„The Machinist”, wyjaśnienie

Amerykański pisarz William Faulkner powiedział kiedyś słynne zdanie: „Ludzie, dla których grzech jest tylko kwestią słów, dla nich zbawienie to także słowa”. Być może te słowa nie są tylko słowami przeznaczonymi na papier, ale na samo życie. Ilu ludzi popełnia grzech i stara się osiągnąć zbawienie? Ilu stara się żyć bez poczucia winy, popełniając po drodze grzechy? Na te pytania, choć dość trudne do odpowiedzi, chyba najlepiej odpowiada zmartwiony Trevor Reznik w thrillerze psychologicznym „The Machinist”.

Wyreżyserowany przez amerykańskiego pisarza i reżysera Brada Andersona „The Machinist” przedstawia życie Trevora Reznika, mechanika, który cierpi na bezsenność i problemy psychologiczne. Ten ciągły niepokój psychiczny powoduje, że nieustannie walczy i kłóci się ze swoimi współpracownikami. Pogarszający się stan zdrowia psychicznego doprowadził do wyrzucenia go z miejsca pracy po poważnym wypadku z udziałem współpracownika. Po wykluczeniu go ze społeczeństwa film przedstawia jego opadającą spiralę paranoi i złudzeń.

Film prowadzony przez brytyjskiego aktora Christena Bale'a znany jest z głębokich psychologicznych podtekstów oraz idei zbawienia i winy. Będąc częścią spektrum początkowej filmografii Bale'a, która określiła go jako aktora metodycznego, film jest doskonale ukształtowany przez jego mrożącą krew w żyłach kreację. Napisany przez amerykańskiego scenarzystę Scotta Kosara, film jest wewnętrznie zbudowany wokół rozwoju postaci, który formułuje kolejny dyskurs narracyjny. Pomaga mu w ponurych zdjęciach Xavi Giméneza, które ukazują psychiczny dyskomfort, ból i traumę Trevora.

Narrację filmu przeplatają różnorodne tematy, motywy i symbole, które tworzą strukturę thrillera psychologicznego. Z aspektów takich jak samowiedza, skłonności zachowań społeczeństwa, poczucie winy i sumienie, „Machinist” to opowieść o nieosiągalnym zbawieniu. W tym artykule próbuję zrozumieć, jak narracja „The Machinist” zmierza do szokującego punktu kulminacyjnego. Ten artykuł dekonstruuje fabułę i dalej omawia tematy, motywy, symbole i postacie, które stanowią esencję filmu.

Fabuła

W filmie „The Machinist” Christian Bale wciela się w tytułowego mechanika Trevora Reznika, który cierpi na bezsenność, dzięki czemu jest ogromnie wyzwolony. Pogarszający się stan zdrowia i wygląd odstraszają współpracowników. Sytuacja się pogarsza, gdy zwracają się przeciwko niemu, gdy bierze udział w wypadku, w wyniku którego jego współpracownik, Miller, traci lewą rękę, ponieważ rozprasza go nieznany współpracownik imieniem Ivan. Zostaje odrzucony, gdy okazuje się, że żaden z pracowników nie zna Ivana, co powoduje, że podejrzewają Trevora o niewrażliwość i szaleństwo. Jednak Trevor ma jedną dobrą stronę w Stevie, prostytutce, która szczerze go kocha, oraz z Marią, kelnerką w restauracji na lotnisku, w której bywa.

