Start-upy i start-upy

Coś się dzieje, kiedy Reklama for Planters Peanuts przedstawia swoją maskotkę, pana Peanut, który wygłasza motywacyjne przemówienie w stylu TED Talk, wraz z krzykliwą grafiką i fałszywymi danymi.

Istnieje stosunkowo nowy porządek społeczny zakłócający pokój, nerdokracja Palo Alto rządzona przez chłopców-miliarderów i internetowych nowicjuszy. Dolina Krzemowa , nowy i bardzo zabawny serial HBO, który zaczyna się w niedzielę, dotyka słabości i pretensji tego świata.

Kiedy Richard (Thomas Middleditch), nieśmiały, boleśnie zamknięty w sobie programista, zostaje zapytany, z którym Stevem się identyfikuje, Jobsem czy Wozniakiem, to pytanie niemal go obrazi. Jobs był pozerem, odpowiada Richard. Nawet nie napisał kodu.

Mike Judge (Beavis and Butt-head, Office Space) jest jednym z twórców serialu. Fabuła skupia się na start-upowych nieszczęściach grupy niedojrzałych, nieudolnych społecznie programistów, którzy dzielą dom lub, jak woli jego właściciel, Erlich (T.J. Miller), inkubator. Erlich, zadziorny milioner dot-comów, pozwala innym mieszkać z nim za darmo, w zamian za 10% udziałów w ich przedsięwzięciach.

Najbardziej obiecującym jajogłowym jest Richard, który wymyślił innowację, której tak naprawdę nie potrafi wyjaśnić. Przypominasz mi mojego syna, mówi mu mężczyzna. Ma też zespół Aspergera.

Najlepszy telewizor 2021

Tegoroczna telewizja oferowała pomysłowość, humor, przekorę i nadzieję. Oto niektóre z najważniejszych wydarzeń wybranych przez krytyków telewizyjnych The Times:

• • 'Wewnątrz': Napisany i nakręcony w jednym pokoju specjalny program komediowy Bo Burnhama, przesyłany strumieniowo na Netflix, zwraca uwagę na życie w Internecie w trakcie pandemii .
  • „Dickinson”: ten Serial Apple TV+ to opowieść o pochodzeniu literackiej superbohaterki, która jest śmiertelnie poważna w temacie, ale niepoważna w stosunku do siebie.
  • 'Dziedziczenie': W brutalnym dramacie HBO o rodzinie miliarderów z mediów, bycie bogatym to nic takiego jak kiedyś .
  • „Kolej podziemna”: Przerażająca adaptacja powieści Colsona Whiteheada autorstwa Barry'ego Jenkinsa jest bajeczna, ale jednocześnie realistyczna.

Nerdowie rządzili światem telewizyjnym przez jakiś czas, ale fenotyp wciąż ewoluuje. Kiedy sitcom CBS The Big Bang Theory miał swoją premierę w 2007 roku, głównymi bohaterami byli nieziemskie naukowcy uniwersyteccy mający obsesję na punkcie Star Trek. Teraz nieznośny plutokrata technologiczny jest królem i można go znaleźć we wszystkich rodzajach programów telewizyjnych, w tym Veep , który rozpoczyna trzeci sezon w HBO zaraz po Dolinie Krzemowej.

W odcinku Veep, którego akcja toczy się w Palo Alto, wiceprezes Selina Meyer (Julia Louis-Dreyfus) ubiega się o nominację na prezydenta i chce przekonać Craiga (Tim Baltz), mesjanistycznego 20-letniego założyciela Clovis. Zwiedza jego najnowocześniejszą siedzibę firmy i jest zachwycona, widząc stację Lego w biurze, mówiąc, że opieka nad dziećmi jest jednym z jej głównych problemów. Jej przewodnik wycieczki sztywno ją poprawia, wyjaśniając, że klocki Lego są tam, ponieważ Craig wierzy, że stymulują kreatywność pracowników, podobnie jak stoły do ​​tenisa stołowego i kapsuły do ​​spania.

