Czy Bradford Barton z Chippendales jest oparty na prawdziwym inwestorze?

Źródło zdjęcia: Jessica Brooks/Hulu

Z Hulu „ Witamy w Chippendales rysując wczesne lata tytułowego egzotycznego establishmentu, uzyskujemy prawdziwy wgląd w sposób, w jaki chciwość, pieniądze i seks wywróciły całą swoją trajektorię do góry nogami. W końcu istnieje nie tylko zarozumiałość i romans, ale także gorzkie waśnie, brutalny rasizm i krwawe przestępstwa na prawie każdym kroku założyciela Steve'a Banerjee, aby spełnić swoją wizję czystego sukcesu. Jednak na razie, jeśli po prostu chcesz dowiedzieć się więcej o Bradford Bartonie — bogatym inwestorze, który został choreografem Nicka De Noia interesujesz się serią limitowaną — mamy dla Ciebie szczegóły.

Czy Bradford Barton był prawdziwym inwestorem?

Chociaż Bradford (w tej roli niesamowity Czarny poniedziałek gwiazda Andrew Rannells) jest nam przedstawiany jako trójwymiarowy, czarujący, bogaty mężczyzna, nie wygląda na to, by miał sobie równych w prawdziwym życiu. W rzeczywistości, z tego, co możemy powiedzieć, najwyraźniej nie było żadnego zewnętrznego sponsora finansowego, który pomógłby Nickowi zabrać Chippendales z Los Angeles do Nowego Jorku lub z City na kwitnące krajowe trasy koncertowe. Tak, była sprzeczka między nimi choreograf i Steve'a, ale pierwszy raz, gdy ten pierwszy wylądował w Big Apple, miał miejsce w innych okolicznościach niż przedstawiono w serialu.

Według Książka non-fiction z 2014 roku „Deadly Dance: The Chippendales Murders” — inspiracja dla oryginału Hulu — Nick faktycznie ścigał Nowy Jork jako sposób na początkowo rozładowanie napięcia. „Znalazł klub na Manhattanie o nazwie Magique, którego właściciele, dwaj bracia, byli zainteresowani goszczeniem sensacji Chippendales” — czytamy w tekście źródłowym K. Scot Macdonald i Patrick MontesDeOca. „W październiku 1983 roku De Noia zwrócił się do Steve'a z pomysłem otwarcia drugiego Chippendales w Magique. Nie chcąc, aby De Noia pracował dla rywalizującego klubu, Steve się zgodził.

Magique podobno zarobił fortunę w ciągu miesiąca od otwarcia, co skłoniło Nicka do nazwania całej koncepcji Chippendales „Najważniejszą rozrywką dla kobiet na świecie”. Jednak to właśnie doprowadziło do dalsze spory między dwoma mężczyznami, ponieważ dyrektor kreatywny uważał, że zasługuje na więcej, zarówno pod względem wynagrodzenia, jak i uznania. „De Noia po raz kolejny zagroził odejściem i stworzeniem konkurencyjnego serialu gdzie indziej” — ujawnia książka. „Steve wiedział, że De Noia planuje nową recenzję zatytułowaną US Male, wraz z logo znaczka pocztowego, które będzie w całości własnością De Noia. Steve zagroził pozwem.

Dlatego do czasu, gdy nadszedł rok 1985, zarówno Nick, jak i Steve miał dość, zmuszając profesjonalnego artystę do złożenia oferty; „Zrezygnowałby ze swoich praw do występów w Nowym Jorku w zamian za połowę zysków z koncertów. Co zaskakujące, Steve się zgodził. Chwycił papierową serwetkę, napisał [kontrakt, podpisał go]… z rozmachem i rzucił nim w De Noię”. Umowa została w ten sposób zawarta, po czym ten pierwszy podobno zdecydował się pozostać przy swoich korzeniach w Nowym Jorku.

Biorąc to wszystko pod uwagę, jeśli odpowiednik Bradforda istniał w prawdziwym świecie, pełnił w życiu Nicka znacznie bardziej osobistą rolę niż zawodowy Chippendales — i wierzymy, że może to być Will Mott. Szczerze mówiąc, nie ma zbyt wielu informacji na jego temat, z wyjątkiem jednego posta na blogu, więc wiemy tylko, że był agentem talentów, którego związek z jego zamknięty w sobie mężczyzna ewentualny współpracownik był blisko. To było całkiem podobne do tego, które Nick dzieli z Bradfordem na ekranie.

„Był jeszcze jeden pozytywny atrybut Nicka, a mianowicie to, że Will Mott go kochał” – wspomniany post stany , częściowo. – Widziałem, że tak, chociaż Will wspomniał o tym wprost tylko raz. Sentyment mógł być jednostronny, ale o ile wiem, Nick nigdy tego nie wykorzystał. Nick zaciekle trzymał swoje sekretne upodobanie do mężczyzn, przybierając osobowość, która była swego rodzaju karykaturą heteroseksualnego mężczyzny.