Słodko-gorzka praca owijania „drutu”

CLARK JOHNSON, który gra redaktora gazety prowadzącego krucjatę w piątym i ostatnim sezonie The Wire, rozpoczynającym się w niedzielę wieczorem na HBO, lubi opowiadać historie autobiograficzne.

W jednym z ulubionych to dramatyczny pięciolatek z zaangażowanej politycznie, dwurasowej rodziny, odwiedzający Północną Karolinę z Filadelfii. Na dworcu szpieguje fontanny oznaczone kolorami i białymi. Radośnie podbiega do kolorowego. Mamo, ta woda nie jest kolorowa, zawodzi, gdy woda się bulgocze, linia, która powoduje, że inni pasażerowie wybuchają śmiechem.

Historia pana Johnsona ?? ilustrujący skłonność do wielkich oczekiwań, która przydała się w łokciowym świecie show-biznesu? powiedziano mu niedawno, kiedy popijał kawę w Doma, kawiarni w Greenwich Village. Karierę rozpoczął w wieku 9 lat w teatrze (był Jerome na Południowym Pacyfiku), a obecnie w The Wire jest nieco zmęczonym, ale zawsze fajnym i oddanym Gusem Haynesem, redaktorem miejskim fikcyjnej gazety o nazwie The Baltimore Sun (nie mylić z prawdziwym Baltimore Sun). Wyreżyserował także ostatni odcinek serialu, pasujące zakończenie po wyreżyserowaniu pierwszego odcinka w 2002 roku.

To było słodko-gorzkie, powiedział Johnson o reżyserowaniu tego ostatniego programu. Zajęło to wieczność. Nie z powodów technicznych, ale dlatego, że gdy czyjaś postać się skończyła, dawaliśmy mu owację. Rzadko zdarza się nam, naszemu małemu plemieniu aktorów, być częścią czegoś tak docenionego przez krytyków. Dla wielu z nas zdefiniuje to naszą karierę.

Wysoki, 50-letni, o niskim, niespiesznym głosie, Johnson jest prawdopodobnie najbardziej znany z roli detektywa Meldricka Lewisa w Wydziale zabójstw: Życie na ulicy. Jego dorobek reżyserski obejmuje odcinki tej serii i The Wire, a także The Shield, Sleeper Cell, The West Wing i inne. Wyreżyserował także Bojkot, szeroko chwalony film na HBO z 2001 roku, opowiadający o życiu wielebnego Martina Luthera Kinga Jr.

The Wire, stworzony przez Davida Simona, byłego reportera The Baltimore Sun, który był producentem i scenarzystą Homicide, również był krytycznym ulubieńcem. Z każdym sezonem serial rozdzielał nadciągający problem narodowy? nieudana wojna z narkotykami, pogorszenie życia klasy robotniczej, dysfunkcjonalne przywództwo polityczne, przytłoczone miejskie szkoły? ponieważ wpływa na rozległą grupę postaci, w skład której wchodzą gliniarze, handlarze narkotyków, politycy, nauczyciele, dokerzy i inni (często tandetni) Baltimorejczycy.

Obraz

Biuro miejskie: Clark Johnson po prawej, jako redaktor miejski Gus Haynes, z Robertem Poletickiem po lewej i Billem Zorzi.Kredyt...Paul Schiraldi / HBO

W tym sezonie branża prasowa znajduje się w centrum uwagi. Z powodu cięć dokonanych przez właściciela, redaktor miejski fikcyjnego Suna i jego pracownicy są nękani wykupami, zamkniętymi zagranicznymi biurami i mniejszą ilością miejsca na wiadomości, które dotknęły prawdziwe Sun i wiele innych gazet w całym kraju. Twój kawałek mocno się tam ugryzł, mówi Gus Haynes młodemu reporterowi w jednym odcinku. Jej 35-calowy artykuł o trzech morderstwach został przycięty do 12 cali i zakopany w gazecie. Nie da się tego wyjaśnić, mówi reporterce, gdy pyta dlaczego. Reklama nie działa. Mamy mniejszą dziurę informacyjną.

Jednak czarny reporter mówi jej, że jej historia ma zły kod pocztowy, wyjaśniając, że gdyby ofiary morderstwa były białe i zamożne, artykuł wylądowałby na stronie 1.