Craig każe wiceprezydentowi czekać, podczas gdy on wycofuje się do swojej godziny kodowania, która jest święta i wypada, kiedy tylko ma na to ochotę. Craig nie uważa również, że jego witryny agregujące powinny płacić za udostępniane treści.

Obraz

Zach Woods po lewej i Matt Ross w nowej satyrycznej komedii HBO Dolina Krzemowa.Kredyt...Jaimie Trueblood

Ludzie chcą z nami pracować bardziej niż chcą otrzymywać wynagrodzenie – wyjaśnia. To jest dane.

Dolina Krzemowa ma satyryczny ton Veep, ale ta nowa komedia jest w rzeczywistości bliższa duchowi starszego serialu HBO, Entourage. Jest tak bezlitosny wobec kultowych kultur firm takich jak Google, jak ten program dotyczył Hollywood. Każdy w Hollywood ma scenariusz; każdy w Dolinie Krzemowej ma aplikację.

Ale Dolina Krzemowa, podobnie jak Entourage, ma słabość do bohaterów noszących bluzy. W oprogramowaniu i żartach związanych z kodowaniem kryje się słodycz.

Ta życzliwość nie obejmuje szefów miliarderów ani prawników, lekarzy i duchowych doradców, którzy od niechcenia rzucają nazwiska takie jak Sergey (Brin) i Larry (Page) i mają własne start-upy do sprzedaży. Gavin Belson (Matt Ross), założyciel Hooli, gdzie kiedyś pracował Richard, pyta swojego guru, czy to źle, że nienawidzi Richarda za przyjmowanie pieniędzy zalążkowych od największego rywala Gavina, inwestora venture capital Petera Gregory'ego (Christopher Evan Welch).

Być może w rękach słabszej osoby guru odpowiada kojąco. Ale w rękach oświeconych nienawiść może być narzędziem wielkiej zmiany.

Peter nie nawiązuje kontaktu wzrokowego i mówi jak robot, ale on też wcześnie przyzwyczaił się do obscenicznego bogactwa i wielkości, która wiąże się z oddawaniem. Zaprasza Richarda i jego przyjaciół na charytatywną imprezę togową, na której bawią się gwiazdy rapu, a aktorki są zatrudniane, aby goście czuli się ciekawie. Piotr, przebrany za cesarza rzymskiego, zostaje wyniesiony na scenę w lektyce. Witajcie na czwartej dorocznej Orgii Opieki Fundacji Petera Gregory’ego – mówi.

A tego rodzaju kpiny są bardzo potrzebne.

Nadciąga nowa rewolucja kulturalna, a wielu jej przywódców jest jeszcze bardziej zadowolonych z siebie i zarozumiałych niż działacze kontrkultury, którzy w latach 60. również myśleli, że mogą zmienić świat. W tamtych czasach panował establishment, który odpychał; w dzisiejszych czasach potentaci internetowi to establishment. Mają pieniądze, władzę i poczucie uprawnień, które skłania ich do myślenia, że ​​wymyślają na nowo dobre uczynki lub, jak wolą to nazywać, filantro-kapitalizm, inwestycje o wpływie społecznym i przedsiębiorczość społeczną.

Na kolejnej wystawnej imprezie Eric Schmidt, prezes Google, występuje w epizodzie, kręcąc się z wybitnymi gośćmi. Gospodarz, świeżo upieczony potentat, zabiera mikrofon Kid Rockowi, by powiedzieć kilka słów:

Kilka dni temu, kiedy siedzieliśmy z Barackiem Obamą, zwróciłem się do tych facetów i powiedziałem: „OK, wiesz, że zarabiamy dużo pieniędzy i tak, zakłócamy media cyfrowe, ale co najważniejsze, my „czynić świat lepszym miejscem.” Przerywa, a następnie opisuje, jak dokładnie: poprzez konstruowanie eleganckich hierarchii w celu maksymalnego ponownego wykorzystania kodu i rozszerzalności.

Dolina Krzemowa nie czyni świata lepszym miejscem, ale umieszcza na swoim miejscu prawdziwą Dolinę Krzemową, po jednej Tesli na raz.