12 filmów, które musisz obejrzeć, jeśli kochasz „Zwykłych podejrzanych”

The Usual Suspects to prawdopodobnie jeden z najlepszych filmów noir, jakie kiedykolwiek powstały. Od eleganckiego i nieubłaganego stylu wizualnego po niesamowitą muzykę i nieprofesjonalnie niewiarygodnego narratora, „Zwykli podejrzani” to film, który pozostaje z nami na długo po tym, jak skończyliśmy go oglądać. Końcowy zwrot akcji, obecnie znany jako jeden z największych zwrotów akcji w historii kina, jest pociągnięciem geniuszu pisarskiego. Oto lista dziesięciu filmów podobnych do The Usual Suspects, które według naszych rekomendacji w taki czy inny sposób odtworzyły tę samą atmosferę napięcia i napięcia. Możesz obejrzeć kilka z tych filmów, takich jak The Usual Suspects, na Netflix, Hulu czy Amazon Prime.

12. Rozmowa (1974)

Wyreżyserowany przez samego legendarnego reżysera Francisa Forda Coppolę, z udziałem Gene'a Hackmana, „Rozmowa” to jeden z najbardziej napiętych i neurotycznych filmów tamtej dekady. W filmie Gene Hackman wciela się w Henry'ego Caula, paranoicznego eksperta od nadzoru, który ma kryzys wiary po tym, jak podejrzewa, że ​​para, którą szpiegował, mogła zostać zamordowana. Film sprawia, że ​​czujesz niepokój i paranoję mężczyzny z poważnymi problemami z zaufaniem. Jego samotność i niepokój są doskonale widoczne w filmie poprzez powolną i niesamowitą atmosferę, która powoli ujawnia się, ujawniając mroczną prawdę. Jest to genialne studium postaci, które podkreśla niespokojny stan umysłu głównego bohatera, a końcowa scena będzie cię prześladować długo po zakończeniu filmu.

11. Chinatown (1974)

Ten thriller Romana Polańskiego podąża za Jake'iem Gittesem, granym przez Jacka Nicholsona, gdy zostaje uwikłany w sieć spisków i korupcji, kiedy podejmuje pozornie prostą pracę. Film ma wiele cech gatunku film noir. Wykonanie fabuły odbywa się po mistrzowsku, gdy publiczność składa razem elementy układanki wraz z bohaterem. Historia zawiera wiele zwrotów akcji, aby utrzymać widzów w zachwycie, a dzięki znakomitemu występowi Nicholsona, film jest obowiązkowy dla każdego fana gatunku noir.

10. Wydmuch (1981)

Lista nie byłaby kompletna bez wpisu Briana De Palmy. Film, w którym występuje John Travolta jako technik efektów dźwiękowych, który przypadkowo nagrywa dźwiękowy dowód zabójstwa, zyskał status kultowy. Bohaterowie, początkowo naiwni, wkraczają na mroczną ścieżkę, przez co widzowie są coraz bardziej niespokojni, a jednocześnie jeszcze bardziej zainteresowani. Będąc filmem Briana De Palmy, można znaleźć całe jego napięcie psychiczne i paranoję głęboko zakorzenione w filmie. Często pomijany, zdecydowanie wart obejrzenia ten film.

9. Wściekłe psy (1992)

Debiutancki film genialnego reżysera Quentina Tarantino, film śledzi grupę rabusiów bankowych, którzy przegrupowują się w schronisku po strasznie nieudanym napadzie. Sam Quentin Tarantino opisał film jako studium paranoi. Film znakomicie oddaje wszystkie znaki firmowe Tarantino, w tym jego czarny humor, przemoc i wszelkie odniesienia do popkultury. Film jest wyjątkowy, ponieważ opiera się na wysoce nieliniowej strukturze opowieści, ale dochodzi do spójnego wniosku. Podobnie jak The Usual Suspects, film zawiera również zmieniające się lojalności i kilka zwrotów akcji.

