10 najlepszych filmów Roberta Duvalla, które musisz zobaczyć

W 1981 roku New York Times ogłosił go największym aktorem Ameryki. Na długo przed tym, jak wielki sukces w filmie, guru aktorskiego Sanford Meisner powiedział: „W Ameryce jest dwóch wielkich aktorów, pierwszy to Brando, którego najlepsze dzieło ma za sobą, a drugi to Robert Duvall”. Warto zauważyć, że przez lata mieliśmy szczęście, że mogliśmy zobaczyć tak wiele dobrych filmów Roberta Duvalla.

Jego przełom, lub to, co powinno być jego przełomem, nastąpił jako Boo Radley w klasycznym `` To Kill a Mockingbird '' (1962) i chociaż był doskonały w cichej roli, minie jeszcze dziesięć lat, zanim naprawdę przebije się swoim wzniosłym występem jako Tom Hagen w „Ojcu chrzestnym” (1972).

Prawda jest wszystkim, co liczy się dla Duvalla w jego sztuce i dociera do niego po swojemu. Boże pomóż reżyserowi, który próbuje mu powiedzieć, jak się tam dostać lub jak odegrać tę rolę; był znany z tego, że mówił im dokładnie, co myśli lub co zrobić z ich opinią. Nie jest aktorem metodycznym, za jakiego się podaje, ale podziela obsesję na punkcie prawdy, której ta metoda szuka.

Dla Duvall zawsze chodzi o prawdę, uczciwość, autentyczność dzieła; nic nie jest ważniejsze, a on dąży do tego poprzez badania, skrupulatne przygotowanie i obserwację ludzi. Był znany z tego, że tworzył swoje postacie na podstawie czegoś, co zauważył w sposobie, w jaki ktoś gestykulował lub mówił. Mając to na uwadze, oto lista najlepszych filmów Roberta Duvalla, wybranych z jego imponującej filmografii. Niektóre z tych najlepszych filmów Roberta Duvalla możesz także oglądać na Netflix, Hulu lub Amazon Prime.

10. Zabić drozda (1962)

Boo, zarówno boogeyman, jak i wybawca dzieci, jest prostodusznym dorosłym, chroniącym większość swojego życia, aby chronić go przed wyśmiewaniem. Kiedy Scout go widzi i szepcze „hej Boo”, widzimy go po raz pierwszy, mężczyznę-dziecko z szokująco białymi włosami, a jego oczy łagodzą jej głos. Odprowadza go za rękę, wiedząc, że jest z nim bezpieczna i zawsze będzie.

9. Prawdziwe wyznania (1981)

W przeciwieństwie do Roberta De Niro, który wciela się w swojego brata, Duvall jest doskonały, równie twardy jak szczery policjant na tropie zabójcy. Jego poszukiwania przenoszą go do świata jego brata, do sal Kościoła katolickiego, gdzie zderzają się ze sobą dobro i zło. Rozgrywający się w latach czterdziestych jest to potężny noir wzmocniony występami dwóch wielkich aktorów, którzy grają wspaniałe role, które zostały przeoczone przez Akademia .

8. Wielki Santini (1980)

Jako Byk Meechum, wojownik czasu pokoju bez wojny, zdaje się, że oddany żołnierz piechoty morskiej wypowiada wojnę swoim dzieciom, nazywając je świniami i zastraszając je, jakby byli w marines. Szanują go, boją się go, ale czy go kochają? Sekwencja, w której krytykuje swojego najstarszego po tym, jak został pokonany w grze 21, jest niepokojąca w swojej złośliwości.

7. Ojciec chrzestny II (1974)

Ponownie jako Tom Hagen, prawnik rodziny mafijnej Corlene, jawi się jako człowiek, któremu Michael może ufać, przynajmniej tak mówi, chociaż tak nie jest. Tom patrzy, jak Michael traci swoją moralną duszę, niszcząc wszystkich, którzy staną mu na drodze, okłamując komitet kongresowy ds. Przestępstw, gdzie Hagen go broni. Znowu w tle, z łatwością wymyka się z opowieści, a kiedy nie jest obecny Część III , zdajemy sobie sprawę, jak go brakuje.

