Czy „Noc w przedszkolu” jest oparta na prawdziwej historii?

' Noc w przedszkolu ’ (originally titled ‘Noc W Przedszkolu’) is a Polski komedia który szczegółowo opisuje problemy, z jakimi codziennie borykają się rodzice. Film Netfliksa, którego reżyserem jest Rafał Skalski, opowiada o wysiłkach Eryka, by nie dopuścić do wyrzucenia dziecka jego dziewczyny, Tytusa, z przedszkola. Zwykle nie lubi dzieci, ale nie chce, aby jego dziewczyna postrzegała go jako nieodpowiedzialnego. Dlatego Eryk przechodzi ogromne trudy, aby utrzymać Tytusa w szkole.

Film z Piotrem Witkowskim, Zbigniewem Zamachowskim i Leną Górą w głównych rolach opowiada historię różnych rodziców z wyjątkowymi problemami. Wspaniale podkreśla te problemy i pozwala rodzicom się z nimi pogodzić. Nikt nie jest doskonały i aby być dobrymi rodzicami, wiele osób często zapomina, że ​​kiedyś też były dziećmi. Tak autentyczna tematyka każe się zastanawiać, na ile prawdziwa jest fabuła „Nocy w przedszkolu”. Omówmy więc dokładnie to samo.

Czy noc w przedszkolu to prawdziwa historia?

Nie, „Noc w przedszkolu” nie jest oparta na faktach. Film napisany przez Marka Baranowskiego skupia się przede wszystkim na Eryku i jego walce o utrzymanie Tytusa w szkole. Martwi się, że jego dziewczyna Dorota może go zostawić, jeśli jej dziecko zostanie wyrzucone ze szkoły na jego warcie. Eryk próbuje przekonać wszystkich w komitecie i rozmawia z ich wewnętrznym dzieckiem. Podstawowa esencja filmu tkwi w perspektywie rodziców, których zmagania i przeszkody stawiane są w centrum uwagi.

Każdy rodzic dzieli się problemami, z jakimi borykał się ze swoimi dziećmi. W ten sposób odnajdują między sobą solidarność, ponieważ ktoś inny czuje to samo i słucha ich najgłębszych, najciemniejszych myśli. Co więcej, nawet najdrobniejsza czynność lub wydarzenie może zniechęcić dzieci lub zmienić ich poglądy. W młodym wieku są bardzo podatne na wpływy, a rodzice muszą być bardzo ostrożni w kontaktach z nimi. Nieliczne tego przykłady można znaleźć w obojętności Hamzy wobec swoich dzieci i presji Justyny ​​na Kingę, by była silna wobec wszelkich przeciwności losu.

Bliźniacy Hamzy są poważnie dotknięci jego ignorancją i regularnie płaczą w szkole. Justyna popchnęła Kingę tak daleko, że przestraszyła się własnej matki. Tak realistyczne przedstawienie relacji rodzic-dziecko dodatkowo stawia pytanie o oryginalność filmu. Scenarzysta filmu misternie wplótł w narrację różne aspekty związków i rodzicielstwa. Dojrzewanie Eryka jako osoby świadczy o tym, ile wysiłku włożono w nadanie filmowi autentyczności. Na początku jest nieostrożny i zawodny, ale w końcu zostaje opiekunem Tytusa. Ich związek leczy się z czasem.

W pewnym aspekcie Eryk też prawdopodobnie widzi siebie w Tytusie; obaj są trochę lekkomyślni na swój sposób. Poświęcają czas, aby zrozumieć uczucia innych ludzi, jednocześnie poruszając się po swoich. Pogodzenie się Justyny ​​ze swoim zachowaniem daje również dobry obraz tego, jak rodzic powinien zmienić swoje postępowanie, jeśli coś negatywnie wpływa na jego dzieci. Niektóre dzieci boją się swoich rodziców, co z kolei sprawia, że ​​są mniej skłonne do dzielenia się swoimi prawdziwymi uczuciami z rodzicami. Zarówno dzieci, jak i rodzice muszą być na tej samej stronie, aby ich związek działał i odnosił sukcesy.

Co więcej, rodzice w filmie prezentują moralnie spolaryzowany pogląd. Myślą tylko o swoich dzieciach i ich problemach, nie okazując odrobiny empatii innym dzieciom z problemami. Głosując na przyszłość Tytusa w szkole, wszyscy rodzice ratują swoje dzieci przed niegrzecznym dzieciakiem i głosują na niego. Ani razu nie zastanawiają się nad kłopotami Tytusa i perspektywą jego działań. Stąd ta sekwencja wydarzeń pokazuje wartość empatii w sposobie rodzicielstwa.

W skrócie, chociaż film nie jest oparty na prawdziwym wydarzeniu, pokazuje jasne odzwierciedlenie różnych rodziców i ich relacji z dziećmi. „Noc w przedszkolu” rzuca światło na rodzicielskie trudności i obawy, które rodzą się w ich ignorancji. Jeśli rodzic odpowiednio skupi się na kryzysach swoich dzieci, może wspólnie przez nie przejść.