„Projekt Blue Book” jest oparty na prawdziwym U.F.O. Fabuła. Oto jest.

Zawiera morderstwo rosyjskiego szpiega, samospalenie, rządowych bandytów uzbrojonych w broń i inne fantazyjne urządzenia fabularne, Project Blue Book, History’s popularny nowy seria o programie Sił Powietrznych, mającym na celu zbadanie i obalenie U.F.O., nie jest projektem Blue Book twojego historyka.

Oglądaliśmy pierwsze sześć odcinków z punktu widzenia pisarzy, którzy od dawna pracowali nad poważną stroną U.F.O.s. Złamaliśmy wyłączność New York Timesa z grudnia 2017 r. na temat tajnego programu Pentagonu badającego to zjawisko z naszą koleżanką Helene Cooper. Leslie Kean napisał bestseller Times 2010 UFO: Generałowie, piloci i urzędnicy państwowi są na bieżąco. Ralph Blumenthal pisał o UFO dla Targowisko próżności a także The Times.

Tak więc, pomimo upiększeń, interesowało nas odkrycie paraleli między wersją telewizyjną a historyczną i obecną rzeczywistością.

[ Przeczytaj raport Timesa z 2017 r. na temat tajnego U.F.O. Pentagonu. program. ]

Seria History w przewidywalny sposób wprowadza sensację i przesadnie dramatyzuje śledztwa w sprawie i zaangażowane postacie historyczne, dodając wiele elementów historii, które po prostu nigdy się nie wydarzyły. To już wystarczająco trudne dla tych, którzy próbują zrozumieć prawdę o zaangażowaniu rządu w U.F.O. bez mieszania faktów i fikcji.

Niemniej jednak, pomijając melodramat, prawdziwa historia jest tam:

Projekt Blue Book był kryptonimem programu Sił Powietrznych ustanowionego w 1952 roku, po wielu U.F.O. obserwacje w erze zimnej wojny, aby wyjaśnić lub obalić jak najwięcej doniesień, aby złagodzić możliwą panikę i chronić opinię publiczną przed prawdziwym problemem bezpieczeństwa narodowego: pozornie technologiczne zjawisko, które było poza ludzką kontrolą i nie było rosyjskie, ale reprezentowane niewyobrażalne potencjalne zagrożenie.

Obraz

Światła sfotografowane w 1952 roku nad stacją lotniczą Straży Przybrzeżnej w Salem w stanie Massachusetts, część archiwum Blue Book.Kredyt...Shell R. Alpert/USA Straż Przybrzeżna

Główny bohater serialu, wybitny astronom J. Allen Hynek, grany przez Aidana Gillena, został zatrudniony jako konsultant naukowy Blue Book i rzeczywiście początkowo był zaangażowany w wyjaśnianie latających spodków jako zjawisk naturalnych lub błędnych identyfikacji. Ale stopniowo zdał sobie sprawę, że dziwaczne obiekty są prawdziwe i wymagają dalszej uwagi naukowej. (Chociaż nigdy nie widział rzekomego obcego stworzenia unoszącego się w czołgu lub rozbijającego się w samolocie podczas odtwarzania zgłoszonej walki powietrznej U.F.O., jak pokazano w serialu.)

Podczas gdy Hynek był zaangażowany, Blue Book skompilował raporty z 12 618 obserwacji niezidentyfikowanych obiektów latających, z których 701 pozostaje niewyjaśnionych do dziś.

Ale najważniejsze do studiowania w tamtej epoce jest to, co się wydarzyło poza Projekt Blue Book, o ile został ujawniony. Kiedy informowaliśmy o zaawansowanym programie identyfikacji zagrożeń lotniczych Pentagonu, który rozpoczął się w 2007 roku, przedstawiliśmy dziś podobny scenariusz: sprawy wojskowe są badane i filmowane bez wiedzy opinii publicznej. Tym razem jednak nie było agencji publicznej, która mogłaby przyjąć doniesienia o incydentach, nawet gdy w grę wchodziły setki świadków.