8. Se7en (1995)

Wyreżyserowany przez Davida Finchera z Morganem Freemanem i Bradem Pittem w roli dwóch zabójców w pogoni za seryjnym mordercą, który wydaje się wybierać cele na podstawie siedmiu grzechów głównych; film zaczyna się jako kolejna procedura, ale w rzeczywistości jest zupełnie inna. Stałymi punktami tego filmu są występy Freemana i Pitta. Obaj mają mocno kontrastujące osobowości. Freeman to chropowaty, zmęczony policjant, który jest na skraju emerytury, kiedy ta sprawa trafia mu na kolana. Pitt jest młodym detektywem, który ma przed sobą błyskotliwą karierę i desperacko stara się zdobyć szacunek i uznanie. Dorzućcie genialny kierunek Davida Finchera, a otrzymamy wyraźnie mroczne i wciągające arcydzieło. Ostatnim aktem filmu jest miejsce, w którym naprawdę wyróżnia się na tle innych filmów detektywistycznych. Niespodziewana i brutalna w swoim wykonaniu scena musi być przeżyta na własną rękę.

7. L.A. Confendential (1997)

Na podstawie powieści Jamesa Ellroya pod tym samym tytułem w filmie występują Kevin Spacey, Russell Crowe, Guy Pearce, Kim Basinger i Danny DeVito. Po tajemniczej masakrze w restauracji, znanej jako „Nightingale Murders”, trzech detektywów w Los Angeles z lat 50. XX wieku o bardzo różnych osobowościach musi odłożyć na bok swoje różnice, aby dowiedzieć się, co naprawdę się wydarzyło. Film wyróżnia się surowym przedstawieniem życia gliniarzy z lat pięćdziesiątych XX wieku - przemocą, urokiem i oczywiście podejrzanymi rzeczami. Kilka książek do filmowania adaptacji, które mogą być równie dobre, jeśli nie lepsze, niż sama książka. Film świetnie radzi sobie z budowaniem napięcia i napięcia, aby widz był pochłonięty do końca.

6. Memento (2000)

Debiut reżyserski Christophera Nolana był wszystkim, czego mogliśmy oczekiwać od reżysera. W roli głównej Guy Pearce jako Leonard Shelby jako mężczyzna cierpiący na amnezję następczą, który poluje na człowieka odpowiedzialnego za śmierć jego żony i jego amnezję. Film wyróżnia się w gatunku „niewiarygodnego narratora”, ponieważ opiera się na bardzo niekonwencjonalnym i unikalnym podejściu, aby podkreślić zagubienie i frustrację w umyśle głównego bohatera. Film składa się z dwóch segmentów - segmentów kolorowych, które poruszają się w odwrotnej kolejności oraz segmentów kolorowych, które przebiegają chronologicznie. Ostatecznie oba segmenty spotykają się na końcu, gdzie ujawnia się cały zwrot akcji. Wyjątkowe wrażenia z oglądania, kilka filmów sprawia, że ​​myślimy tak samo jak Memento.

5. Prestiż (2006)

Wyreżyserowany przez Christophera Nolana, z udziałem Hugh Jackmana i Christiana Bale'a jako dwóch magów XIX wieku, którzy rozwinęli śmiertelną rywalizację. Mając obsesję na punkcie tworzenia najlepszych iluzji na scenie, oboje próbują różnych metod przechytrzenia i upokorzenia innych, aż rezultaty staną się niezapomnianym tragicznym skutkiem. Sam błyskotliwość filmu tkwi w jego strukturze fabularnej i wykonaniu, które nieustannie wprawiają publiczność w zakłopotanie i w poszukiwaniu odpowiedzi. Tytuł nawiązuje do ostatniego aktu w sztuczce magów. Film pięknie oddaje uczucia nienawiści, winy, zazdrości, paranoi, a na koniec jest studium postaci, jak daleko można się posunąć, aby naruszyć wyższość. Choć film ma wiele cech charakterystycznych dla gatunku noir, nie jest to typowy film noir. Jest to raczej coś zupełnie wyjątkowego.

