Czy koszmar z ulicy Wiązów jest oparty na prawdziwej historii?

Wesa Cravena slasher horror arcydzieło „Koszmar z ulicy Wiązów” nie wymaga wprowadzenia dla początkującego kinofila. Od 1984 do 2010 roku oryginalna seria obejmowała dziewięć filmów, a Wes Craven wyreżyserował dwa z nich. Historia opowiada o groteskowym złoczyńcy Freddym Kruegerze, który porywa marzenia ludzi, aby ich zabić. Kiedy świat snów wydaje się nieco zbyt realny, bohaterowie starają się nie zasnąć, o ile pozwala im na to ich cielesny mechanizm.

Oryginalny film ustanowił punkt zwrotny w gatunku, tworząc unikalną recepturę gore z zachęcającym i makabrycznym mitem. Możesz jednak spróbować dowiedzieć się, czy postać jest kimś, kto istniał w prawdziwym życiu. Czy Freddy Krueger zabija cię w snach? Dowiedzmy Się!

Czy koszmar z ulicy Wiązów jest oparty na prawdziwej historii?

„Koszmar z ulicy Wiązów” wydaje się być częściowo oparty na prawdziwej historii. Ludzie umierają we śnie, a lekarze nie mają na to wytłumaczenia. Kiedy Wes Craven napisał scenariusz do swojego filmu, przekazał do filmu to, co widział i czytał w młodości. Seria artykułów opublikowanych w LA Times pod koniec lat 70. stanowiła większość tej historii, jak później przypomniał Craven. Były trzy oddzielne artykuły o uchodźcach z Hmong, którzy uciekli z niestabilnego politycznego tła Laosu, Kambodży i Wietnamu, by znaleźć zielone pastwiska w USA.

Trzy artykuły oznaczały trzy zgony. Wszyscy należeli do społeczności azjatyckiej i wszyscy umarli we śnie. Urzędnicy medyczni nazwali to zjawisko azjatyckim zespołem śmierci. Zespół jest podobny do tego, co nazywają lekarze Zespół nagłej śmierci arytmicznej (SADS) Dziś. Zespół Brugadów jest również zaburzeniem genetycznym, które powoduje nieprawidłowe impulsy elektryczne w sercu. Niesamowity fenomen bez wątpienia pozostawił wrażenie w umyśle Cravena, co doprowadziło do rozwinięcia pomysłu. Popowy hit z lat 70. Dream Weaver autorstwa Gary'ego Wrighta dał Cravenowi ostateczny przełom.

Ulica Wiązów to także prawdziwe miejsce. Jeśli nie wiesz, zmarły dyrektor był także profesorem nauk humanistycznych na Clarkson University. Jego uczniowie nakręcili w 1968 roku film parodiujący oklepane tropy horroru. Film nakręcili wzdłuż Elm Street w wiosce Postdam w stanie Nowy Jork. Craven użył tego imienia w swoim ostatnim szkicu jako ukłon w stronę ich projektu.

Z drugiej strony postać Freddy'ego Kruegera mogła być inspirowana Fredem Kruegerem, łobuzem Cravena w dzieciństwie. Przypomniał sobie też starszego mężczyznę, którego widział za oknem swojego domu. Mężczyzna spojrzał z powrotem na dyrektora, a spojrzenie go zaniepokoiło. Craven wybrał sweter w kolorze czerwonym i zielonym, ponieważ według przeczytanego eseju były to dwa najbardziej kontrastujące kolory postrzegane przez ludzką siatkówkę. Starał się, aby zabójca snów był jak najbardziej ekscentryczny.

Craven chciał, aby jego ghul różnił się od innych złoczyńców z horrorów tamtych czasów, takich jak Leatherface i Michaela Myersa. Nóż byłby zbyt powszechny, więc wybrał rękawiczkę z nożami do steków. Krueger miałby spaloną twarz, ponieważ służyło to podwójnemu celowi: posiadanie maski i wyrażanie siebie.

Chociaż Craven początkowo wyobrażał sobie Kruegera jako molestującego dzieci, w końcu starał się uczynić go mordercą dzieci. W tym czasie w Kalifornii pojawiła się seria przypadków molestowania dzieci i nie chciał, aby wyglądało na to, że wykorzystuje te przypadki. Jednak, gdy Craven zmieszał różne elementy ze swojej pamięci, pojawiło się widmo Freddy'ego Kruegera. Po przerażeniu milionów młodych dorosłych, a nawet dorosłych, Krueger stał się klasycznym boogiemanem w popularnej wyobraźni.