Czy Netflix No Limit jest oparty na prawdziwej historii?

Wyreżyserowany przez Davida M. Rosenthala „No Limit” Netflix, czyli „Sous Emprise”, jest Francuski romantyczny dramat obraca się wokół Roxany Aubrey, studentki, która postanawia rzucić studia i wyjechać z Paryża we Francji. Ostatecznie postanawia udać się na południe Francji, aby wziąć udział w kursie nurkowania swobodnego, gdzie zaczyna zakochiwać się w swoim nauczycielu Pascalu Gauthier, mistrzu świata we freediverze. Gdy oboje dowiadują się coraz więcej o swoim związku poprzez różne konkursy, Roxana zaczyna być ekspertem w sportach podwodnych, wywołując tarcia w jej romantycznym życiu.

Z Camille Rowe i Sofiane Zermani w rolach głównych dramat sportowy to gryząca paznokcie przygoda pełna miłości, dramatu i rywalizacji. Bohaterowie filmu przedstawiają realistyczną stronę takich relacji, co prowadzi wielu do zastanawiania się, czy prawdziwe wydarzenia w jakiś sposób inspirują historię. Jeśli tak, jaka jest właściwa historia i jak bardzo przypomina ona wydarzenia przedstawione w filmie? Cóż, jesteśmy tutaj, aby zbadać to samo!

Czy No Limit to prawdziwa historia?

Tak, „No Limit” opiera się na prawdziwej historii. Film, którego autorem i autorem jest David M. Rosenthal, jest inspirowany życiem francuskiej Audrey Mestre, która ustanowiła światowy rekord freedivera. Adaptuje kilka wydarzeń z życia francuskiej sportsmenki w wciągającą narrację na ekranie. W filmie widzimy, że wydarzenia rozgrywają się głównie we Francji, podczas gdy Audrey przeniosła się do Mexico City w Meksyku, gdy była zaledwie nastolatką. Została studentką biologii morskiej na uniwersytecie w La Paz w Meksyku.

Wcześniej Audrey była już dość zainwestowana w sporty podwodne i była biegła w nurkowaniu w wieku trzynastu lat. Jednak nie uzyskała certyfikatu przed ukończeniem szesnastu lat ze względu na prawo francuskie. W 1996 roku Audrey zainteresowała się sportami podwodnymi i poznała Francisco „Pipina” Ferrerasa, znanego nurka z Kuby. Oboje wkrótce zaczęli się spotykać i przenieśli do Miami na Florydzie, gdzie zaczął ją trenować.

To pozwoliło Audrey osiągnąć rekordową głębokość i stać się szanowaną postacią samą w sobie. W 1999 roku ona i Francisco pobrali się w nadmorskim mieście Fort Lauderdale na Florydzie. W tym samym roku Audrey pobiła żeński rekord świata nurkując na głębokości 125 metrów jednym oddechem, a po roku pobiła swój własny rekord nurkując na głębokość 130 metrów.

W październiku 2002 roku Audrey postanowiła pobić światowy rekord freedivingu bez limitów ustanowiony przez Tanyę Streeter 17 sierpnia 2002 roku, kiedy ta ostatnia zanurkowała na głębokość 160 metrów. Zrobiła nurkowanie próbne przy plaży Bayahibe na Dominikanie 4 października 2002 roku z zespołem nurków pod kierownictwem Francisco; zeszła na głębokość 166 i dalej ćwiczyła. W fatalny dzień 12 października 2002 roku Audrey zdecydowała się zanurkować na głębokość 171 metrów.

Po osiągnięciu pożądanej głębokości Audrey podobno otworzyła zawór na swoim zbiorniku powietrza, który nadmuchał poduszkę i wyprowadził ją na powierzchnię. Niestety w zbiorniku nie było powietrza, co zmusiło nurka ratownika do przybycia i napompowania worka z jego zapasem, chociaż było już za późno. Audrey nie mogła dotrzeć do powierzchni wystarczająco szybko z powodu niewystarczającej inflacji, silnego prądu, a lina nośna nie była pionowa. Nurkowanie powinno trwać około 3 minut, a ona pozostawała pod wodą ponad 8 minut i 30 sekund.

Francisco założył sprzęt do nurkowania i od razu zanurkował, by uratować swoją żonę, choć szkody już zostały wyrządzone, a Audrey została później uznana za zmarłą w szpitalu. Wydarzenie otrzymało bardzo dużo reakcja za nieprzestrzeganie odpowiednich wytycznych. Wielu twierdziło, że wydarzenie nie powinno było być zaplanowane i że na miejscu powinno być więcej nurków bezpieczeństwa, sprzętu ratowniczego i personelu medycznego, aby pomóc Audrey. Podobno wciąż miała puls, gdy wypłynęła na powierzchnię, ale brak zaplecza medycznego przyczynił się do jej śmierci.

Opinia publiczna uznała, że ​​próby Francisco do reanimacji żony pod wodą podobno doprowadziły do ​​utraty kluczowego czasu. Stwierdzono również, że kubański nurek był odpowiedzialny za naładowanie zbiornika powietrza Audrey, chociaż nie pozwolił nikomu go sprawdzić, co spowodowało, że wielu zastanawiało się nad jego motywacjami w tym zakresie. Audrey została poddana kremacji, a jej prochy rozsypano w wodzie. Ponadto w 2002 roku została pośmiertnie wpisana do Women Divers Hall of Fame.

W 2004 roku Francisco opublikował książkę pod swoim nazwiskiem, zatytułowaną „The Dive: A Story of Love and Obsession”, którą napisała Linda Robertson. Książka szczegółowo opisuje wydarzenia z tego pamiętnego dnia kubańskiego nurka. Co ciekawe, książka Carlosa Serry z 2006 roku „Ostatnia próba: prawdziwa historia mistrzyni freedivingu Audrey Mestre i tajemnica jej śmierci” przedstawia inną wersję tej historii. Stwierdza, że ​​Francisco i Audrey mieli się rozwieść, a pierwszy był niezadowolony z sukcesu swojej żony.

W swojej książce Serra twierdzi, że Francisco bezpośrednio przyczynił się do śmierci Audrey, sabotując jej sprzęt. Należy wiedzieć, że Serra była kiedyś partnerką Audrey i częścią ostatniego zespołu nurka. Dodatkowo w 2013 roku ESPN wydało film dokumentalny „No Limits”, który był częścią ich serii „Nine for IX”. Chociaż wiele spekuluje o szczegółach dotyczących śmierci Audrey, łatwo dostrzec podobieństwa między jej historią a historią Roxany Aubrey w „No Limit”.

Obie kobiety porzuciły studia, aby uprawiać sporty podwodne i były zachwycone ich zdolnościami do tego samego. Poza tym obaj byli w związku ze znanymi sportowcami. Pomimo zmian nazwy i drobnych różnic, łatwo zauważyć wpływ, jaki historia Audrey wywarła na film Netflix.