Oppenheimer: Co się stało z Jeanem Tatlockiem Florence Pugh? Jak ona zginęła?

Christophera Nolana „ Oppenheimera jest kroniką życia J. Roberta Oppenheimera, który dzięki wkładowi w Projekt Manhattan zyskał miano „ojca bomby atomowej”. Film skupia się na życiu osobistym i zawodowym Oppenheimera, dając nam wgląd w burzliwe czasy jego pracy nad rozwojem bomby atomowej. Presja stworzenia czegoś, co potencjalnie mogłoby zniszczyć świat, jest wystarczająca, by odcisnąć swoje piętno na każdym, i widzimy, jak Oppenheimer przechodzi przez to, radząc sobie ze swoimi skomplikowanymi relacjami, w tym z Jeanem Tatlockiem, granym przez Florence Pugh. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o niej, mamy dla Ciebie ochronę. NAJPIERW SPOILERY!

Kim był Jean Tatlock?

Urodzona w 1914 roku Jean Tatlock była psychiatrą, która poznała Roberta Oppenheimera, gdy miała 22 lata i była studentką Stanford Medical School, jako jedna z nielicznych kobiet w swoim czasie. Znana ze swojego bystrego intelektu i dobrego wyglądu, Tatlock była potężną postacią i uważana za wschodzącą gwiazdę w swojej dziedzinie. Jednak cierpiała również na ciężkie napady depresji, a jej zdrowie psychiczne pozostawało powodem do niepokoju dla jej bliskich.

Romans Tatlocka i Oppenheimera rozpoczął się w 1936 roku. Pomimo dziesięcioletniej różnicy wieku nawiązali bliski związek, który przetrwał nawet po ich zerwaniu, a Oppenheimer ożenił się z kimś innym. Uważa się, że Oppenheimer nazwał pierwszy test broni jądrowej „Trójcą” na cześć jednego z wierszy Johna Donne'a, który przedstawił mu Tatlock. Podobno dwukrotnie byli blisko zaręczyn, ale Tatlock za każdym razem odrzucił jego propozycję. Później Oppenheimer ujawnił, że ich spotkania stały się bardzo rzadkie do 1939 roku. Ożenił się z Kitty rok później.

W 1943 roku Tatlock wyrobiła sobie markę i pracowała jako psychiatra w szpitalu Mount Zion w San Francisco. Mniej więcej w tym samym czasie Oppenheimer został zatrudniony jako dyrektor Laboratorium Los Alamos i zaangażował się w Projekt Manhattan. Jego praca wymagała od niego, aby z nikim o tym nie rozmawiał. Podobno spowodowało to duży dystans między nimi, przez co Tatlock poczuła się zagubiona, gdy przechodziła kolejny atak depresji. Mówi się również, że walczyła ze swoją seksualnością, co jeszcze bardziej ją zdezorientowało, ponieważ ówczesna psychoanaliza postrzegała homoseksualizm jako formę zaburzenia psychicznego.

Inną rzeczą, która sprawiła, że ​​Tatlock stała się osobą interesującą, były jej powiązania z partią komunistyczną. Podobno była inwigilowana przez FBI, zwłaszcza po tym, jak Oppenheimer został szefem ściśle tajnego Projektu Manhattan. Mówiono, że była płatnym członkiem partii i pisała dla jej publikacji. Związek z nią spowodował później, że Oppenheimer znalazł się pod ostrzałem podczas przesłuchania w sprawie jego możliwych powiązań z partią komunistyczną.

Jak zmarł Jean Tatlock?

Jean Tatlock zmarła w wyniku samobójstwa 4 stycznia 1944 roku w swoim mieszkaniu w San Francisco. Miała 29 lat. Została odkryta przez ojca, który włamał się do domu przez okno, gdy nie reagowała na dzwonek do drzwi. Podobno znaleziono ją z głową zanurzoną w częściowo napełnionej wannie. Na jej stole w jadalni znaleziono list pożegnalny. Zgodnie z raportem koronera zeszłej nocy zjadła pełny posiłek i zażyła trochę barbituranów. W jej krwi znaleziono ślady wodzianu chloralu. Szczątki Tatlocka mają zostać pochowane na rodzinnej działce w hrabstwie Albany w stanie Nowy Jork.

Mówi się, że jej samobójstwo zostało wywołane przez jej pogarszający się stan zdrowia psychicznego. Jednak na przestrzeni lat pojawiło się kilka teorii spiskowych dotyczących jej śmierci. Ponieważ była pod obserwacją FBI, niektórzy teoretyzują, że jej śmierć mogła być morderstwem. Fakt, że jej ojciec podobno spalił niektóre z jej listów i zdjęć, zanim zadzwonił do kogokolwiek w sprawie jej śmierci, jest przez niektórych postrzegany jako podejrzany. Jednak od lat nie pojawił się żaden dowód wskazujący na nieczystą grę w jej śmierci. Również jej najbliższa rodzina i przyjaciele uważali, że przyczyną jej samobójstwa była depresja. Jeśli chodzi o Oppenheimera, mówi się, że był zdruzgotany śmiercią kobiety, o której mówi się, że była jego „najprawdziwszą miłością”.