Czy Tár opiera się na prawdziwej historii?

Źródło obrazu: Florian Hoffmeister/Funkcje ostrości

Wyreżyserowany przez Todda Fielda „Tár” jest psychologiczny dramat to następca Lydii Tár, światowej sławy kompozytorki, która jest pierwszą w historii kobietą dyrygentem niemieckiej orkiestry. Pracując nad skomponowaniem jednej z największych symfonii w swojej karierze, jest na skraju przełomu, ale nagłe zauroczenie nowym wiolonczelistką grozi wykolejeniem jej całego życia. Widząc zaniepokojoną Lydię, jej adoptowana córka Petra staje się jej filarem siły i pomaga jej przezwyciężyć trudności.

W roli głównej Cate Blanchett jako tytułowy kompozytor film zagłębia się w świat muzyki klasycznej i wewnętrzne funkcjonowanie umysłu muzyka. Co więcej, realistyczny portret niemieckiej orkiestry, presja bycia performerem i zniuansowane występy członków obsady ożywiają narrację. Kilka chwil w filmie sprawia, że ​​zastanawiamy się, czy „Tár” jest zakorzeniony w rzeczywistości, czy jest dziełem fikcji. Jeśli zastanawiasz się nad tym samym, oto wszystko, co wiesz!

Czy sklep True Story?

Nie, „Tár” nie opiera się na prawdziwej historii. Film został zaadaptowany na podstawie oryginalnego scenariusza napisanego przez Todda Fielda, który również zajmuje stanowisko reżysera. W sierpniu 2022 r. w wywiadzie dla New York Times podzielił się, w jaki sposób znajduje podobieństwa między kręceniem filmów a dyrygowaniem orkiestrą – pomysł, nad którym pracował podczas pisania historii. Ponadto stwierdził, że w celu rozwinięcia niektórych scen zebrał referencje od niektórych swoich przyjaciół, którzy są nauczycielami.

Poza tym Field poprzez bohatera pragnie oddać uczucie paranoi, które często towarzyszy sławie. Mówiąc o tym, on powiedział , „…Kiedy rozmawiasz z kimkolwiek, kto osiągnął choć odrobinę sławy, zawsze są podejrzliwi co do czyjegoś punktu widzenia. „Dlaczego chcą ze mną rozmawiać? Czy naprawdę się o mnie troszczą?”. Ten słoń jest zawsze w pokoju, a próba odseparowania go od siebie lub obsłużenia go wymaga ogromnej ilości energii. Ale nie jest to szczególnie produktywny sposób prowadzenia twórczego życia”.

Filmowiec dalej omówił, w jaki sposób film wywołuje ważne rozmowy na temat dynamiki władzy w związkach. „Mówimy o historii, która obraca się wokół dynamiki władzy i relacji transakcyjnych, ale to są ulice dwukierunkowe. Nikt nie jest niewinny i nikt nie jest też całkowicie winny. Absoluty to nonsens, chyba że są to wydarzenia sportowe. Mówisz o naprawdę przerażającej ludzkiej prawdzie, czyli o tym, jak ludzie przejmują władzę i używają jej lub jak władza wykorzystuje innych… To, co nam mówi się, co wiemy, czego nie wiemy — to bardzo mnie interesuje, ' on dodał.

Co ciekawe, choć można sądzić inaczej, Lydia Tár jest postacią czysto fikcyjną, ale Cate Blanchett tchnęła w nią życie swoim występem. Aby napisać o bohaterce, intensywnie studiowała technikę poruszania pałką kijem i współpracowała z Dresdner Philharmonie, niemiecką orkiestrą symfoniczną z siedzibą w Dreźnie. W szczególności Blanchett stała jako główny dyrygent, aby ćwiczyć tę samą muzykę, której używa w filmie.

Omówienie jej przygotowania w rozmowie z Targowisko próżności, aktorka stwierdziła: „Pokonanie jedną ręką i kształtowanie dźwięku drugą ręką było trudne. To taka mieszanka różnych umiejętności i emocji… Ale muszę powiedzieć, że to był najbardziej transformujący moment w moim życiu. Jest to intensywne uczucie ładunku elektrycznego, dającego dudniejszy takt i słysząc ten potężny dźwięk powracający do ciebie. To coś, czego nigdy wcześniej nie doświadczyłem. W tej przestrzeni, stojąc na podium, naprawdę czujesz się królem lub królową świata.

W innym wywiadzie z Playlista, Blanchett podzielił się głównym przesłaniem filmu: „Myślę, że film dotyczy również wielu rzeczy, ale jest to lekarstwo na korupcyjną naturę władzy. Myślę, że w ten sam sposób, w jaki telefon komórkowy wpłynął na rozwój narracji, nie przeanalizowaliśmy nawet konsekwencji ruchu #MeToo, Black Lives Matter i pandemii. Jesteśmy zmieniani przez te rzeczy, pozytywnie i negatywnie… I tak każdy film, który jest teraz żywy, będzie miał pogłos z tymi rzeczami, które przydarzyły się nam jako gatunkowi”.

Chociaż „Tár” nie opiera się na rzeczywistych wydarzeniach ani ludziach, obejmuje kilka tematów związanych z płcią i sławą, które są istotne w dzisiejszym świecie, w tym nieokiełznaną kulturę anulowania, której ofiarą staje się Lydia. Film opiera się na obserwacjach i opiniach reżysera i aktorów, aby stworzyć przejmującą i wiarygodną opowieść o artystce, której własny umysł bierze górę.