Jak „Horace i Pete” sprawili, że garnitury sieciowe wyglądały dobrze?

Czy byliśmy zbyt surowi w bezdusznym garniturze sieciowym?

Wiesz, łamiący liczby złoczyńca z niezliczonych historii show-biznesu, wiecznie nerwowy przed nowościami i wiecznie hamujący kreatywność w pogoni za jednym lub dwoma punktami w rankingu. Z ogromnym wszechświatem telewizji kablowej i nieskończonymi możliwościami online, siła takich strażników zmalała, ponieważ artyści mogą teraz docierać do odbiorców bardziej bezpośrednio niż kiedykolwiek.

Jednomyślny artysta odpierający kompromisy w celu zrealizowania wizji to niezwykle romantyczna narracja, ale w wielkiej sztuce równie często chodzi o efektywną współpracę. Podczas gdy historia złej telewizji i ponurych filmów jest pełna smutnych historii o mnóstwie kucharzy w kuchni lub motywach komercyjnych depczących artystyczne, zbyt duża kontrola artystyczna również może być niebezpieczna. Dave Chappelle, który być może jest najbardziej utalentowanym komikiem na świecie, teraz nikomu nie odpowiada, ale jego obecny stand-up może bardzo zboczyć z kursu. Woody Allen zdobył tyle samodzielności, że jego filmy mogą wydawać się hermetycznie zamknięte, z dala od świata.

Żadna postać w kulturze popularnej nie wykorzystała tej wolności bardziej niż wielki komik Louis C.K., który zrobił niedrogi program dla FX, pod warunkiem, że nie napotka żadnej ingerencji w obsadę, scenariusz lub reżyserię. Dzięki temu projektowi Louie stworzył wyjątkowo pełną przygód i inspiracji komedię, która sprawiła, że ​​każdy komiks w Ameryce marzył o zdobyciu Louisa C.K. rozdać.

Stał się jeszcze bardziej niezależny ze swoim kolejnym stand-upem, publikując go na swojej stronie internetowej, co było strategią, którą ponownie zastosował Horacy i Pete , jego melodramatyczny serial, który niedawno zakończył się po 10 odcinkach. Program dotarł do mniejszej liczby widzów niż oczekiwano, a Louis C.K. powiedział Howardowi Sternowi w poniedziałek, że zostawił mu miliony dolarów w dług . Chociaż z pewnością było to po części dlatego, że serial był mroczniejszy i mniej komercyjny niż jego poprzednie prace, pokaz ujawnił również, że pułapki wolności artystycznej są tak realne, jak jej potencjał.

Akcja Horace and Pete toczy się przede wszystkim w barze prowadzonym przez tytułowych bohaterów, granych przez Louisa C.K. i Steve Buscemi. Nakręcony jak sfilmowane sztuki w Playhouse 90 i innych uznanych serialach z antologii z połowy stulecia, serial miał ważkie tematy należące do tradycji połowy XX wieku Eugene'a O'Neilla i Arthura Millera; zbadał sposoby, w jakie przeszłość nawiedza teraźniejszość, a także niebezpieczeństwa złudzeń i wypartego id. W tej serii Louis C.K. łączy ten dramat złotego wieku Broadwayu z naszym współczesnym teatrem, ponieważ jego nastrojowe, przedłużające się milczenie zawdzięcza dramatopisarce Annie Baker (dzięki jej w napisach końcowych), a najbardziej ekscytujące momenty są z powodu jego obsady, która obejmuje gwiazdorski zespół aktorek teatralnych: Rebecca Hall, Nina Arianda, Edie Falco, Laurie Metcalf, Karen Pittman, Maria Dizzia i Jessica Lange. Ich zobaczenie to wystarczający powód, aby kupić serię. (Nie można przegapić epickiego monologu pani Metcalf w odcinku 3.)

Najlepszy telewizor 2021

Tegoroczna telewizja oferowała pomysłowość, humor, przekorę i nadzieję. Oto niektóre z najważniejszych wydarzeń wybranych przez krytyków telewizyjnych The Times:

• • 'Wewnątrz': Napisany i nakręcony w jednym pokoju specjalny program komediowy Bo Burnhama, przesyłany strumieniowo na Netflix, zwraca uwagę na życie w Internecie w trakcie pandemii .
  • „Dickinson”: ten Serial Apple TV+ to opowieść o pochodzeniu literackiej superbohaterki, która jest śmiertelnie poważna w temacie, ale niepoważna w stosunku do siebie.
  • 'Dziedziczenie': W brutalnym dramacie HBO o rodzinie miliarderów z mediów, bycie bogatym to nic takiego jak kiedyś .
  • „Kolej podziemna”: Przerażająca adaptacja powieści Colsona Whiteheada autorstwa Barry'ego Jenkinsa jest bajeczna, ale jednocześnie realistyczna.

