Czy Daisy Jones i szóstka to scenariusz czy film dokumentalny?

Źródło obrazu: Lacey Terrell/Prime Video

Prime Video „ Daisy Jones i szóstka” śledzi historię tytułowego zespołu. Śledzi ich podróż od samego początku, skupiając się na wyzwaniach na ich drodze i osobistych zmaganiach. Członkowie zespołu, którzy rozstali się dwadzieścia lat temu, siadają, by udzielić wywiadów, by porozmawiać o tym, co tak naprawdę stało się z zespołem i dlaczego rozstali się u szczytu kariery. Spektakl wykorzystuje wywiady i materiały archiwalne, aby dać widzom poczucie tego, co wydarzyło się wtedy, jednocześnie pozwalając bohaterom na refleksję nad ich podróżą. Ponieważ historia jest opowiedziana w formacie dokumentalnym, możesz się zastanawiać, czy serial naprawdę jest dokumentem. Oto, co powinieneś wiedzieć.

Czy Daisy Jones i szóstka to film dokumentalny?

„Daisy Jones and the Six” to serial dramatyczny, który przenosi widzów do serca zespołu, przedstawiając historię z perspektywy członków zespołu. Ma strukturę dokumentu, ale jest całkowicie fikcyjny zaadaptowany na ekran z książki o tym samym tytule autorstwa Taylora Jenkinsa Reida. Sama książka jest napisana w stylu dokumentalnym i twórcy serialu postanowili trzymać się tego podejścia, przenosząc historię z papieru na ekran.

Mówiąc o tym, dlaczego wybrała ten format opowiadania historii, Reid ujawniła, że ​​wpływ na nią miały takie zespoły jak Fleetwood Mac. Kiedy zaczęła zbierać informacje o „Daisy Jones and the Six”, przeglądała filmy dokumentalne, zwłaszcza odcinki „Behind the Music”. Czuła, że ​​opowiadając historię swojego fikcyjnego zespołu, musi iść tą samą drogą, przeprowadzać wywiady i pokazywać różne strony sytuacji z perspektywy różnych członków.

Pomimo fikcyjnego charakteru, autor chciał, aby widzowie zobaczyli w niej historię prawdziwych ludzi. „Chcę, żeby wydawało się, że to literatura faktu. Chcę, abyś poczuł się, jakbyś zagubił się w historii z naszej kultury, której jeszcze nie przyswoiłeś. Pomyślałam, że najlepszym sposobem na konsumpcję tego jest poczucie, że słuchasz chóru ludzi” – powiedziała. Bardziej konwencjonalne podejście ograniczyłoby perspektywę do głównych bohaterów, ale dzięki wywiadom udało jej się zaangażować inne postacie w historię, przedstawiając nie tylko ich perspektywę, ale także to, jak nierozerwalnie związana jest ich przyszłość z Daisy Jones i Billy'ego Dunne'a.

Reid był również świadomy tego, w jaki sposób historie o celebrytach są zazwyczaj przedstawiane publiczności, zwłaszcza gdy dotyczą znanych kobiet. Chciała przedstawić tę historię w sposób, który pozwoli widzom „zrozumieć ich publiczny wizerunek, a także to, kim są jako istoty ludzkie”. Ona dodany : „W naszej kulturze, kiedy piszemy dogłębnie o sławnych osobach, zwykle jest to profil, historia mówiona, exposé lub inna forma dziennikarstwa. Więc dla Daisy Jones wykorzystałem tropy, których używamy, aby dowiedzieć się więcej o prawdziwych celebrytach, aby moje fikcyjne gwiazdy wydawały się bardziej realne”.

Reid powiedział, że format historii mówionej „wydawał się wtopiony w koncepcję”. „Chciałem, żeby wydawał się prawdziwy, aby miał w sobie aspekt podglądania, w którym wydaje się nie tyle powieścią, co pamiętnikiem. A sposobem na opowiedzenie tego typu historii w rocku jest po prostu historia ustna” – mówi powiedział . Biorąc to wszystko pod uwagę, jasne jest, że wybór przedstawienia historii jako dokumentu ma większy wpływ na sposób, w jaki postrzegamy bohaterów i jak rozgrywające się wydarzenia wpływają na ich przyszłość.