Czy grzesznik jest oparty na prawdziwej historii?

Źródło zdjęcia: Peter Kramer/USA Network

„The Sinner” to serial kryminalny opracowany dla telewizji przez Dereka Simondsa. Opowiada historię detektywa Harry'ego Ambrose'a, który bada zaskakujące i kuszące sprawy kryminalne, polegając po prostu na swoich umiejętnościach obserwacji, jednocześnie zajmując się pewnymi sprawami osobistymi. Każdy sezon serialu skupia się na nowej tajemnicy w wyjątkowej oprawie.

Jednak przypadki Harry'ego mają poczucie realizmu i pilności, co sprawia, że ​​niektórzy widzowie zastanawiają się, czy serial jest oparty na prawdziwych wydarzeniach, czy na prawdziwych historiach. Również nas to zaciekawiło i postanowiliśmy wszcząć własne małe śledztwo w tej sprawie. Oto wszystko, czego dowiedzieliśmy się o inspiracjach za „Grzesznikiem”.

Czy grzesznik jest oparty na prawdziwej historii?

„Grzesznik” nie jest oparty na prawdziwej historii. Pierwszy sezon serialu oparty jest na samodzielnej powieści Petry Hammesfahr o tym samym tytule. Niemieckojęzyczna książka została wydana po raz pierwszy w 1999 roku i przetłumaczona na angielski w 2007 roku. Przedstawia postać detektywa Harry'ego Ambrose'a, który jest ostoją telewizyjnej adaptacji. Pierwszy sezon to w większości wierna adaptacja powieści Hammesfahra, która jest następstwem śledztwa Harry'ego dotyczącego tego, dlaczego Cora Tannetti (Bender w książce) brutalnie dźgnęła mężczyznę.

Źródło zdjęcia: Peter Kramer/USA Network

Ostatnie sezony to w większości oryginalne fabuły stworzone przez showrunnera Dereka Simondsa. Drugi sezon skupia się na nastolatku, który morduje swoich rodziców. W trzecim sezonie Harry bada śmiertelny wypadek samochodowy, który ujawnia prawdziwą twarz ofiary, Jamiego Burnsa. ten czwarty sezon podąża za Harrym, zmagając się z nową zagadką, tym razem o zniknięciu miejscowej dziewczyny w Hanower, Maine .

Wszystkie te historie są fikcją, ale mocno zakorzenioną w rzeczywistości, ponieważ badają traumę głównych bohaterów, element, który Simonds zidentyfikował jako kluczowy w kontynuowaniu historii poza oryginalnym dziełem Hammesfahra. Bardzo zwracaliśmy uwagę na rzeczy, które wydawały się naprawdę działać i były w DNA serialu, a to naprawdę zagłębiało się w psychologię naszych postaci, przyglądając się, jak trauma wpływa na ludzi i wpływa na relacje oraz jak podział tej traumy wpływa na ludzi w późniejszym życiu, powiedział Simonds ORAZ w wywiadzie przed sezonem 2.

Spektakl wnikliwie bada motywacje bohaterów i jasno określa, co zmusza ich do popełnienia przestępstwa, takiego jak morderstwo. W związku z tym narracja tworzy atmosferę zbliżoną do prawdziwego gatunku kryminalnego i pozwala widzom nawiązać emocjonalne połączenie z bohaterami. Sam Simonds zwrócił uwagę, że w przeciwieństwie do większości detektywów w powieściach, Harry ma empatyczne podejście do przestępców. Ponieważ większość narracji rozgrywa się z perspektywy Harry'ego, pozwala to widzom poczuć się podobnie do bohaterów.

Podczas gdy większość spraw, z którymi zmaga się Harry, jest fikcyjna, historia trzeciego sezonu jest uderzająco podobna do prawdziwej historii Nathan Leopold Jr. i Richard Loeb . W 1924 r. dwaj przyjaciele z Chicago popełnili morderstwo 14-letniego chłopca, aby zademonstrować swoją intelektualną wyższość. Chociaż podstawowa idea tej sprawy jest podobna, wersja serialu ma drastycznie inny wynik i bada definicję męskości i naturę męskich związków. Podobnie, podczas gdy przypadek sezonu 2 nie opiera się na żadnym pojedynczym prawdziwym incydencie, założenie, że nastolatek zabija swoich rodziców, przypomni widzom o niektórych nagłówki gazet .

Wszystko, co zostało powiedziane, „Grzesznik” znajduje się przede wszystkim w sferze fikcji z pewnym wpływem rzeczywistości. Fabuły badają ludzką psychikę i to, co skłania ją do popełniania haniebnych czynów. W rezultacie seria dostarcza wciągających i nerwowych wątków, które mają warstwę emocjonalnej relacji.