Bar prowadzony przez Horace'a i Pete'a istnieje już od stulecia, a w pierwszym odcinku siostra Horace'a, Sylvia (pani Falco), przybywa ze swoim prawnikiem, chcąc go sprzedać. Jej prawnik zamawia drinka. To najbardziej niesamowita whisky, jaką kiedykolwiek próbowałem, mówi po odrzuceniu kieliszka. To jak czas na picie.

To niezgrabna kreska, udawany poetycko-poetycki zalot, który nie pasuje do tej postaci. Byłoby małostkowe, by wyróżnić ten błąd, gdyby ta seria nie była nimi wypełniona. Zbyt często komiczny głos w stójce z trudem przerywa melancholijny dramat, czy to żargonem (zbombardowałem), czy też charakterystycznymi kadencjami wypowiadanymi przez jednego z wielu komiksów obsadzonych w serialu. Ten charakterystyczny rytm na stojąco przenosi widza z serialu do klubu komediowego. (Wyjątkiem jest Kurt Metzger, w wykonaniu zaangażowanym.)

Spektakl jest również pełen pobłażliwych stycznych, takich jak pojawienie się Davida Blaine'a i wykonanie magicznej sztuczki lub przyznanie się postaci do zamordowania swojej żony, ukłon w stronę The Iceman Cometh, ale niewiele więcej. Kiedy serial przechodzi w obszerną komedię, może opierać się na zmęczonych tropach, jak kobieta cierpiąca na zespół Tourette'a i głośno przeklinająca.

Formalna luźność, która sprawia, że ​​stand-up Louisa C.K. i jego seria FX są tak przyjemnie nieprzewidywalne, podważa powagę tematyki tego serialu, która przeskakuje od opowieści o samobójstwach do nadużyć, rasizmu i raka. Pan O’Neill i pani Baker radzą sobie z wielkimi i małymi tragediami, stopniowo otaczając publiczność swoim spójnym światem. Louis C.K. ma bardziej podejście do zlewu kuchennego, rzucając odmienne style, mieszankę wątków i kilka mrugnięć do publiczności, które wyprowadzają nas ze sceny, nie czyniąc żadnego wysiłku, aby zintegrować komiczne przekomarzanie się i dramatyczne podnoszenie ciężarów.

Spektakl jest najlepszy w długiej, przedłużającej się ciszy, która pozwala aktorom takim jak pani Falco i pan Buscemi znaleźć emocje warte sonetu w przyziemnych zadaniach fizycznych. Ta cicha gra jest o wiele bardziej elokwentna i cierpliwa niż niektóre dialogi, co podnosi stawkę i gwałtownie rozwija postacie. Kiedy Pete ma randkę z kobietą, którą poznał przez Internet, mija kilka minut, zanim kobieta powie: Wiesz, Pete, masz o wiele więcej zalet, niż myślisz.

Praca Louisa C.K. jest tak godny podziwu ambitny, że kuszące jest przeoczenie takich wad. Ale czy nasi najwięksi artyści (i Louis C.K. z pewnością się kwalifikuje) nie powinni mieć wyższych standardów?

Horace i Pete to porywająca seria, która ośmiela się podejmować duże, dramatyczne ryzyko, ale frustruje ją to, że jej problemy są przyziemne. Są to prace artysty, który preferuje wielkie gesty i nieoczekiwane do tego stopnia, że ​​jest gotów poświęcić spójność tonu lub staranne budowanie fundamentów rozwoju postaci.

Ostatni odcinek odważnie zaczyna się od retrospekcji, w której przerażający patriarcha rodziny rozmawia z dziecięcymi wersjami Horacego i Pete'a. To krytyczna i zręcznie napisana rola, w której każde słowo przepełnione jest ukrytą przemocą, która wyjaśnia korzenie dysfunkcji baru. Louis C.K. odgrywał rolę ojca i nigdy nie wydaje się całkowicie przekonujący jako brutalny mężczyzna, postać bardzo odmienna od jego poprzednich części, w których okazał się być wrażliwym, utalentowanym aktorem. Ta decyzja jest jedną z wielu, które musisz podziwiać, nawet jeśli zastanawiasz się, czy służyła temu projektowi, tak jak mogłaby mieć bardziej konwencjonalny wybór castingowy.

To jeden z tych momentów, które pokazują, że Horace i Pete mogli być o jeden wścibski garnitur od arcydzieła.