Emilia Pérez: Czy Juan „Manitas” Del Monte jest wzorowany na prawdziwym przywódcy kartelu? Czy La Lucecita jest obecną meksykańską organizacją pozarządową?

Musical Netflixa film kryminalny „Emilia Pérez” obraca się wokół kartel narkotykowy przywódca Juan „Manitas” Del Monte, który podlega operacja afirmacji płci zostać Emilią Pérez. Bohaterka po kilkudziesięciu latach ukrywania swojej kobiecości staje się kobietą. Choć od dzieciństwa była przekonana, że ​​jest kobietą, potrzeba lat, zanim ruszy do przodu w tej przemianie. Następnie odwraca swoje życie, zakładając organizację pozarządową, która stara się pomagać ofiarom wojen kartelowych i ich rodzinom. Wnikliwe studium charakteru Emilii przeprowadzone przez Jacques’a Audiarda może sprawić, że będzie się ona wydawać postacią żywą. Jednak tak nie jest!

Jacques Audiard stworzył Emilię Pérez/Manitas Del Monte, czerpiąc inspirację z powieści

Pochodzenie postaci Emilii Pérez/Manitas Del Monte można prześledzić w powieści Borisa Razona „Écute”. Czytając dzieło literackie, Jacques’a Audiarda uderzyła postać drugoplanowa, narkotykowy król, który staje się kobietą, aby uniknąć prawa. Ponieważ Razon nie rozwinął postaci poza punkt, filmowiec był tym zainteresowany przedłużenie życia władcy zbrodni na libretto operowe , torując drogę do stworzenia bohaterki „Emilii Pérez”. Emilia/Manitas jest postacią w pełni fikcyjną, ponieważ nie są znani wybitni przywódcy karteli narkotykowych, którzy przeszli operację potwierdzenia płci, aby stać się kobietą.

Po przeczytaniu powieści Razona Audiarda szczególnie zainteresowała przemiana konwencjonalnej hipermęskiej postaci w kobietę. „Przyciągał mnie paradoks tego wszystkiego” – powiedział reżyser Hindus . „Oto ta królowa – symbol męskości i przemocy – a pod tą stwardniałą powierzchnią kryje się trwające całe życie pragnienie bycia kobietą. To przejście, paradoks, poruszyło moją wyobraźnię” – dodał. Emilia/Manitas Audiarda nie jest całkowicie oparta na postaci Razona. Podczas gdy ta ostatnia przechodzi transformację, aby uciec od życia przestępcy, ta pierwsza robi to samo, aby objąć swoje autentyczne ja.

Ta zmiana była dla Audiarda znacząca. Film podkreśla pragnienie Manitas bycia kobietą w każdy możliwy sposób, ponieważ przywódca kartelu doskonale zdaje sobie sprawę, że jest ona tylko jedną i nie wynika z prawa. Według niej władze w ogóle nie miały wpływu na jej motywację do bycia Emilią. To podkreślenie motywu głównego bohatera przyciągnęło do projektu także Karlę Sofíę Gascón, główną performerkę, która ożywiła tę postać. Chociaż Emilia/Manitas jest postacią fikcyjną, na całym świecie możemy spotkać niezliczone osoby, które miały trudności lub udało im się zaakceptować swoje prawdziwe ja i płeć na zewnątrz, co sprawia, że ​​jest zakorzeniona w rzeczywistości.

Karla Sofía Gascón pomogła Jacques’owi Audiardowi ukształtować Emilię Pérez

Chociaż Jacques Audiard stworzył postać Emilii Pérez, została ona dalej rozwinięta przez Karlę Sofíę Gascón. Reżyser bez wahania przyznał się do braku świadomości w tym zakresie queerowy świat i doświadczenia trans. Dał Karli możliwość współpracy z nim przy rozbudowie postaci do wersji, którą widzimy na ekranie. Ponieważ aktorka jest transpłciową kobietą, która zakończyła swoją przemianę, może również podzielić się spostrzeżeniami dotyczącymi niuansów transformacji Emilii.

„Ona [Karla] pomogła mi w dużym stopniu pod względem psychologicznym, ale także pod względem praktycznym, takim jak: «Jak wygląda operacja?» i «Jak wygląda okres rekonwalescencji?» «Jaki jest rodzaj bólu to” i „Co to za radość?” – powiedział Audiard IndieWire . Emilia wydaje się być autentyczną postacią trans także ze względu na wkład Karli w kształtowanie bohaterki. Wewnętrzne zmagania i konflikty przywódcy kartelu są pozornie identyczne z tym, z czym aktorka i wiele innych transpłciowych kobiet radziły sobie przed przejściem.

La Lucecita to fikcyjna organizacja pozarządowa nieposiadająca dokładnego odpowiednika w prawdziwym życiu

Podobnie jak Emilia Pérez/Juan „Manitas” Del Monte, La Lucecita istnieje tylko w świecie „Emilii Pérez”. Organizacja pozarządowa, co można przetłumaczyć jako „Małe światełko”, została stworzona przez Jacques’a Audiarda w celu odkrywania niezmiennego świata otaczającego bohatera. . Poprzez doświadczenia Emilii Audiard chciała ustalić, że osobiste przemiany nie zmieniają świata wokół siebie. Postać pragnie spłacić swoje długi i uzyskać odkupienie dzięki inicjatywom swojej organizacji. Jednak pozostaje uwięziona w samolubnej i pełnej przemocy krainie, która ostatecznie zmienia jej los.

Powiedziawszy to, istnieje wiele organizacji pozarządowych i organizacji non-profit zaangażowanych w wprowadzanie zmian w społecznościach dotkniętych narkotykami w prawdziwym życiu. Przykładem jest Cauce Ciudadano. Założona przez byłego członka gangu Carlosa Cruza organizacja w dalszym ciągu powstrzymuje młodzież przed angażowaniem się w świat karteli, głównie w regionie Los Reyes Acaquilpan w Meksyku. Chociaż La Lucecita została stworzona, aby rzucić światło na bezlitosną naturę świata, film kończy się stwierdzeniem, że współczucie może pomagać ludziom i wpływać na nich, tak jak wiele organizacji robi to w prawdziwym życiu.