Gdzie jest Shell House podczas bombardowania? Czy to istniało w rzeczywistości?

Z duńskim reżyserem Ole Bornedalem w fotelu reżysera, oryginalny duński film wojenny „Bombardowanie” odsłania ponurą rzeczywistość nazistowskiej okupacji Danii, intensyfikując przekaz z tematami dziecięcymi. Po zauważeniu ataku na lokalny pojazd, zszokowany Henry zapomina mówić. Z drugiej strony, zakonnica, której wiara w Boga słabnie, próbuje uleczyć serce zdradzającego Duńczyka .

Film odsłania się niemal w czasie rzeczywistym, podczas gdy medytacyjna kamera osłabia niektóre trudne sytuacje. Życie wciąż kwitnie w zrujnowanym mieście, dopóki nie przejmą go przyziemne bomby. Większość historii koncentruje się wokół nalotu na Shell House, a jeśli chcesz się dowiedzieć, czy Dom Muszli istniały w historii, pozwól nam towarzyszyć Ci w podróży.

Gdzie jest Dom Muszli? Czy to istniało w rzeczywistości?

Shell House jest centrum zamieszania w „Bombardowaniu”. Potocznie znany jako Shellhus, konstrukcja mieści siedzibę gestapo w okupowanym przez nazistów centrum Kopenhagi. Od samego początku słyszymy wzmiankę o Shell House, gdy Svend przychodzi do domu Frederika z prośbą o nocleg. Jego poprzednia lokalizacja została ujawniona wrogowi, ale Frederik, duński żołnierz piechoty Gestapo, nie może pozwolić Svendowi zostać w swoim domu. Zamiast tego prosi o spotkanie ze Svendem w Shell House.

Jeśli zastanawiasz się, czy Shell House istniał w okupowanej przez nazistów Danii, odpowiedź brzmi: tak. Niemcy zajęły Jutlandię, kontynentalną część Danii, na początku II wojny światowej. 9 kwietnia 1940 r. Niemcy z całej siły zaatakowały Danię. Duński Ruch Oporu starł się z armią niemiecką, a sporadyczne bitwy wybuchały w całym kraju. Jednak rząd duński uznał, że siła niemieckiej floty jest zbyt silna, aby ruch oporu miał szansę.

Ponadto Niemcy kupili masową ilość materiałów wybuchowych, a lokalne władze obawiały się utraty życia cywilnego. Dlatego zaledwie kilka godzin po niemieckiej ofensywie na Danię poddał się . Początkowo władze duńskie dążyły do ​​prowadzenia polityki współpracy z nazistowskimi okupantami. Współpraca zaowocowała dla Duńczyków codziennymi sprawami, a duńskie skrzydło partii nazistowskiej wyrosło z dnia na dzień. Narodowosocjalistyczna Partia Robotnicza Danii utworzyła centralę w całym regionie. W centrum Kopenhagi mieściły się nazistowskie biura i Shellhus, siedziba gestapo.

Jednak stopniowo duński opór stał się popularny, ponieważ zaciekle sprzeciwiali się wspólnej strategii władz duńskich. Ruch oporu prowadził nielegalną prasę i dokonywał okazjonalnych aktów niszczenia — kolei, niemieckich budynków i firm aktywnie wspierających nazistów. Latem 1943 roku nastroje zaczęły się zmieniać na korzyść ruchu oporu. Pojawiły się wieści o klęsce wojsk niemieckich gdzie indziej, co zachęciło Duńczyków do organizowania strajków na dużą skalę w miastach takich jak Odense i Esbjerg.

Obawiając się eskalacji sytuacji, niemieccy okupanci ogłosili stan wyjątkowy 29 sierpnia 1943 r., a rząd duński przestał działać. Do 19 września 1944 r. Niemcy rozwiązali duńską policję w obawie, że będzie to stanowić zagrożenie dla niemieckiej suwerenności. Rozprawa nadeszła z nową siłą i większość przywódców duńskiego ruchu oporu została uwięziona pod dachem Shell House. Na początku 1945 r. dotkliwie brakowało żywności, ceny sięgały sufitu, a na ulicach miasta panował niepokój. Krótko mówiąc, był to czas próby dla duńskiego ruchu oporu w Jutlandii i jest to czas kroniki filmowej. Jednak wojna zbliżała się do końca.

Ruch oporu skontaktował się z brytyjskimi Królewskimi Siłami Powietrznymi, które wysłały trzy fale komarów de Havilland w celu zniszczenia kopenhaskiego Shell House. 21 marca 1945 r. brytyjska armia podjęła próbę precyzyjnego nalotu o nazwie Operation Carthage, która zakończyła się katastrofą, o której opowiada film. Kiedy zestrzelili Shell House, kilka bombowców błędnie zaatakował Szkołę Joanny d’Arc . Zginęły cywile, w tym dzieci, ale 4 maja 1945 r. wojska niemieckie w Holandii, północno-zachodnich Niemczech i Danii poddały się. Wkrótce po zniszczeniu Shell House Dania stała się wolna, ale najwyraźniej musiała ponieść wysokie koszty.