Czy Burnt jest oparty na prawdziwej historii szefa kuchni?

„Burnt” w reżyserii Johna Wellsa to produkcja z 2015 roku dramat kręci się wokół Adama Jonesa, znanego dwugwiazdkowego szefa kuchni Michelin, który zniknął z życia publicznego po rozstaniu z paryską restauracją swojego mentora. W życiu swoich byłych współpracowników i bliskich znajomych pojawia się po latach z chęcią prowadzenia restauracji i aspiracją do zdobycia trzech gwiazdek Michelin.

Film rozwija się poprzez wysiłki Adama, aby spełnić swoje marzenie, jednocześnie zajmując się nieuniknionymi następstwami jego przeszłych działań. Ponieważ otwiera okno na życie profesjonalnych szefów kuchni, dowiedzieliśmy się, czy Bradley Cooper -starrer ma prawdziwe pochodzenie. Oto, czym możemy się podzielić na ten sam temat!

Czy Burnt to prawdziwa historia?

Nie, „Burnt” nie jest oparty na prawdziwej historii. Scenarzysta Steven Knight wymyślił narrację filmu, nie śledząc życia żadnego konkretnego szefa kuchni. Jednak on i reżyser John Wells zainspirowali się podróżami kilku prawdziwych szefów kuchni, aby wymyślić specyficzne szczegóły i cechy charakterystyczne postaci. Jednym z nich był Marcus Wareing, który prowadzi nagrodzoną gwiazdką Michelin restaurację Marcus. „On [Steven Knight] chciał napisać scenariusz o szefach kuchni, który, miejmy nadzieję, pewnego dnia zostanie przekształcony w film, ale najpierw musiał zrozumieć świat gotowania. Chciał dostać się do głowy szefa kuchni – tak się złożyło, że to była moja głowa” – Wareing powiedział Stół degustacyjny.

Wareing był nie tylko jedną z inspiracji dla postaci Adama, ale także trenerem, który nauczył członków obsady podstaw gotowania i prezentacji. Zaangażowanie słynnego szefa kuchni w film nadało autentyczności również poczynaniom szefów kuchni. Oprócz kariery Wareinga życie Marco Pierre'a White'a zainspirowało Knighta do poczęcia dramat kulinarny . Podobnie jak Adam prowadzi Adama Jonesa w The Langham Hotel w Londynie, White ugruntował swoją pozycję jednego z najlepszych szefów kuchni na świecie, prowadząc restauracje w Londynie.

Co więcej, tak jak Adam aspiruje do zostania trzygwiazdkowym szefem kuchni Michelin, White nie tylko pozornie aspirował do tego samego, ale nawet zdobył trzy gwiazdki. „Mieć faceta, który mówił o jedzeniu w tak namiętny sposób, było czymś zupełnie nowym. Ten facet [White] był wówczas najmłodszym szefem kuchni, który zdobył trzy gwiazdki Michelin. Pochodził z Londynu — nigdy nie gotował we Francji, ale robił kuchnię francuską — Bradley Cooper, który gra Adama, powiedział Marie Claire o znaczeniu szefa kuchni. Aktor osobiście odniósł się do życia trzech słynnych szefów kuchni przed nim, aby wcielić się w tę postać.

„Stworzyłem faceta, którego postrzegam jako mieszankę trzech facetów, których studiowałem: Marcusa Wareinga, Gordona Ramsaya i Marco Pierre'a White'a. On jest kombinacją. Małe rzeczy, które robi, fizyczne rzeczy, to w zasadzie rzeczy, które ukradłem wszystkim trzem facetom” Cooper powiedział Wieśniak! Kino. W jednej ze słynnych scen filmu Adam krzyczy na swoich podwładnych, że nie gotują potraw tak, jak chciał. Prawdziwe życie szefów kuchni zainspirowało ten szczególny szczegół. „Rozmawiałem z wieloma szefami kuchni, którzy twierdzili, że już tak nie jest, ale spędziłem dużo czasu w wielu kuchniach i nadal tak jest” — Wells powiedział Zjadacz.

Ponadto „Burnt” to opowieść o uzależnieniu i pokonywaniu tego samego. Po otrzymaniu uzależniony od narkotyków i alkoholu, Adam stara się zachować trzeźwość, aby zmaterializować swoje aspiracje. Tysiące prawdziwych osób wykazuje determinację i odporność, które okazuje, by odzyskać swoje życie, w tym Cooper, aktor grający tę postać. On ma otwarte o swoim uzależnieniu w kilku wywiadach.

Adam reprezentuje każdego z nich, gdy udaje mu się znaleźć wolną od alkoholu i narkotyków ścieżkę na swoją przyszłość i radzić sobie z osobistymi kryzysami. Powtarzam, „Burnt” to film fabularny mający znaczące korzenie w rzeczywistości. Chociaż Adam i jego historia są fikcyjne, możemy w nim odnaleźć cechy charakterystyczne kilku autentycznych postaci, co sprawia, że ​​obszar narracji filmu nie jest obcy.