Mistrz: Czy Diego jest wzorowany na prawdziwym piłkarzu?

Hiszpański film Netflixa „Mistrz” opowiada o Diego, nowej sensacji Atlético Madryt, który zostaje zawieszony po zranieniu zawodnika drużyny przeciwnej podczas meczu piłki nożnej. Zawieszenie przekonuje swojego agenta i władze klubu, że zawodnik musi zmienić się mentalnie, aby być dobrze wychowanym sportowcem. Następnie zostaje zatrudniony profesor psychologii Alejandro „Álex” Castro, aby pomóc Diego wyzdrowieć. Relacja między nimi motywuje ich do przezwyciężenia własnych traum i wyzwań. „Atléti” Diego to jeden z największych hiszpańskich klubów piłkarskich, jaki istnieje w rzeczywistości. Jeśli jednak chodzi o głównego bohatera, napastnika nie da się zauważyć w szatni drużyny!

Diego: fikcyjny zawodnik przypominający legendy piłki nożnej

Diego to fikcyjna postać wymyślona przez Joan Gual i Joaquína Oristrell, scenarzystów „Mistrza”. Mimo że napastnik jest częścią prawdziwego klubu piłkarskiego, dramat sportowy polega przede wszystkim na pokonywaniu życiowych niepowodzeń poprzez współczucie i zaufanie. Do narracji wybrano tło drużyny piłkarskiej, ponieważ ten sport jest pełen wyzwań, które wstrząsają graczami do głębi. Powiedziawszy to, Diego jest niezaprzeczalnie podobny do niektórych godnych uwagi piłkarzy ubiegłego stulecia, począwszy od prawdopodobnie największego kapitana ery Premier League, Roya Keane’a z Manchesteru United.

W filmie Diego zostaje zawieszony po nadepnięciu na zawodnika drużyny przeciwnej. Keane zrobił to samo w bardzo podobny sposób w 2001 roku. Celowo kopnął Alfiego Haalanda z Manchesteru City, powodując kontuzję zmieniającą jego życie. To, co sprawia, że ​​Diego jest młodszą wersją Keane’a, to fakt, że oboje nie żałują swoich czynów. „Chciałem go przygwoździć [Haalanda] i dać mu znać, co się dzieje. Chciałem go skrzywdzić, stanąć nad nim i powiedzieć: „Weź to, kretynie”. Nie żałuję tego. Ale nie chciałem go skrzywdzić” – Keane powiedział o incydencie Opiekun .

Kłótnia Diego w tunelu zaraz po tym, jak zaatakował przeciwnika, przypomina nam o innym incydencie z udziałem Keane’a. W 2005 roku omal nie wdał się w bójkę z Patrickiem Vieirą z Arsenalu, krzycząc na tego ostatniego. Tym, co różni te dwa zdarzenia, jest to, że Diego zwraca się przeciwko swojemu koledze z drużyny, podczas gdy Keane w prawdziwym życiu mierzy się z graczem przeciwnika. Jeśli chodzi o Atlético de Madrid, Diego można porównać do Diego Costy, który przez lata niczym fikcyjna postać przewodził drużynie hiszpańskiego klubu. W 2012 roku uderzył głową przeciwnika Davida Limberskiego z Viktorii Pilzno i ​​otrzymał zakaz na cztery mecze.

Dwa lata później Costa po raz kolejny otrzymał zakaz za zranienie Emre Cana z Liverpoolu, co pozostawiło go na ławce rezerwowych na trzy mecze. Luis Suárez, który pomógł Atlético de Madrid wygrać La Liga w sezonie 2020–2021, zasłynął z tego, że trzykrotnie ugryzł zawodników przeciwnika, zwłaszcza w 2014 r., kiedy ugryzł włoskiego Giorgio Chielliniego.

Diego i gorączka chwili

„Mistrz” ukazuje niezwykle zmienną naturę Diego poprzez walkę pomiędzy nim a jego własnym kapitanem. Konfrontacja z przeciwnikiem to jedno, ale walka z własnym kolegą z drużyny jest całkowicie niepokojąca. Na przestrzeni lat kilku piłkarzy zrobiło to samo, co pokazuje, jak konkurencyjny i prowokujący jest świat „pięknej gry”. W filmie agent i ojciec Diego planują sprzedaż zawodnika do Manchesteru City, klubu z bogatą historią walk zawodników. W 2007 roku Joey Barton i Ousmane Dabo z City wdali się w sprzeczkę, w wyniku której ten ostatni doznał odklejenia siatkówki.

Barton otrzymał cztery miesiące więzienia w zawieszeniu i zakaz na sześć meczów z powodu bójki. Walka na pięści Kierona Dyera z Newcastle United z Lee Bowyerem i kopnięcie Johna Hartsona z West Ham United przeciwko Eyalowi Berkovicowi to tylko niektóre z przykładów, gdy członkowie drużyny zwracają się przeciwko sobie. Te incydenty pokazują nam, że piłka nożna może stać się krwawa nawet w drużynie, w której powinna panować harmonia. Gracze muszą tak zaplanować nie tylko swoje podejście do gry, ale także sposób, w jaki uspokajają nerwy, aby zakończyć mecz bez niekorzystnych incydentów. Tworząc Diego jako piłkarza, Joan Gual i Joaquín Oristrellowi udało się zintegrować zawiłości tego sportu z fabułą, co sprawia, że ​​wątek odkupienia tej postaci staje się jeszcze bardziej poruszający.