isaacs z serii „Harry Potter” wciela się w charakterystyczną rolę doktora Roba Griffa Griffitha. Można się jednak zastanawiać, czy serial jest oparty na prawdziwej historii. W takim razie pozwól nam poprowadzić cię do oświecenia.

Czy Dobry Sam jest oparty na prawdziwej historii?

Nie, „Dobry Sam” nie jest oparty na prawdziwej historii. Jednak temat konfliktu pokoleniowego zawarty w relacji może odbić się powszechnie wśród odbiorców. Katie Wech stworzyła serial, a Jen Klein pełniła funkcję producenta wykonawczego. A serial nie ma żadnego związku z filmem z 2019 roku o tej samej nazwie. Twórca prawdopodobnie czerpał inspirację z klasycznych dramatów medycznych w przeszłości.

Seria jest bogata w dramatyczny, stylizowany na „Grey’s Anatomy” dramat. Co więcej, dr Samantha Griffith, podobnie jak dr Gregory House, jest wytrawną pianistką, ale dr Rob Griffiths ma również wyraźne cechy „House”. Wszystkie zwykłe składniki dramatu medycznego są obecne w serii. Jednak serial nie omieszka uchwycić niezgody pokoleniowej, ponieważ podobieństwo Samanthy do House'a kończy się w zwinnych rękach.

Zmiana pokoleniowa w serialu to także zmiana spektrum płci i ideologii. Samantha robi rzeczy inaczej niż Rob, a Rob szydzi z jej słabych punktów. Samantha jest optymistką i pełną empatii, a doświadczenie Roba zahartowało go. Czas uczynił go pragmatycznym – prawie do przesady. Samantha uważa, że ​​jej ojciec powinien być bardziej uważny i mniej praktyczny, podczas gdy Rob uważa, że ​​jego córka powinna osłabić swój optymizm.

Żadna z nich nie jest całkowicie poprawna, ponieważ w obu brakuje równowagi charakteru. Serial porusza się po szarych obszarach rodziny i miejsca pracy, a dziwaczne założenie łączy oba te elementy. Jednak trzymając bohaterów na ziemi, twórcy utkali historię, w której zarówno ojciec, jak i córka mają uzasadnione podstawy do kontestacji. Podczas gdy Rob jest instytucją samą w sobie, Samanta musi walczyć o swoje miejsce.

Jej walka toczy się przeciwko ojcu, przeciwko starym światopoglądom i rodzajowi patriarchatu. Sophia Bush przypomniała nam historię Dawida i Goliata. Dawid nie był niewystarczający przed gigantyczną instytucją Goliata, a Samanta jest Dawidem w tej historii. Dlatego biorąc pod uwagę wszystkie aspekty, serial wydaje się być mocno przywiązany do fikcyjnego świata. Jednak uniwersalny temat rywalizacji pokoleniowej rozbrzmiewa w widzach, a serial jest mile widzianą zmianą, prezentując główną rolę kobiecą.