4. Wyspa tajemnic (2010)

Jeden z nowszych wpisów na tej liście, w filmie występują Leonardo DiCaprio i Mark Ruffalo jako dwaj amerykańscy marszałkowie, którzy podróżują do odosobnionego azylu psychiatrycznego, aby zbadać tajemnicze zniknięcie pacjenta. Wyreżyserowany przez legendarnego reżysera Martina Scorsese, film ma przepięknie wykonaną atmosferę napięcia i strachu. Ogromną częścią Shutter Island jest to, że działa zarówno jako noir, jak i horror, tworząc w ten sposób wspaniały i wizualnie uderzający ton. Wyspa tajemnic to list miłosny dla każdego, kto kocha klasyczne historie noir, a także każdego, kto lubi historie trzymające w napięciu i mrożące krew w żyłach.

3. W Brugii

„In Bruges” to nowoczesne arcydzieło i coś, co będzie czczone jako klasyka za dziesięciolecia. Styl McDonagha posługiwania się typowymi Irlandczykami na tle ponurego kwintesencji europejskiej scenerii do zilustrowania tematów śmierci, czyśćca, ofiary i miłości tworzy bardzo dojrzałą farsową historię, którą można z powodzeniem uznać za jeden z największych scenariuszy tego stulecia, dzięki jego historia jako dramaturg.

Trio Farrella, Gleesona i Fiennesa stoi na czele, a ich nie-kryminalna mina dodaje uroczego charakteru konfrontacjom i uwydatnia dialogi, które tylko Monty Python może poprawić pod względem cytowania. Zdjęcia są bezbłędne i ukazują Brugię jak cień majaczący za bohaterami, niejasną personifikację śmierci, która bardzo przypomina Siódmą Pieczęć Bergmana. Dwuznaczność, w której cię zostawia, ma bardzo złożony charakter i prosi o zastanowienie się nad jej metaforyczną rzeczywistością. Brzmi podobnie do niejednoznacznej rzeczywistości w The Usual Suspects?

2. Gone Girl (2014)

Być może ten film, który większość widziała; nie umieszczenie na tej liście byłoby jednak wstydem. Być może najlepszy film noir ostatnich czasów, Gone Girl, przedstawia Davida Finchera u szczytu swoich możliwości. Każdy aspekt, od jego stalowej, zimnej palety kolorów po niesamowitą muzykę techno trance, jest obecny w tym filmie. W roli głównej Ben Affleck jako Nick Dunne jako człowiek, który staje się głównym podejrzanym po tajemniczym zniknięciu jego żony Amy Dunne (Rosamund Pike). Film śledzi późniejsze śledztwo i pokazuje, jak media mogą wpływać na ogólny odbiór opinii publicznej. Mrożąca krew w żyłach i niesamowicie trzymająca w napięciu Gone Girl to wciągające doświadczenie, którego nie można przegapić.

1. American Psycho

Pierwszą rzeczą, która pojawia się w większości umysłów, gdy słyszą imię Christian Bale, jest „Mroczny Rycerz”. Jednak tak naprawdę nic nie dorównuje godnemu Oscara występowi Bale'a w „American Psycho”. American Psycho to bardzo niezrozumiany film, a nawet nieustannie oskarżany o bycie dziwacznym slasherem. Szczerze mówiąc, to histeryczna jaskinia niegodziwości, ale nie powinno to odbiegać od faktu, że jest to jedno z największych studiów nad postaciami, jakie kiedykolwiek ukazały się na dużym ekranie. To makabryczna satyryczna wersja Manhattanu z lat 70. z dominującym naciskiem na szczenięcy styl życia.

Cały film rozgrywa się z perspektywy pierwszej osoby, p.o.v, z ciągłymi echem głosów głosowych wspaniale odzwierciedlających ogromną przestrzeń między prawdziwym Batemanem a jego wizerunkiem. Wszystko, od tytułu do najbardziej napiętych chwil, cuchnie komiczną karą dla Patricka Batemana, fantastyczną ironią dotyczącą jego wadliwych poszukiwań katharsis. Szeroki wachlarz emocji Bale'a doskonale oddaje delikatny stan Batemana i jego wewnętrzne zmagania, które są w pełni widoczne podczas dwóch niezwykłych monologów w ciągu 10 minut. Jedyne arcydzieło Mary Harron, „American Psycho”, jest tak samo zagmatwane jak „The Usual Suspects”