Czy projekt Jacka Ryana Sokol to prawdziwy rosyjski projekt nuklearny?

Źródło zdjęcia: Jonny Cournoyer/Amazon Studios

Szpiegowski thriller Prime Video Jack Ryan Toma Clancy'ego opowiada o przygodach tytułowego bohatera, który próbuje ocalić świat lub jego część przed różnymi zagrożeniami. W trzecim sezonie znajdujemy go w Rzymie, gdzie odkrycie dotyczące nieistniejącego sowieckiego projektu zmusza go do pościgu za tajemnicą, która grozi zmianą znanego mu świata. Jack odkrywa, że ​​ktoś próbuje ożywić ten stary projekt i dokończyć to, co zaczęło się przed rozpadem Związku Radzieckiego. Nazwa tego projektu to Sokol. Jeśli zastanawiasz się, czy był to prawdziwy projekt, mamy dla Ciebie odpowiedź.

Czy projekt Sokół jest prawdziwy?

W „Jack Ryan” projekt Sokol koncentruje się na opracowaniu pocisku nuklearnego, który może latać pod radarem. Musi być niemożliwe do namierzenia, ponieważ celem jest uczynienie go praktycznie niewidocznym. W roku 1969 dowiadujemy się, że projekt został porzucony po tym, jak naukowcy poprosili o więcej czasu. Po latach, w czasach współczesnych, frakcja Rosjan, pragnąca przywrócić świetność Związku Radzieckiego, planuje reaktywację tego projektu.

Biorąc pod uwagę, że projekty wojskowe, takie jak Sokół, są ściśle tajnymi i pilnie strzeżonymi tajemnicami, trudno jest stwierdzić, czy jeden taki projekt jest lub był realizowany w Rosji lub jakimkolwiek innym kraju. Jednakże, ponieważ taka technologia z pewnością okazałaby się przydatna w wygrywaniu wojen, możliwe jest, że coś podobnego do projektu Sokola było w trakcie prac. Szybki rzut oka na ostatnie osiągnięcia w systemach rakietowych ujawnia, że ​​rząd Rosji faktycznie pracował nad czymś podobnym.

Wiadomo, że Rosja opracowała coś, co nazywa się system Sokół Eszelon. Początki tego projektu sięgają lat 80., jednak wówczas został on porzucony. Został reaktywowany później, około początku 2010 roku, w celu osiągnięcia „zdolności do oślepiania czujników satelitów na wszystkich typach orbit”. Podobno test przeprowadzony w 2009 roku wykazał, że projekt miał „pewną obietnicę”.

Podczas gdy Sokol Eshelon jest systemem przeciwrakietowym, Rosja ma również broń hipersoniczną, która ma cechy, które pozwalają im na luksus latania pod radarem. Jego 3M22 Cyrkon jest jedną z takich broni. Mówi się, że osiąga prędkość do Mach 6, co czyni go niesamowicie szybkim. Mówi się również, że ma „niską trajektorię atmosferyczno-balistyczną”, co sprawia, że ​​zwykłemu systemowi obrony przeciwrakietowej bardzo trudno jest go zlokalizować. Użycie takich hipersonicznych pocisków rakietowych odnotowano podczas wojny Rosji z Ukrainą, gdzie Rosja twierdziła, że ​​użyła swoich hipersonicznych pocisków aerobalistycznych „do zniszczenia niektórych kluczowych obszarów Ukrainy”.

Podobnie ma Rosja Cyrkon , znany również jako SS-N-33, broń przeciwokrętowa, o której mówi się, że osiąga prędkość ośmiokrotnie wyższą niż prędkość dźwięku, co ponownie uniemożliwia śledzenie przez systemy obronne. Podobno został przetestowany w regionach Morza Barentsa i Morza Białego. Jeszcze bardziej niebezpieczne jest to, że może przenosić głowicę nuklearną. Teoretycznie Tsirkon jest mniej więcej tym, co Sokol Project próbował stworzyć w „Jack Ryan”.

Biorąc to wszystko pod uwagę, można założyć, że twórcy „Jacka Ryana” polegali na swoich badaniach, aby położyć podwaliny pod broń, która może wydawać się trudna do wykonania w latach 60. to jest teraz pod ręką. Tak więc, chociaż Projekt Sokół może być zmyślony, intencja i rozumowanie, które za nim stoją, są ugruntowane w rzeczywistości.