Z dokumentów programu Pentagon oraz z wywiadów z uczestnikami dowiedzieliśmy się, że zagadka nieuchwytnych obiektów latających jest wciąż daleka od rozwiązania i że prawie 50 lat od zakończenia Blue Book nie zrobiono wystarczająco dużo, aby rozwiązać ten problem.

Obraz

Prawdziwy Hynek, konsultant naukowy Błękitnej Księgi, w jednym z jego obserwatoriów w latach sześćdziesiątych. Kiedyś UFO sceptyczny, stał się wierzącym.Kredyt...Uniwersytet Północno-Zachodni

Obraz

Gillen jako Hynek w Project Blue Book, który w przewidywalny sposób wprowadza sensację w fabułę.Kredyt...Eduardo Araquel / Historia

Wszystko zaczęło się w 1947 roku. Generał porucznik Nathan Twining, dowódca Dowództwa Materiałów Powietrznych, wysłał tajną notatkę na temat Latających Dysków do dowódcy Sił Powietrznych Armii w Pentagonie. Twining stwierdził, że zgłoszone zjawisko jest czymś rzeczywistym, a nie wizjonerskim lub fikcyjnym. Ciche, podobne do dysków obiekty wykazywały ekstremalne prędkości wznoszenia, zwrotność (zwłaszcza w przechyle) i ruch, które należy uznać za unikające, gdy zostaną zauważone lub zetkną się z przyjaznym samolotem i radarem.

Nowy projekt o kryptonimie Sign, z siedzibą w Wright Field (obecnie Baza Sił Powietrznych Wright-Patterson) pod Dayton w stanie Ohio, otrzymał mandat na zebranie U.F.O. zgłasza i ocenia, czy zjawisko to stanowiło zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego. Po wykluczeniu Rosji jako źródła, personel napisał ściśle tajne Oszacowanie sytuacji, stwierdzając, że na podstawie dowodów, UFO najprawdopodobniej miały pochodzenie międzyplanetarne.

Najlepszy telewizor 2021

Tegoroczna telewizja oferowała pomysłowość, humor, przekorę i nadzieję. Oto niektóre z najważniejszych wydarzeń wybranych przez krytyków telewizyjnych The Times:

• • 'Wewnątrz': Napisany i nakręcony w jednym pokoju program komediowy Bo Burnhama, przesyłany strumieniowo na Netflix, zwraca uwagę na życie w Internecie w trakcie pandemii.
  • „Dickinson”: ten Seria Apple TV+ to opowieść o pochodzeniu literackiej superbohaterki który jest śmiertelnie poważny w swoim temacie, ale niepoważny w stosunku do siebie.
  • 'Dziedziczenie': W brutalnym dramacie HBO o rodzinie miliarderów z mediów bycie bogatym nie jest już takie, jak kiedyś.
  • „Kolej podziemna”: Przerażająca adaptacja powieści Colsona Whiteheada autorstwa Barry'ego Jenkinsa jest bajeczny, ale twardo prawdziwy .

Według ówczesnych urzędników rządowych szacunek ten został odrzucony przez generała Hoyta Vandenberga, szefa sztabu Sił Powietrznych. Od tego czasu zwolennicy hipotezy pozaplanetarnej tracili grunt pod nogami, a Vandenberg i inni nalegali na znalezienie konwencjonalnych wyjaśnień.

Projekt Znak ostatecznie przekształcił się w Projekt Blue Book, którego celem było przekonanie opinii publicznej, że latające spodki można wyjaśnić.

Jednak za kulisami władze zmagały się z czymś otrzeźwiającym: dobrze udokumentowanym U.F.O. Spotkania obejmowały wielu przeszkolonych obserwatorów, dane radarowe, zdjęcia, znaki na ziemi i fizyczne efekty na samolotach.

