Czy Misja Majnu Netflixa jest oparta na prawdziwej historii?

Netflix „Mission Majnu” to thriller szpiegowski o agencie RAW, Amandeep Ajitpal Singh, który pracuje nad tajną operacją pod nazwą Tariq w Pakistanie. Sidharth Malhotra w roli głównej oddaje cześć niedocenionym bohaterom tajnej służby wywiadu zewnętrznego Indii, RAW – Skrzydła Badań i Analiz. Pełnometrażowy debiut reżyserski Shantanu Bagchi przedstawia rodzaj śmiertelnego ryzyka podejmowanego przez tych agentów, którzy są umieszczani na terytoriach wroga bez żadnych siatek bezpieczeństwa.

Można sobie wyobrazić poziom patriotyzmu i poświęcenia, jakiego wymaga wykonywanie trudnych misji bez uznania. Akcja osadzona w latach 70. w języku hindi thriller akcji śledzi wysiłki Indii zmierzające do zneutralizowania pakistańskiego obiektu nuklearnego za pomocą informacji zebranych przez agentów RAW, zmieniając w ten sposób stosunki Indii z Pakistanem. Jeśli zastanawiacie się, czy „Misja Majnu” jest oparta na prawdziwej historii, oto czego się dowiedzieliśmy.

Czy Mission Majnu to prawdziwa historia?

„Misja Majnu” jest częściowo oparta na prawdziwej historii. Choć jest zaawansowany jako „inspirowany prawdziwymi wydarzeniami”, film jest prawdopodobnie udramatyzowaną mieszanką rzeczywistości i fikcji dla dobra rozrywki. Mówiąc o tym, aktor Sidharth Malhotra powiedział Press Trust of India: „Zafascynowało mnie to, że jest inspirowany prawdziwymi wydarzeniami, a jednocześnie jest fabularyzowany z oczywistych powodów, ponieważ nie wiemy o tych misjach. Daje wgląd w to, jak szpieg pracuje samodzielnie w innym kraju podczas misji w zabawny i interesujący sposób… Uznałem więc, że to kompletny film, z elementami prawdziwej historii, dreszczyku emocji i romansu”.

Napisany przez Parveez Shaikh, Aseem Arrora i Sumit Batheja, uważa się, że założenie jest równoległe do historycznej Operacji Kahuta, która jest uważana za jedną z najbardziej zniechęcających tajnych operacji międzynarodowych RAW. Kahuta w dystrykcie Rawalpindi była tajnym miejscem, w którym metalurg wyszkolony w Niemczech, dr Abdul Qadeer Khan, rzekomo pracował nad pakistańskim programem nuklearnym. Nabrał rozpędu w reakcji na Operację Uśmiechnięty Budda, udane testy indyjskiego urządzenia jądrowego w 1974 roku.

Indiom podobno udało się zdobyć bardzo ważne informacje na temat tej tajnej misji dzięki „Kao Boys” — agentom RAW, na czele których stoi Rameshwar Nath Kao. Dowiedzieli się, że Pakistanowi udało się zdobyć zdolność wzbogacania uranu w celu wykorzystania go do celów destrukcyjnych. Parmeet Sethi gra słynnego R.N. Kao w filmie. Był pierwszym szefem RAW, kiedy zostało ono założone w 1968 roku i jest znany na całym świecie jako mistrz szpiegów niezależnych Indii.

W rozmowie z Wiadomości globalne IG , producent Ronnie Screwvala, mówi: „Tysiące bohaterów pracuje za kulisami, aby chronić interesy naszego kraju przed innymi jednostkami terrorystycznymi i bandyckimi narodami. Ich praca często pozostaje niezauważona, a „Misja Majnu” jest próbą wydobycia ich poświęcenia i wysiłków na pierwszy plan”.

Dodał: „Mission Majnu” to porywająca opowieść o jednej z najbardziej brawurowych i śmiałych operacji w historii RAW. Współproducent, Amar Butala, opisał film jako „fascynującą opowieść o wolności i cenie, jaką za nią płacimy. To poruszająca opowieść o patriotyzmie i męstwie, o której jednak niewiele wiadomo”. Według głównego aktora Sidhartha, celem thrillera szpiegowskiego jest „pokazanie wysiłków podejmowanych przez nasze siły, niezależnie od tego, czy są to siły zbrojne, czy tajne służby, w celu ochrony granic kraju”.

W rozmowie z Dainikiem Bhaskarem Amar Bhutala wspomniał, że Sidharth, który w filmie udaje krawca, przez trzy miesiące trenował u prawdziwego krawca, ucząc się obsługiwać starodawną maszynę nogami i zakładać nitkę na igłę i jeszcze. Z drugiej strony Rashmika Mandanna przez dwa tygodnie trenowała do roli niewidomej dziewczynki. Opisała trening jako wyczerpujący, ponieważ miała zasłonięte oczy i poinstruowano ją, aby unikała piłek tenisowych wyłącznie na podstawie instynktu. Tak więc, chociaż film jest częściowo oparty na rzeczywistości, ciężar nadania temu wszystkiemu realizmu spoczywa na aktorach, którzy przeszli staranne szkolenie na potrzeby filmu.