Czy Duch jest oparty na prawdziwej historii?

Romantyczny thriller nadprzyrodzony „Ghost” ma spuściznę, której nie można porównać z wieloma filmami tego samego gatunku. Stając się najbardziej dochodowym filmem 1990 roku, stał się sensacją zarówno wśród widzów, jak i krytyków, zdobywając dwie nagrody Akademii na pięć nominacji. Film opowiada historię Sama Wheata, bankiera, który zostaje zamordowany przez bandytę na ulicy. Sam odradza się jako duch i próbuje chronić swoją żonę Molly. Wkrótce wyrusza na misję odkrycia prawdy o jego niespodziewanej śmierci, z pomocą medium, Ody Mae.

Film wyreżyserowany przez Jerry'ego Zuckera ma kultową parę obsady: Patrick Swayze jako Sam i Demi Moore jako Molly. Sukces filmu nie ograniczał się do liczby kas i nagród. Wzbudził też ciekawość widzów, czy istnieją duchy i czy film jest inspirowany jakimiś realnymi wydarzeniami. Przejdźmy do odpowiedzi, które moglibyśmy dla Ciebie znaleźć, dotyczących realiów filmu!

Czy Duch jest oparty na prawdziwej historii?

Nie, „Duch” nie jest oparty na prawdziwej historii. Według scenarzysty filmu, Bruce'a Joela Rubina, inspiracja pochodziła od pisarza, który nie ma sobie równych, jeśli chodzi o duchy — Williama Szekspira. W ciągu wywiad z Detroit News Rubin powiedział: Pewnego dnia oglądałem produkcję „Hamleta”, która zaczyna się od ducha ojca Hamleta mówiącego: „Zemsta moją śmierć”. Pomyślałem: „Wow, przenieśmy to na XX wiek; to byłaby ciekawa historia”. I pomysł mnie uderzył. Obecność Barda z Avonu można również zobaczyć w filmie, gdy Sam ginie po obejrzeniu produkcji Makbeta.

Rubin wpadł na pomysł ducha, aby zobrazować pierwotną potrzebę spędzenia ostatniej chwili z kimś, kogo kochasz. Zamiast patrzeć na film jako na badanie prawdopodobieństwa istnienia istot nadprzyrodzonych, Rubin wierzy, że film opowiada o zadowoleniu z fantazji, jaką żywią w nich ludzkie istoty, że śmierć nie jest końcem. Powrót Sama jako ducha dopełnia jego romantyczny związek z Molly, gdy śmierć uświadamia mu ograniczenia życia i nieograniczoną miłość.

Jerry Zucker, w an wywiad z Los Angeles Times, wyjaśnił swoje przekonania na temat duchów. Jeśli mówisz o poltergeistach i dziwnych, nadprzyrodzonych zjawiskach, to nie bardzo. Nie mam pojęcia, co jest możliwe w tej dziedzinie. Ale jeśli pytasz, czy wierzę, że każdy z nas ma dusze, które istnieją z fizycznym ja, odpowiedź brzmi: tak. I wierzę, że dusza nadal trwa po śmierci ciała. Tak silne przekonanie widać także w sposobie poczęcia ducha w filmie dzięki współpracy pisarza, reżysera i oczywiście wspaniałego Patricka Swayze.

W filmie widzimy ducha Sama bez typowej jaskrawości kojarzonej z nadprzyrodzonością, która oddaliłaby element od dramatyzmu i emocjonalności fabuły. W gruncie rzeczy „Ghost” to romantyczny film, który wydaje się bardziej emocjonalny. Takie połączenie jest jednym z powodów, dla których upiorna egzystencja Sama, by być z Molly, by znów ją pokochać, przemawia bardziej niż film nadprzyrodzony.

Wyjaśniając spuściznę filmu, Rubin powiedział: (Niesamowicie romantyczny pomysł, że możesz spędzić ostatnią chwilę z kimś, kogo kochasz). To są kluczowe elementy tego, dlaczego film wciąż gra — w bardzo głęboki sposób dotyka ludzkiej psychiki. Chociaż narracja filmu nie jest zakorzeniona w rzeczywistości, biorąc pod uwagę sposób, w jaki filmowiec i scenarzysta nakręcili film, możemy śmiało wywnioskować, że „Ghost” opiera się na jednej z najbardziej prawdziwych i pociągających emocji — miłości.