Własność diabła (1997): Czy film jest inspirowany prawdziwymi wydarzeniami?

Film „The Devil’s Own” reżysera Alana J. Pakuli opowiada historię Frankiego McGuire’a, bandyty z irlandzkiej armii republikańskiej, który udaje się do Stanów Zjednoczonych i trafia do nowojorskiego policjanta Toma O’Meary. Ponieważ większość historii koncentruje się wokół przemytu broni przeciwlotniczej do Irlandii Północnej, film zawiera także mocny dramat oparty na postaciach. Ostatni film Pakuli przed śmiercią wkrótce po premierze, w tym thrillerze akcji wystąpili dwaj przedstawiciele branży wagi ciężkiej, Harrison Ford i Brada Pitta , w rolach głównych. Po premierze w 1997 roku trafił na pierwsze strony gazet ze względu na trudną produkcję i kontrowersyjną tematykę, a później ze względu na spolaryzowany odbiór krytyczny. Tło filmu i liczne kontrowersje wokół niego sprawiają, że widzowie zastanawiają się, czy jego historia jest oparta na faktach historycznych.

Własność diabła zaledwie dotyka konfliktu w Irlandii Północnej

Choć „The Devil’s Own” nie jest bezpośrednią opowieścią o konkretnych wydarzeniach z życia codziennego, czerpie inspirację z rzeczywistych konfliktów politycznych i szerszego kontekstu historycznego Irlandii Północnej, zwanego „Kłopotami”. Scenariusz, napisany wspólnie przez Davida Aarona Cohena, Vincenta Patricka i Kevina Jarre’a, przeszedł także pewne poprawki przez Roberta Marka Kamena. Scenariusz w godny pochwały sposób ukazuje sprzeczne światy agenta IRA i przestrzegającego prawa policjanta, ich skrajne przeciwne moralności oraz definicje lojalności i sprawiedliwości.

Nie dostarcza jednak kontekstu w kontekście historycznym, rezygnując z bardziej zagłębiania się w politykę i wojnę i opierając się na fikcyjnych interpretacjach. Bohaterowie i ich doświadczenia, zwłaszcza portret działalności IRA – działającej pod wpływem głodu zemsty – odzwierciedlają patriotyzm prawdziwych męczenników armii ruchu oporu, choć fabularyzowany dla uzyskania dramatycznego efektu. Postać Brada Pitta, Frankie McGuire, uosabia emocjonalne i polityczne motywacje członka IRA; fabuła rzeczywiście oferuje bardziej osobistą tragedię, która podsyca te emocje.

Przygotowując się do roli w zachodnim Belfaście, Pitt został podobno zaatakowany przez miejscowych, którzy wzięli go za protestanta ze względu na jego strój i akcent. Wydarzenia te dodatkowo korespondują z życiem Frankiego, a jednocześnie w znacznym stopniu uzasadniają kreację aktora. Sierżant Tom O’Meara Harrisona Forda przedstawia moralne zmagania amerykańskiego policjanta pogrążonego w dylemacie etycznym. Tom często próbuje rozwiązać problemy, w których się znajduje, co widać po jego fałszywych zeznaniach, które miały uratować Eddiego przed oskarżeniami o zastrzelenie drobnego złodziejaszka.

Bohaterskie metody Toma mające na celu zapobieżenie wydaniu Frankiego agentom Specjalnej Służby Powietrznej armii brytyjskiej wydają się przypominać rolę Stanów Zjednoczonych w konflikcie, które pełniły rolę pośrednika między Wielką Brytanią a Irlandią i odegrały kluczową rolę w zapewnieniu pokoju i ostatecznego zakończenia konfliktu. zawieszenie broni. Rola Toma w skutecznym odmówieniu IRA szansy na zdobycie rakiet Stinger również ma swoje uzasadnienie. Pomimo wielokrotnych prób nabycia w latach 80. śmiercionośnych rakiet przeciwlotniczych z amerykańskiego czarnego rynku, IRA nigdy nie mogła zdobyć tej broni.

Podobna wycieczka, jak widać w filmie, stała się publiczna w 1990 roku, kiedy według doniesień czterech członków IRA zostało aresztowanych w Miami za próbę zakupu rakiet. Prawdziwe początki projektu, który powstał podczas kłopotów (lata 60.–1998), sięgają końca lat 80. XX wieku, począwszy od propozycji producentów Lawrence'a Gordona i Roberta F. Colesberry'ego. Pierwsza wersja, napisana przez Jarre'a, spotkała się z entuzjazmem ze względu na rzekomo bardziej szorstki ton i wizję przypominającą szpiegostwo. Chociaż Pitt był pierwszym wyborem dla Frankiego, niska reputacja aktora i napięcia polityczne zahamowały postęp aż do ogłoszenia zawieszenia broni w kraju. Ponowne zainteresowanie projektem wzrosło po serii udanych filmów Pitta z połowy lat 90., takich jak „ Legendy upadniętych ,,'' Wywiad z Wampirem ,,'' Siedem ,' I ' 12 małp ”, co doprowadziło do jego zatrzymania.

Wielu krytykowało „The Devil’s Own”, stwierdzając, że nadmiernie upraszcza on powagę złożonych motywacji politycznych IRA i historyczny kontekst Kłopotów. Nawet postać Frankiego McGuire’a, choć zakorzeniona w realistycznych działaniach IRA, była postrzegana raczej jako udramatyzowany antagonista niż bezpośrednie przedstawienie jakiejkolwiek konkretnej osoby. Pomimo braku dopracowanej dokładności, jakiej wielu się spodziewało, filmowi udaje się jednak zachować ambitnie patriotyczną postawę nacjonalistów IRA.