Czy perfumiarz Netflixa oparty jest na prawdziwej historii czy książce?

Netflix „ Perfumiarz ' (znany jako 'Der Parfumeur' w Niemiecki ) podąża za Sunny i Dorianem, dwiema postaciami, których związek ze zmysłem węchu prowadzi ich na fascynującą ścieżkę. Sunny nie wyczuwa zapachu, a Dorian jest mistrzem perfumiarstwa, który pragnie stworzyć perfumy miłości. Aby to zrobić, Dorian popełnia ohydne morderstwa, podczas gdy Sunny próbuje go wyśledzić.

The thriller kryminalny w reżyserii Nilsa Willbrandta bada wpływ zapachów i zapachów na życie człowieka, ale styl wizualny filmu odróżnia go od rzeczywistości. Dlatego widzowie muszą się zastanawiać, czy film jest oparty na rzeczywistych wydarzeniach, czy na książce. W takim razie oto wszystko, co musisz wiedzieć o zakończeniu „The Perfumier”.

Czy perfumiarz jest oparty na prawdziwej historii czy książce?

Nie, „Perfumiarz” nie jest oparty na prawdziwej historii. Film jest luźno oparty na niemieckiej powieści „Perfume: The Story of a Murderer” (również zatytułowanej „Das Parfum: Die Geschichte Eines Mörders”). Powieść historyczna napisana przez Patricka Süskinda została opublikowana po raz pierwszy w 1985 roku. Książka bada zmysł węchu, relacje między zapachami i ich emocjonalne znaczenie. Koncentruje się na Jean-Baptiste Grenouille, niekochanym sierocie z XVIII-wiecznej Francji, o wyjątkowym zrozumieniu zapachu. Dorasta, by zostać ekspertem w produkcji perfum, ale zostaje uwikłany w morderstwo po spotkaniu z młodą dziewczyną o cudownym zapachu.

Postać prawdopodobnie jest inspirowana przez Manuela Blanco Romasantę, hiszpańskiego seryjnego mordercę o pseudonimie „The Tallow Man”. Romasanta był znany z wykorzystywania tkanki tłuszczowej swoich ofiar do robienia pachnących mydeł. Jednak źródło inspiracji nie zostało potwierdzone przez autora. Niemniej jednak prawdziwy przypadek sugeruje, że historia Jean-Baptiste Grenouille nie jest poza rzeczywistością.

Książka została zaadaptowana do niemieckiego filmu, również zatytułowanego „Pachnidło: historia mordercy”, którego współautorem i reżyserem był Tom Tykwer. Został wydany w 2006 roku i otrzymał mieszane recenzje. „Perfumiarz” nie ma jednak związku z filmową adaptacją i jedynie luźno czerpie inspirację z powieści Süskinda.

W filmie nie występuje postać Grenouille, a głównym producentem perfum jest oryginalna postać znana jako Dorian. Co więcej, film przedstawiony jest z perspektywy Słoneczka, kolejnej nowej postaci nieobecnej w książce. Film otwiera tekst, który stwierdza, że ​​film czerpie wyłącznie z tematycznych elementów książki.

Narracja bada tematy miłości, seksu, przyciągania i innych konfliktów emocjonalnych poprzez zdolność wąchania. W filmie Sunny pragnie odzyskać zmysł węchu, a Dorian pragnie stworzyć perfumy, które będą kochane. Sprzeczny związek duetu z zapachem zbliża ich do siebie, a łączy ich seria zbrodni. W związku z tym film ma również: element tajemnicy morderstwa .

Ostatecznie „The Perfumier” nie opiera się na prawdziwych wydarzeniach. Opowiada oryginalną fikcyjną historię luźno inspirowaną tematami poruszanymi w powieści Patricka Süskinda. Jednak narracja zawiera nową scenerię i zestaw postaci, które badają związek między zapachem a emocjami. W rezultacie fascynująca fabuła zagadki morderstwa jest oparta na ludzkich emocjach i pozwala widzom połączyć się z pokręconymi motywacjami bohaterów. Stąd, mimo przynależności do krainy fikcji, film ma pewne pozory rzeczywistości.