The Wire nie przyciąga widzów i nie nagradza w taki sposób, jak inne chwalone przez krytyków seriale HBO, takie jak The Sopranos i Sex and the City. Johnson powiedział, że ma nadzieję, że nowy sezon to zmieni. Naprawdę mam nadzieję, że ludzie, którzy nie korzystali z programu, będą się do niego zbliżać, powiedział. Może nie obchodzą ich gangbangi, ale dbają o gazety i sposób przekazywania informacji.

Jako samozwańczy narkoman wiadomości, pan Johnson spędzał czas w prawdziwym Baltimore Sun, aby nauczyć się języka i rytmu gazety w swojej roli. Był pod wrażeniem sprawdzania faktów i szybkości reporterów, nie wspominając o stosach śmieci na ich biurkach.

Sztuczka reżyserowania programu, w którym również grasz, można podsumować przygotowaniem, powiedział Johnson. Byłem w rodzinie, powiedział. Nie tylko wszedłem do czyjejś kuchni. Znałem każdą rolę dogłębnie. Wyreżyserował także finał serii The Shield, który ma być wyemitowany na FX wiosną tego roku.

Nina Noble, producent wykonawczy The Wire, powiedziała: W reżyserii ostatniego odcinka Clark jest niesamowita poezja. Pod względem reżyserii jest podpórką serialu. Pod koniec serialu było 30 oryginalnych członków ekipy i wszyscy dobrze wszystkich znają, a Clark jest prawdopodobnie naszym najbardziej ukochanym reżyserem.

Na pozór jest wyluzowanym, swobodnym facetem, powiedziała. Wewnątrz jest tak pasjonatem tego, co robi.

Wideo

Clark Johnson gra redaktora gazety w serialu HBO „The Wire”.

Timothy A. Franklin, redaktor prawdziwego Baltimore Sun, powiedział, że uważa, że ​​pan Johnson jest imponującym redaktorem miejskim. Opierając się na kilku nowych odcinkach, które widział, pan Franklin był mniej zainteresowany tym, w jaki sposób The Wire przedstawiał Baltimore i gazety, i odrzucił nadchodzącą historię o dziennikarzu fabrykującym jako banał. Myślę, że sugestia, że ​​ten artykuł nie obejmuje spraw miejskich ani struktury życia miejskiego, jak to miało miejsce kiedyś, jest śmieszna, powiedział.

Pan Simon nie ukrywał swojego niezadowolenia z The Sun, które w ciągu ostatnich ośmiu lat przeszło dwie zmiany właściciela. Pan Johnson powiedział, że uważa poglądy pana Simona za całkiem zgodne z rzeczywistością.

Pan Johnson przypomniał sobie, że pan Simon powiedział mu, że pisze dla niego rolę Haynesa, chociaż spędził kilka lat tylko jako reżyser. To była szansa na powrót i po prostu bycie aktorem, powiedział Johnson, i nie zajmowanie się wszystkimi problemami reżyserskimi.

Jak powiedział Johnson, zarówno aktor, jak i reżyser, wydaje się, że policyjne programy go znajdują. Powiedział, że podoba mi się yin-yang w życiu policjanta, w którym jest on po części faszystą, a po części świętym. Tam są dobre dramaty.

Jego kolejnym projektem reżyserskim jest film Chinese Wall, opowiadający o polityce naftowej w Nigerii. Polityka ma we krwi. Jego ojciec, Afroamerykanin, dorastał wraz z matką, gdy sprzątała domy na głównej linii pod Filadelfią. Matka pana Johnsona pochodziła z zamożnej białej rodziny i dorastała na Park Avenue. Pobrali się, mieli czworo dzieci, pracowali w Studenckim Komitecie Koordynacyjnym ds. Niestosowania Przemocy w Filadelfii i ostatecznie osiedlili się w Kanadzie.

Moja mama założyła programy pomocy w krajach trzeciego świata, powiedział Johnson. Robiliśmy takie rzeczy, jak pójście z nią do Bogoty zamiast na letni obóz. Obecnie pan Johnson, ojciec dwóch córek w wieku studenckim, ma dom w Toronto i mieszkanie w Chelsea na Manhattanie. I nadal podziela wrażliwość rodziców.

Film to jedyny język, którym mówię, powiedział, i mam szczęście, że uwikłałem się w kilka wspaniałych historii. Nie chcesz głosić ludziom, ale chcesz, aby zastanowili się, dlaczego wszystko jest takie, jakie jest, o historii, która istnieje, a także o możliwościach.