Recenzja: „The Jim Gaffigan Show” i „Impastor”, komedie o kłamcach i religii

Kiedy napędzany nostalgią punkt sprzedaży, taki jak TV Land, zaczyna badać bardziej ryzykowne i bardziej wymagające treści, jak to niedawno ujął jeden z jego dyrektorów, możesz się zastanawiać, co to konkretnie oznacza. W środowy wieczór obraz wyjaśniają premiery dwóch komedii. Oznacza to, najwyraźniej, nowe programy, które przypominają klasyczny serial TV Land, który uwielbia retransmitować, ale z gejowskimi postaciami i okazjonalnymi żartami o penisie.

Te oferty są Pokaz Jima Gaffigana , co jest dość zabawne, i Impastor , który ma zabawne założenie i sympatyczną gwiazdę, ale obciąża się odpychającymi karykaturami i stereotypami. Dołączają do Younger, solidnej komedii wprowadzonej w marcu, rozwijającej wizję TV Land, której czas antenowy jest pełen przetworzonych potraw, takich jak Wyspa Gilligana i Bonanza.

Pan Gaffigan ma spore następstwo po latach stand-upów, a jego fanom z pewnością dobrze przysłuży się nowa seria, która przedstawia fabularyzowaną wersję jego życia domowego. Ashley Williams gra swoją żonę, Jeannie, i oboje tworzą bardzo przekonującą parę. Wychowują pięcioro małych dzieci w zbyt małym mieszkaniu w Nowym Jorku. Stali bywalcy w ich życiu to wesoły, były chłopak Jeannie, Daniel (Michael Ian Black) oraz kolega i kolega Jima, Dave (Adam Goldberg). Wiele zabawnych scen zwiększa zabawę.

Stand-up Gaffigana odróżnia go od prowokacyjnych komiksów, które dziś przyciągają uwagę; lubi dowcipy o jedzeniu, rodzinie i nieudolnym ojcostwie. I – chociaż nikt nie chce być w tej chwili porównywany do Billa Cosby’ego – The Jim Gaffigan Show z pewnością ma dług wobec serialu, w którym wystąpili mężczyźni, którzy przekuli karierę stand-upową w rodzinne sitcomy: Mr. Cosby, Tim Allen, Ray Romano. Pan Gaffigan może nie jest najwspanialszym aktorem, ale ma genialny urok, który jest pierwszym warunkiem stworzenia takiego spektaklu jak ta praca.

Linia może obejmować The Cosby Show, ale podejście pana Gaffigana różni się tym, że dzieci tutaj są bardziej ozdobami niż postaciami – biegają głośno przez sceny, ale rzadko spędzają czas długo. Oznacza to, że opisanie programu jako przyjaznego rodzinie jest naciągane. Chodzi o dorosłych w gospodarstwie domowym, a humor jest rzucany na innych dorosłych. Premiera przedstawia Jima, który decyduje, czy poddać się wazektomii. Przezabawny kolejny odcinek obraca się wokół rysunku penisa taty, który jedno z dzieci zrobiło w szkole. Jest powód, dla którego ten program zaczyna się o 22:00. Według większości definicji jest czysty, ale nie jest to coś, co chcesz oglądać z przedszkolakiem.

Najlepszy telewizor 2021

Tegoroczna telewizja oferowała pomysłowość, humor, przekorę i nadzieję. Oto niektóre z najważniejszych wydarzeń wybranych przez krytyków telewizyjnych The Times:

• • 'Wewnątrz': Napisany i nakręcony w jednym pokoju program komediowy Bo Burnhama, przesyłany strumieniowo na Netflix, zwraca uwagę na życie w Internecie w trakcie pandemii.
  • „Dickinson”: ten Seria Apple TV+ to opowieść o pochodzeniu literackiej superbohaterki który jest śmiertelnie poważny w swoim temacie, ale niepoważny w stosunku do siebie.
  • 'Dziedziczenie': W brutalnym dramacie HBO o rodzinie miliarderów z mediów bycie bogatym nie jest już takie, jak kiedyś.
  • „Kolej podziemna”: Przerażająca adaptacja powieści Colsona Whiteheada autorstwa Barry'ego Jenkinsa jest bajeczny, ale twardo prawdziwy .

W połączeniu z Impastorem o 10:30, tworzy dziwny blok tematyczny albo programów o religii, albo programów o kłamcach. Pan Gaffigan nazywa swoją żonę szyicką katoliczką, a kościół zajmuje czołowe miejsce w serialu, podobnie jak skłonność Jima do prób wychodzenia z kłopotów. A Impastor opowiada o fałszywym pastorze, którego całe życie to bzdura.

Michael Rosenbaum, który wygłosił atrakcyjny Lex Luthor w długo działającym Smallville, występuje jako Buddy Dobbs, trucht z dużym długiem hazardowym. Buddy myśli o zeskoczeniu z mostu, kiedy pastor luterański w drodze do nowej pracy ginie, próbując go z tego wyperswadować, więc Buddy przyjmuje tożsamość tego człowieka.

To komiksowa wersja szorstkiej serii Cinemax Banshee (były przestępca zostaje fałszywym szeryfem) i, tak jak w tej serii, oszust odkrywa, że ​​miasto witające go na nowym stanowisku jest pełne dziwaków.

Pewną zmarszczką jest to, że Buddy szybko uświadamia sobie, że mężczyzna, którego tożsamość przyjął, był gejem i że nowi parafianie o tym wiedzą. To sprawia, że ​​Buddy, pożądliwy heteroseksualista, nie tylko udaje, że zna Biblię, ale także odpiera zaloty homoseksualnych członków kongregacji.

W szczególności sekretarz kościoła (Mike Kosinski) jest pochlebnym stereotypem geja, który wydaje się obecnie szczególnie nie w fazie, biorąc pod uwagę niedawne postępy w zakresie praw gejów. To tak, jakby serial próbował działać jako naprawa: pomimo orzeczenia Sądu Najwyższego nie zapominajmy, że geje są płytcy i mają obsesję na punkcie seksu.

Inne postacie wokół Buddy'ego również są dość irytujące, zwłaszcza oficjalny prezydent kościoła Davida Raschego i nieco dziwaczny skarbnik kościoła Mircei Monroe. W zgodzie z niszą TV Land, jest to seria powrotów, ale powrót do wielu rzeczy, które powinny zostać, no cóż, z powrotem.

Zbyt chętnie sięga też po obrzydliwe żarty. Szkoda, bo pan Rosenbaum jest utalentowany, a założeniem można by się oprzeć na bardziej wyrafinowanym humorze.