Domniemany niewinny: czy program Apple TV+ jest inspirowany prawdziwą historią?

Stworzony przez Davida E. Kelleya „Uznany za niewinnego” przedstawia zawiłą sprawę prawną związaną z morderstwem kobiety, w której głównym podejrzanym jest jej współpracownik prokuratora. Fabuła opowiada historię Rusty'ego Sabicha (Jake Gyllenhaal), a prawnik którego życie zamienia się w koszmar, kiedy zostaje uwikłany w sprawę morderstwa Carolyn Polhemus, koleżanki prawnika. Sprawy komplikują się jeszcze bardziej, gdy na jaw wychodzi prawda, że ​​Rusty i Carolyn na krótko przed jej śmiercią wdali się w pozamałżeński romans. Śledztwo prowadzi do upadku Rusty'ego i gromadzi się coraz więcej dowodów. Musi on utrzymać swoją niewinność, jednocześnie rozwiewając podejrzenia innych, w tym swojej żony.

Program Apple TV+ to fascynująca opowieść o miłości, kłamstwach, oszustwach i zemście. Morderstwo Carolyn, choć początkowo uznane za odosobniony przypadek, ma ogromne konsekwencje dla otaczających ją osób. Poszukiwanie sprawcy wywraca do góry nogami źródła utrzymania i kariery ludzi. Narracja bada, w jaki sposób dążenie do sprawiedliwości może prowadzić do egzystencjalnych zmagań zakorzenionych w sferze osobistej i prywatnej zwykłego człowieka. Staje się to jeszcze bardziej widoczne we wstrząsającej podróży Rusty’ego przez prawne piekło, podczas którego walczy o zachowanie swojej godności i niewinności. Naturalnie może pojawić się pytanie o realność jego zmagań i czy serial jest oparty na prawdziwej historii.

Domniemany niewinny oparty jest na powieści fikcyjnej

„Uważany za niewinnego” jest adaptacją powieści Scotta Turowa z 1987 roku pod tym samym tytułem. Chociaż narracja jest fikcyjna w swojej koncepcji, autor czerpał z własnych doświadczeń jako prawnika, aby stworzyć złożoną fabułę prawną dotyczącą Rusty'ego Sabicha. Karierę prawniczą rozpoczął jako asystent prawnika w kancelarii adwokackiej w Chicago, gdzie pracował do 1986 roku. Zanim pisarz zabrał się do pisania tytułowej powieści, miał już ogromne zaległości w pracy w środowisku prawniczym. Ta historia zapewniła mu sukces i w 1990 roku na podstawie jego twórczości powstał film fabularny pod tym samym tytułem w reżyserii Alana J. Pakuli, z Harrisonem Fordem w roli Rusty'ego Sabicha.

Kiedy Pakula otrzymał scenariusz filmowej adaptacji Domniemanego niewinności, zainteresował się poszukiwaniem poczucia sprawiedliwości w ramach wątków narracji. Spędził rok, przepisując oryginalny scenariusz wspólnie ze scenarzystą Frankiem Piersonem. Dyrektor opowiadał Tygodnik Rozrywki „Scott zajmował się najbardziej groteskowym i ponurym materiałem – niewiernością, perwersyjnym seksem, morderstwem. I przekazał to w ten zdyscyplinowany, racjonalny, można by rzec prawniczy sposób. Miałem wrażenie, że to napięcie pomiędzy zimną, kontrolowaną prozą a żarem wydarzeń sprawiło, że książka odniosła taki sukces. Poszukuję kinowego odpowiednika doświadczenia prozatorskiego.”