W 1952 r. biuro generała dywizji Johna Samforda, dyrektora wywiadu Sił Powietrznych, poinformowało FBI, że nie jest całkowicie niemożliwe, aby obserwowane obiekty mogły być statkami z innej planety, takiej jak Mars, zgodnie z dokumentami rządowymi. Wywiad lotniczy w dużej mierze wykluczył ziemskie źródło, FBI. notatka zgłoszona.

Narastały też obawy o obronę narodową. Po tym, jak samoloty sił powietrznych wzbiły się w powietrze, by przechwycić błyskotliwe obiekty widziane i rejestrowane przez radar nad Waszyngtonem w 1952 roku, Samford zwołał konferencję prasową uspokoić kraj.

Ogłosił, że przeanalizowano od 1000 do 2000 raportów i większość z nich została wyjaśniona. Przyznał jednak, że pewien procent dokonali wiarygodni obserwatorzy stosunkowo niewiarygodnych rzeczy. Właśnie tę grupę obserwacji próbujemy teraz rozwiązać.

Powiedział, że nie wyciągnięto żadnych wniosków, ale bagatelizował wszelkie możliwe zagrożenia dla Stanów Zjednoczonych.

Jednak później w tym samym roku H. Marshall Chadwell, zastępca dyrektora wywiadu naukowego w C.I.A., zakończył w notatce do C.I.A. dyrektora Waltera Bedella Smitha, że ​​obserwacje niewyjaśnionych obiektów na dużych wysokościach i poruszających się z dużą prędkością w pobliżu głównych instalacji obronnych USA mają taki charakter, że nie można ich przypisać zjawiskom naturalnym ani znanym typom statków powietrznych.

Do 1953 roku władze obawiały się, że kanały komunikacyjne zostały niebezpiecznie zatkane przez setki U.F.O. raporty. Nawet fałszywe alarmy mogą być niebezpieczne, a agencje obrony martwią się, ponieważ Sowieci mogą wykorzystać sytuację, symulując lub organizując U.F.O. machać, a następnie atakować.

Dokumenty pokazują C.I.A. następnie opracował plan krajowej polityki, co należy powiedzieć opinii publicznej o tym zjawisku, aby zminimalizować ryzyko paniki.

Po sesji zamkniętej z naukowym panelem doradczym pod przewodnictwem H.P. Robertson z Kalifornijskiego Instytutu Technologii, C.I.A. wydał tajny raport zalecający szeroki program edukacyjny dla wszystkich agencji wywiadowczych, mający na celu szkolenie i obalanie zarzutów.

Szkolenie oznaczało więcej publicznej edukacji na temat rozpoznawania znanych obiektów na niebie. W raporcie stwierdzono, że użycie prawdziwych przypadków pokazujących najpierw „tajemnicę”, a następnie „wyjaśnienie” byłoby skuteczne. Obalanie byłoby dokonywane przez środki masowego przekazu, takie jak telewizja, filmy i popularne artykuły.

Plan ten obejmował wykorzystanie psychologów, ekspertów od reklamy, astronomów-amatorów, a nawet kreskówek Disneya do tworzenia propagandy w celu zmniejszenia zainteresowania publicznego. I cywilne U.F.O. W raporcie stwierdzono, że grupy powinny być obserwowane ze względu na ich wielki wpływ na masowe myślenie, gdyby doszło do powszechnych obserwacji.

Raport Panelowy Robertsona był tajny do 1975 roku, pięć lat po zamknięciu Blue Book. Ale jego dziedzictwo trwa w aurze kpiny otaczającej U.F.O. doniesienia, hamujące postęp naukowy.

Konsekwencją w Raporcie Panelu było to, że U.F.O.s były sprawą nonsensowną (nienaukową), którą należy obalić za wszelką cenę, napisał Hynek. Sprawiło, że temat U.F.O. jest naukowo nieszanowany.