Trevora nawiedzają także krótkie błyski powtarzających się obrazów i koszmarów. Co więcej, na jego lodówce pojawia się tajemnicza seria karteczek samoprzylepnych, przedstawiających grę w kata. Ciągle zmartwiony niejasnymi incydentami wpędzającymi go w jeszcze większą paranoję, próbuje nawiązać związek z Marią. W serii takich wydarzeń spotyka ją i jej syna Mikołaja w wesołym miasteczku. Zainteresowany przejażdżką domową o nazwie „Route 666”, Trevor towarzyszy Nicholasowi, ale sprawy idą źle, ponieważ błyskające światła powodują, że dzieciak cierpi na atak epilepsji. Te ciągłe dziwaczne wydarzenia doprowadzają Trevora do paranoi i zaczyna podejrzewać, że te dziwne wydarzenia są skoordynowanym wysiłkiem kogoś, kto doprowadzi go do szaleństwa. Próbując zrozumieć te dziwaczne wydarzenia, Trevor znajduje kilka drobnych wskazówek. Jedno zdjęcie Ivana łowiącego ryby ze współpracownikiem Trevora Reynoldsem, które znajduje w portfelu Ivana, gdy Ivan zostawia go bez opieki w pubie, prowadzi go do dalszych spekulacji. Jednak ciągła paranoja Trevora powoduje, że atakuje ludzi i całkowicie wyobcowuje się od wszystkich. Trevor zapomina opłacić rachunki za media i odłącza mu prąd.

Pośród tej izolacji Trevor pewnego dnia zauważa, że ​​ciemny, lepki płyn zaczyna wyciekać z zamrażarki, pokrywając drzwi lodówki smugami czegoś, co wydaje się być krwią. Trevor ponownie podejrzewając, że trzyma w nim rękę Ivana, próbuje z nim zmierzyć się na tablicy rejestracyjnej. Podąża za samochodem Ivana, aby odczytać tablicę rejestracyjną, ale podczas pościgu kończy się paliwo. Próbuje uzyskać numer od urzędnika DMV, ale dowiaduje się, że dane osobowe nie mogą zostać ujawnione, chyba że popełniono przestępstwo. Słysząc to Trevor rzuca się przed samochód, aby oskarżyć Ivana o uderzenie i ucieczkę. Jednak podczas wypełniania policyjnego raportu z numerem rejestracyjnym samochodu Ivana, Trevor dowiaduje się, że samochód jest jego własnością, o czym zgłosił, że pojazd był w sumie rok temu. Nie mając innego wyjścia, Trevor ucieka z komisariatu, by zamieszkać ze Steviem. Chociaż wszystko wydaje się wesołe, znajduje w jej domu zdjęcie Ivana i Reynoldsa w ramce i oskarża ją o spisek przeciwko niemu. Zdezorientowany Stevie mówi, że zdjęcie przedstawia Reynoldsa i Trevora, ale on nie chce na niego spojrzeć i zostaje wyrzucony po konflikcie werbalnym.

Aby znaleźć trochę współczucia, Trevor udaje się na spotkanie z Marią w restauracji na lotnisku, ale ku swemu szokowi nieznana kelnerka mówi, że nigdy nie mieli pracownika imieniem Maria. Kelnerka przy ladzie mówi Trevorowi, że służy mu codziennie przez rok, a przez cały ten czas mówił tak mało, że zaczęła myśleć, że jest niemym.

Później tego samego dnia Trevor zauważa, że ​​Ivan zabiera Nicholasa do mieszkania Trevora. Obawiając się bezpieczeństwa Mikołaja, konfrontuje się z Ivanem, tylko po to, by go zabić po bójce. Próbując ukryć ciało, Trevor próbuje wbić Ivana w dywan, ale nagle pojawia się retrospekcja zdjęcia, które pokazuje Trevora z Reynoldsem, które widział w mieszkaniu Steviego. Potem, gdy próbuje pozbyć się zwłok Iwana, zwijając je w dywan i wrzucając do oceanu, odkrywa, że ​​w dywanie nikogo nie ma. Nagle pochodnia błyska w jego kierunku od tyłu i okazuje się, że Ivan żyje, ku wielkiemu zdezorientowaniu Trevora.