6. Open Range (2003)

Jeden z najlepszych współczesnych westernów, wyreżyserowany z surowym realizmem przez Kevina Costnera, a Duvall jest dobrze obsadzony jako głowa grupy przestrzegających prawa wolno pasących się. Zaatakowany przez lokalnego barona bydła, który morduje jednego z ich grupy, wypowiadając im wojnę, Duvall i Costner odpierają atak. Duvall jest ojcem jako Boss Spearman, ale bardziej niż chętny do udziału w strzelaninie, gdy zostanie wezwany. Wzniosły pod każdym względem.

5. Broken Trail (2005)

Duvall dokonał innego przedsięwzięcia w telewizji Emmy wygrywając pracę jako twardy stary farmer, który wraz ze swoim dawno zaginionym siostrzeńcem ratuje grupę chińskich kobiet i zabiera je przez cały kraj w bezpieczne miejsce. W pogoni za kupcami i stręczycielami kobiet, które chcą odzyskać swoją własność. Duvall jest wybitny w filmie, dobrze współpracując z Thomasem Haden Church. Jeden z tych rzadkich aktorów, którzy w westernach czują się jak w domu.

4. Tender Mercies (1983)

Aktor zdobył swoją jedyną nagrodę Akademii za smutną i subtelną rolę Maca Sledge'a, wyblakłego piosenkarza country, który odnajduje odkupienie w ramionach młodszej kobiety i powoli powraca do biznesu. Duvall wykonał cały swój śpiew w filmie, w rzeczywistości bardzo dobrze, ale to ból serca, który nosi w filmie, przyniósł mu Oscar . Piękny, mały film o kondycji człowieka, dla niektórych nieco przytłumiony, ale nie można odmówić cichej siły emocjonalnej.

3. Lonesome Dove (1988)

W tym niezwykłym mini serialu telewizyjnym Duvall jest nieustraszonym byłym strażnikiem Teksasu, Augustusem McCrae, który przez całe życie współpracował z Woodrow Call (Tommy Lee Jones), najlepszymi przyjaciółmi, którzy nie mogą być bardziej różni. Na emeryturze Gus popycha Call na jeszcze jedną przygodę, przenosząc ogromne stado bydła z Teksasu do Montany. Chemia między parą jest radością, gdy widzisz, działając w najlepszym wydaniu, a każda z nich wykonuje znakomitą pracę. Scena śmierci Gusa jest rozdzierająca serce, ale zapamiętasz to, jak żyje i jak naprawdę żył każdego dnia. „Tu nie chodzi o umieranie Woodrow, ale o życie”.

2. Czas apokalipsy (1979)

Choć film jest wspaniały i zdumiewający, nigdy nie wraca do pełnej formy po stracie Duvalla. Przez piętnaście zaskakujących minut jego Kilgore przejmuje kontrolę nad filmem i jest oszałamiający. Krocząc po plaży, nieświadomy przelatujących kul i wybuchających bomb, nigdy się nie wzdryga, jest tak pewny siebie, że nie spotka go żadna krzywda. I oczywiście wypowiada to słynne zdanie: „Uwielbiam zapach napalmu o poranku”. Nigdy wcześniej żaden występ nie był tak wyraźnym wyrazem zamiłowania do walki.

1. Apostoł (1997)

Duvall przez lata starał się to osiągnąć, podchodząc do studia po wygraniu nagrody Oscar mając nadzieję, że dało mu to trochę przewagi. W pewnym momencie Sidney Lumet miał zamiar reżyserować, w innym momencie poprosił Coppolę, zanim ostatecznie sfinansował i zdecydował się sam tym reżyserować. Wcielając się w napisaną przez siebie rolę, daje najwspanialszy występ w swojej karierze. Jako ułomny minister zielonakostów opętany wściekłą energią - zabija człowieka przed ucieczką w ostępy Głębokiego Południa - aktor elektryzuje. Naprawdę jest mężem Bożym, niemniej jednak jest przestępcą i wie, że musi odpokutować. Oglądanie go pokonanego przez gorączkę Pana to coś do zobaczenia. Nadzwyczajne i powinien wygrać swoją drugą Oscar dla tego.