Detectorists, sitcom BBC z 2014 roku, wpisuje się w długą tradycję brytyjskich komedii o zwariowanych ekscentrykach. Ale zamiast iść w kierunku hałaśliwej farsy, jest senny i przesiąknięty melancholią, z nutą uroku filmów Ealinga i wielkich szkockich komedii Billa Forsytha.
W sześciu odcinkach (wszystkie dostępne online na Acorn.tv w poniedziałek) dwóch samotnych mężczyzn o słabych wynikach — Andy (Mackenzie Crook) i Lance (Toby Jones) — próbuje wzbogacić się swoimi niezawodnymi wykrywaczami metali, które są praktycznie przedłużeniem ich ramiona. Pojawiają się w nich puszki po napojach, samochody Matchbox i brudne monety, za które kupuje się piwo w pubie.
Ale wiele godzin, które spędzają pełzając po okolicy, nie wspominając o uczestniczeniu w spotkaniach lokalnego klubu wykrywającego metal (siedmiu członków), głównie odwracają uwagę od życia zdumiewająco cichego i przezabawnego, desperacji.
Detectorists to pierwsza seria napisana i wyreżyserowana przez kanciastych, szerokookich Pan oszust , który pojawił się w filmach Piraci z Karaibów i Game of Thrones i zawsze będzie czule pamiętany za granie szalejącego lizaka Gartha w oryginalnym The Office. Detektywi wygrali Nagroda telewizyjna Bafta w tym roku za najlepszą komedię scenariuszową i jest to charakterystyczna kreacja — nie dla wszystkich, ale z pewnością będzie uwielbiana przez tych, którzy wpadają w jej rytm.
Te rytmy są szczególnie wolne – dwa odcinki zasadniczo tworzą krótkie, zawstydzone wykonanie jednej piosenki Lance’a i Andy’ego podczas nocy z otwartym mikrofonem – a komiksy pana Crook’a są na najniższym poziomie. Jego postacie są jednak żywe, od lakonicznego Andy'ego i nadętego Lance'a (pan Jones jest cudowny w swojej pierwszej roli w sitcomie) po różnych nieudolnych członków klubu detektywów.
Spektakl ma fabułę, zawierającą pogłoski o zakopanym saksońskim statku i zaginionym ciele kobiety, a zarówno Andy, jak i Lance mają drobne romanse. Ale sercem serialu jest ich niezachwiana, choć żałosna przyjaźń i argumenty, takie jak ta o świętym Graalu wykrywania metali – saksońskim skarbcu?
Arka Przymierza? A może Święty Graal?