Trevor zdaje sobie sprawę, że miał halucynacje z poczucia winy, wpatrując się w lustro i wypowiadając słowa: „Wiem, kim jesteś”. Okazuje się, że rok temu Trevor podbiegł i zabił chłopca identycznego z Nicholasem po tym, jak oderwał wzrok od drogi i zapalił zapalniczkę samochodową, czego świadkiem była matka chłopca, identyczna z Marią. Obawiając się ścigania, postanowił odjechać. Jednak ten akt tchórzostwa i niesprawiedliwości powoduje, że ogarnia go poczucie winy, co powoduje bezsenność, wycieńczenie i wypartą pamięć. Następnie okazuje się, że Ivan jest wytworem wyobraźni Trevora i manifestacją samego siebie przed wypadkiem. Trevor podchodzi do wspomnianej gry w wisielca, uzupełniając brakujące litery, które oznaczają „zabójca”. Próbując uciec, ponownie rozważa swoją decyzję i jedzie do komendy policji. Widzi Ivana, zachęcającego do podjęcia decyzji, iw recepcji komisariatu przyznaje się do sprawy uderzaj i uciekaj. Dwóch policjantów eskortuje Trevora do celi, gdzie oświadcza on, że chce spać, i robi to po raz pierwszy od roku.

Bezsenność

Bezsenność to pierwszy symbol, który pomaga widzom zrozumieć stan umysłu Trevora. W głównej narracji Trevor rozważa swoją dysproporcję związaną z brakiem snu, a narracja kończy się tym, że w końcu może się dobrze wyspać. Brak snu jest używany do poruszania tematu zbawienia. Można by zaprzeczyć, że halucynacje były częścią koszmaru, co dowodzi, że nie cierpi na bezsenność, ale na straszne koszmary. Taka teoria ma w sobie pewną wiarygodność, ponieważ może on mieć halucynacje podczas drzemki w ciągu dnia z powodu niemożności spania w nocy. Kiedy Trevor dowiaduje się, że Ivan, Maria i Nicholas byli tylko częścią jego halucynacji wywołanej poczuciem winy, pokazuje to niestabilność jego umysłu. Film nie kwestionuje tematu bezsenności. To tylko sposób na zarysowanie kolejnych cech charakteru. Film wykorzystuje bezsenność jako metaforę pozbawienia snu z powodu poczucia winy i winy.

Wina

Urządzenie narracyjne, które wyłania się z łuku postaci Trevora, jest tematem „winy”. W trakcie trwania filmu dostrzegamy mrożące powietrze prześwitujące przez narrację. Okazuje się, że Trevor jest ogromnie wyemancypowany. W jednej scenie Trevor, rozmawiając ze swoją dziewczyną Stevie, żartobliwie wystawia żebra, ukazując wstrząsający obraz swojego ciała. Jego zdrowie pogarsza się, gdy cierpi na bezsenność i widzi straszne koszmary.

„The Machinist” dotyka rozmaitych teorii „nienormalnej psychologii”. Film bada poczucie winy, które odgrywa kluczową rolę w rozwoju dyskomfortu psychicznego, aw przypadku Trevora, bezsenność po urojeniową paranoję. Zwiększone skupienie się na halucynacjach Trevora również wskazuje na aspekt „schizofrenii wywołanej poczuciem winy”. Nieobliczalne zachowanie Trevora ma wpływ na pewne typy choroby afektywnej dwubiegunowej i zaburzenia słuchowe. Narracja dotyczy również wewnętrznej zmiany zachowania Trevora, wspomaganej przez ukrytą nerwicę, która łączy zachowanie Trevora z jego poczuciem winy. Trevor pokazuje objawy OCD i, jak widzimy, jego kompulsywne zachowania związane z czyszczeniem. Jeśli przyjrzeć się uważnie, ma obsesję na punkcie mycia rąk. Film łączy jego OCD z poczuciem winy, ponieważ obmycie rąk symbolizuje Trevora zmywania krwi z rąk.