Obraz

Jedno słynne zdjęcie z akt Blue Book, zrobione przez rolnika, zostało dokładnie przeanalizowane, ale nigdy nie zostało wyjaśnione.Kredyt...Bettmann/Getty Images

Hynek , były U.F.O. sceptyczny, ostatecznie doszedł do wniosku, że są one prawdziwym zjawiskiem, które pilnie wymaga uwagi naukowej, a setki przypadków w aktach Blue Book wciąż pozostaje niewyjaśnionych. Nawet wiele zamkniętych spraw zostało rozwiązanych przez śmieszne, często irytujące wyjaśnienia, czasami przez samego Hynka.

Cała operacja Blue Book była wpadką opartą na kategorycznym założeniu, że niewiarygodne rzeczy, o których opowiadano, nie mogą mieć żadnej podstawy w rzeczywistości, pisał w latach 70., kiedy wreszcie mógł mówić prawdę.

Kiedy Blue Book zamknięto pod koniec 1969 roku, Siły Powietrzne kategorycznie okłamały Amerykanów, wydając arkusz informacyjny twierdzący, że żadne U.F.O. kiedykolwiek stanowił zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego; że UFO nie reprezentowały rozwoju technologicznego ani zasad wykraczających poza zakres dzisiejszej wiedzy naukowej; i że nie ma dowodów na to, że były to pojazdy pozaziemskie.

(Zaledwie kilka lat wcześniej, w 1967 r., nad Bazą Sił Powietrznych Malmstrom w Montanie unosił się świecący na czerwono obiekt w kształcie owalu, a wszystkie 10 podziemnych pocisków nuklearnych obiektu zostało wyłączonych niemal jednocześnie, gdy UFO było obecne, według wywiadów ze świadkami i oficjalne raporty rządowe. Technicy nie mogli znaleźć konwencjonalnego wyjaśnienia.)

Ale cokolwiek Siły Powietrzne powiedziały opinii publicznej, tak naprawdę nie przestały badać U.F.O. Niegdyś tajna notatka, wydana potajemnie w październiku 1969, na kilka miesięcy przed zakończeniem Blue Book, ujawniła, że ​​istnieją już przepisy dotyczące śledztwa w sprawie U.F.O. raporty, które nie były częścią systemu Blue Book. Notatka napisana przez Carrolla H. Bolendera, generała brygady Sił Powietrznych, mówi dalej, że doniesienia o UFO, które mogłyby wpłynąć na bezpieczeństwo narodowe, będą nadal obsługiwane zgodnie ze standardowymi procedurami Sił Powietrznych zaprojektowanymi w tym celu.

Najwyraźniej agencje rządowe nadal miały pewien poziom zaangażowania w U.F.O. śledztw w następnych dziesięcioleciach — i do chwili obecnej. Pomimo oświadczeń rządu, że jest inaczej, niegdyś tajne oficjalne dokumenty zawierają szczegółowe raporty o dramatycznych działaniach U.F.O. wydarzenia za granicą. Wiele spraw w domu nie zostało zbadanych, w tym: wydarzenie z 2006 roku w którym obiekt w kształcie dysku unosił się nad lotniskiem O’Hare przez ponad pięć minut i wystrzeliwał prosto przez chmury z niesamowitą prędkością.

Nasze raporty z 2017 roku, które doprowadziły do ​​briefingów dla członków komitetów Kongresu, pokazały, że niewiele się zmieniło od zamknięcia Projektu Blue Book.

Według A.A.T.I.P. naukowcy mogą wiedzieć więcej o zachowaniu i charakterystyce U.F.O. i są bliżej zrozumienia fizyki działania tej technologii. dokumenty i wywiady. Ale rząd nadal dokłada wszelkich starań, aby utrzymać w tajemnicy śledztwa i wnioski, jednocześnie odmawiając jakiegokolwiek zaangażowania obywateli amerykańskich.