Opowieść jest opleciona zwierzęcą intensywnością namiętności pomiędzy Rusty'm i Carolyn. Aby jednak maksymalnie skoncentrować się wyłącznie na ideach ukrytych w tekście, Pakula przykrył go ciężarem morderstwa spoczywającym na sumieniu wszystkich. Jednak kiedy film pojawił się w 1990 roku, w niewielkim stopniu odbiegał od książki. Istniały różne warianty zakończenia wymyślonego przez Piersona, ale ostatecznie odłożono je na półkę na rzecz bliższego temu przedstawionemu przez Turowa w jego powieści. Pakula utrzymywał, że książka jest skomplikowana i pełna retrospekcji, co nie przekłada się dobrze na medium filmowe.

Twórca sięgnął do swoich korzeni prawnych, aby sporządzić scenariusz

Wraz ze współautorami Miki Johnson i Sharr White twórca David E. Kelley stworzył „Uznany za niewinnego” o bardziej konkretnych korzeniach nawiązujących do powieści z 1987 roku. Kelley, podobnie jak Scott Turow, ma doświadczenie z zakresu prawa. Twórca przez trzy lata praktykował prawo w Bostonie, zanim zajął się produkcją telewizyjną i pisaniem. Podobnie jak Rusty Sabich był nierozerwalnie powiązany z wysiłkami systemu prawnego i tym, jak utrzymywał on szalę sprawiedliwości poprzez uchwały moralne i etyczne. Choć nie jest to bezpośrednio powiązane z inspiracją serialu, jest to naczelna zasada jego całej twórczości, ograniczającej się głównie do misternie skonstruowanych thrillerów prawniczych.

W wywiadzie z Emmy , współscenarzysta-twórca tak opisał swoją fascynację prawem: „Najlepszym wysiłkiem społeczeństwa jest stanowienie prawa dotyczącego zachowań moralnych i społecznych. Jest bardzo niedoskonałe; to bardzo niedokładne. To pożywka dla ogromnej debaty – ludzie mają tendencję do ujawniania swoich wartości i charakteru w trakcie tej debaty. Zawsze czerpałem radość z uczestniczenia w tym, zarówno jako student, jak i jako laik rozmawiający o prawie”. W „Uznanym za niewinnego” wspomniane przez niego niedoskonałości zostają obnażone w długotrwałej i pokrętnej walce o ustalenie prawdy. Przeskakuje się obręcze, co prowadzi donikąd i tylko zwiększa zamieszanie.

Kelley bada chaotyczną i niebudującą naturę oszustwa, które leży u podstaw procesu prawnego. W miarę jak ludzie są oskarżani, cała ich tożsamość jest kwestionowana, badana i wysuwana na światło dzienne, aby inne osoby mogły ją zbadać sądowo. Ten skomplikowany proces poszukiwania prawdy był integralną częścią dążenia byłego prawnika do zostania pisarzem. „Kiedy później zostałem pisarzem” – kontynuował – „doświadczyłem tej samej radości — eksplorując postacie poprzez ich systemy wartości i przekonania, balansując na granicy między tym, co dobre, a tym, co złe. Większość moich seriali opiera się na postaciach, ale w wielu z nich korzystałem z prawa jako odskoczni, aby naprawdę wydobyć te postacie.

Zobacz ten post na Instagramie

Post udostępniony przez Scotta Turowa (@scott_turow_author)

„Uznany za niewinnego” to zwarty dramat prawniczy, którego głównym bohaterem jest oryginalna powieść Turowa. Podczas gdy wątek narracji dominują procedury prawne, eksploracja wewnętrznego konfliktu i zmagań Rusty'ego jest dokładnie kontrolowana pod przykrywką bitew na sali sądowej. Walka o utrzymanie jego niewinności jest walką toczoną przez wielu, gdy zarzuty zostają rozwiane bez potwierdzenia winy. To atak na psychikę staje się bardziej palący niż rozpowszechnianie dokumentów sądowych. Gdy życie Rusty'ego rozpada się pod wpływem oskarżeń, surowa rzeczywistość jego sytuacji staje się aż nadto jasna. Spektakl może nie jest prawdziwy w pełnym tego słowa znaczeniu, ale jego historia jest alegorią ostrzegawczą dla nas wszystkich.