Zakończenie i postacie

Ivan: Ivan został umieszczony jako środek do reprezentowania winy Trevora. Z zaburzonym sumieniem Iwan jest manifestacją siebie i swojej przeszłości. Iwan jest nie tylko przejawem swojej winy, ale także manifestacją samego siebie. W kulminacyjnych scenach, gdy Trevor próbuje wymusić na Iwanie wyznanie, dowiaduje się, że samochód Ivana jest w rzeczywistości jego własnym samochodem. Kiedyś jeździł tym samym samochodem, który Trevor pozornie zniszczył po wypadku. Widzimy również, że Ivan ma dziwny wygląd, szczególnie jego odcięty kciuk, który został zastąpiony palcem u nogi. Wygląd symbolizuje grzech popełniony przez Trevora. Obecność Ivana jest ciągłym przypomnieniem niewrażliwego czynu, któremu uciekł Trevor. W końcu, gdy Trevor się zgłasza, Ivan uśmiecha się, aprobując z uznaniem. Rola Iwana osiągnęła swój prawdziwy cel.

Marie i Nikolas: Chociaż Marie i Nicholas wydają się być jedynymi ludźmi o szlachetnych i dobrych intencjach, dowiadujemy się, że jest to również wytworem wyobraźni Trevora. Powolny postęp szaleństwa został stworzony przez niego w celu zmniejszenia jego głębokiego poczucia winy. Jak się okazuje, Nikolas był dzieckiem, które Trevor przypadkowo zabił, a jego matką była Marie. W głębokim sensie życia w świecie bez konsekwencji, więź, którą dzielą z nim Marie i Nicholas, jest jego sposobem na zmniejszenie ciężaru winy. Rzuca też światło na fakt, że uważają go za „dobrego człowieka”, komplement, który starał się udowodnić, że ma czyste i sprawiedliwe sumienie.

Czas także zapowiada ich rolę w jego halucynacyjnych przeżyciach. Trevor i duet matka-syn postanawiają spotkać się w wesołym miasteczku przy ul 1:30 , dokładny czas wypadku. Okazało się również, że Trevor i jego matka odwiedzali ten sam park rozrywki. Więź Marii i Mikołaja jest wyrazem więzi łączącej dziecko i jego matkę - czynnika, który prześladuje go jeszcze bardziej.

Powody

Droga 66: Znaczenie śmierci Nicolasa jest po raz pierwszy ukazane, gdy ma on atak epilepsji, gdy on i Trevor jeżdżą na trasie „Autostrada do piekła”. Krótka wycieczka przedstawia udręczony stan umysłu Trevora. Kiedy Nicholas ma atak, Trevor posłusznie zabiera go do szpitala, co powinien był zrobić w wypadku. Atak padaczki Nicholasa to tylko część halucynacji i sposób na usprawiedliwienie faktu, że Trevor jest człowiekiem szlachetnych czynów i myśli.

Lodówka i notatki: Lodówka i przyklejone do niej notatki mają również ogromne znaczenie w szkicowaniu emocjonalnego stanu Trevora. Są pojedyncze ujęcia lodówki, aw jednej scenie wylewa się krew, podnosząc poziom ciekawości. Notatki, które w rzeczywistości są grą w kata, są przez kogoś wypełniane i nie jest jasne, kto kończy grę. Jednak, jak ujawniono później, gra została faktycznie ukończona przez samego Trevora. Być może to jego wina wypowiada sześcioliterowe słowo - „Zabójca”.

Ostatnie słowo

„Mechanik” to głębokie i mroczne spojrzenie na psychikę człowieka. Eksploruje tematy, które są napięte i drażliwe. Dzięki spójnemu scenariuszowi i dobrze zrealizowanej reżyserii postać Bale'a pokazuje, jak poczucie winy może doprowadzić osobę do szaleństwa, co może skutkować znacznie bardziej śmiercionośnymi konsekwencjami.

Przeczytaj więcej w Wyjaśniacze: Początek | Wyspa tajemnic