Jak Bayard Rustin stracił ząb?

Netflix „ Rustin bada życie i twórczość (lub przynajmniej jej część) Bayarda Rustina, oddanego obrońcy praw obywatelskich, który całe życie spędził na walce o równość i sprawiedliwość. Centralnym wydarzeniem tej historii jest powstanie i organizacja marsz na Waszyngton w 1963 r , największy pokojowy protest w historii powiatu. Dzięki niemu dowiadujemy się o niestrudzonym dążeniu Rustina do równouprawnienia, a także o otwartości, z jaką żył, pomimo zagrożeń, z jakimi musiał się po drodze mierzyć. Rustin nie wahał się nosić swoich blizn jako odznak honoru, a jedną z najbardziej widocznych jest brakujący ząb.

Brakujący ząb Bayarda Rustina jest świadectwem jego biernego oporu

Na początku filmu, aby przerwać sprzeczkę na przyjęciu, Bayard Rustin oddaje się wściekłemu młodemu mężczyźnie, opowiadając o swojej polityce niestosowania przemocy i o tym, że choć nie jest gotowy kogoś uderzyć, jest gotowy podjąć decyzję uderzył siebie. Prosi tę osobę, aby uderzyła go w drugą stronę, ponieważ ma połamane zęby z jednej strony, dzięki uprzejmości białego policjanta w 1942 r.

W połowie filmu powracamy wspomnieniami do tamtego wydarzenia z 1942 roku, kiedy Rustin protestuje przeciwko segregacji czarnoskórych pasażerów w autobusach i z tego powodu zostaje zaatakowany przez policjanta. Ten wydarzenie wydarzyło się w prawdziwym życiu i jest prawdziwym powodem, dla którego prawdziwy Bayard Rustin miał złamane i krzywe zęby po jednej stronie. Jechał autobusem z Louisville w stanie Kentucky do Nashville w stanie Tennessee i nie zgodził się usiąść z tyłu, zgodnie z przepisami prawa Jima Crowa wtedy. Kiedy policjanci go zaatakowali, nie stawiał oporu i przyjął ciosy.

W filmie Rustin mówi, że jeśli nie przeciwstawi się prawu rasowemu, dziecko siedzące na sąsiednim siedzeniu nigdy nie dowie się, jaka niesprawiedliwość się tam dzieje. Ta scena rezonuje z prawdziwym wydarzeniem, w którym uczestniczył Rustin powiedział : „Jeśli usiądę z tyłu, pozbawię to dziecko [młody biały chłopiec] świadomości, że panuje tu niesprawiedliwość, do czego, moim zdaniem, ma prawo wiedzieć”.

Rustin został brutalnie pobity za swój protest i stracił ząb, jednocześnie doznając uszkodzeń innych zębów. Jednak według doniesień jego akt oporu wzbudził w nim sympatię i wywarł wrażenie na otaczających go ludziach, a część białych pasażerów go poparła, co doprowadziło do zwolnienia go z więzienia przez miejscowego prokuratora okręgowego. Ponad dziesięć lat później, w 1955 r. Rosa Parks zapoczątkowała passę bojkotów w Montgomery , co doprowadziło do uznania przepisów dotyczących segregacji w autobusach za niezgodne z konstytucją.

Rustin kontynuował tę passę przez całe życie, przeciwstawiając się nierówności i niesprawiedliwości, ale nigdy nie uciekając się do przemocy, aby wyrazić swoje zdanie. Walczył, ale nigdy nie sięgał po broń, żeby to zrobić. Mówi się, że przekazał ten pacyfizm i niestosowanie przemocy Martinowi Lutherowi Kingowi Jr. i pomógł mu zrozumieć, jak konieczny jest bierny opór, aby popchnąć rewolucję we właściwym kierunku. Wiedział, że w zamian za swój opór będzie musiał stawić czoła przemocy, ale to nie powstrzymało go od kontynuowania protestów, co ostatecznie doprowadziło do zorganizowania i przeprowadzenia największego pokojowego protestu, jaki kiedykolwiek widział kraj.