Romans rodzinny Netflixa: czy film ma korzenie w rzeczywistości?

Źródło obrazu: Aaron Epstein/Netflix

Kiedy osobista asystentka narcystycznego aktora dowiaduje się o romantycznym romansie jej szefa z matką, staje przed trudnym wyborem: przerwać go lub pozwolić, aby wszystko toczyło się dalej w serwisie Netflix komedia „Sprawa rodzinna”. W tym reżyserskim filmie Richarda LaGravenese Zara Ford ze zdumieniem odkrywa związek między jej matką, Brooke Harwood, a jej szefem, Chrisem Cole’em. Wtajemniczona we wszystkie jego mroczne i złośliwe sekrety jako mężczyzna igrający z kobiecymi sercami, musi balansować pomiędzy zapewnieniem im prywatności a zaprzestaniem spraw, zanim jej matce stanie się krzywda.

„A Family Affair” odwraca scenariusz i opiera się na dobrze zorientowanej romantycznej narracji, w której wrogowie zwracają się do kochanków, stawiając Zarę w bezpośredniej opozycji do jej szefa, Chrisa, ale nie próbują ustanowić relacji między nimi. Zamiast tego, w świeżym ujęciu, matka początkującej bohaterki zostaje uwikłana w tajny związek z szefem swojej córki. Poprzez humorystyczne i dowcipne wymiany zdań między Zarą i Chrisem widz zostaje przeniesiony do podniosłego świata, w którym normy są kwestionowane w nieoczekiwany sposób, co skłania do pytań o przedstawione sytuacje i to, czy film jest oparty na prawdziwej historii.

Sprawa rodzinna bada perspektywę 24-latka, który nie szuka miłości

Splot wydarzeń sprawia, że ​​skupiona na romansie narracja „A Family Affair” to fikcyjna opowieść o kobiecie, która nie jest zainteresowana lub desperacko pragnie znaleźć romantycznego towarzysza. Film został napisany przez Carrie Solomon, gdy miała 24 lata, co dało jej wgląd w prace nad postacią jej bohaterki, Zary. w wywiad , reżyser Richard LaGravanese opowiedział o swoich wrażeniach na temat pisarza: „Najwyraźniej nie jestem milenialsem, a ona [Carrier Solomon] zrozumiała i pokazała mi coś, czego nie rozumiałem, jeśli chodzi o punkt widzenia tej postaci. Bardzo stanowczo podkreślała, że ​​ta postać nie ma żadnego romantycznego, chłopaka czy męskiego pomysłu.

Według Solomona cały sens narracji polega na przybliżeniu Zary i jej wysiłków zmierzających do znalezienia swojego miejsca na świecie. Miało to związek z osobistymi doświadczeniami pisarza. Pomimo obecności egocentrycznego szefa, Chrisa, który miał wiele romantycznych wypadów z innymi kobietami, Zara jest nim całkowicie niezainteresowana. Dodając ten temat, Joey King, który gra Zary, powiedział Netflix Tudum: „Cały scenariusz zaczął się od ćwiczenia polegającego na napisaniu historii o dwudziestokilkuletniej dziewczynie, która nie kręciłaby się wokół jej własnego życia miłosnego. Naprawdę chciałam opowiedzieć historię dziewczyny, która znalazła się w środku straszliwej sytuacji osobistej, która nie miała nic wspólnego z jej życiem seksualnym, co, jak sądzę, nieczęsto widuje się na ekranie u dwudziestokilkuletnich kobiet. ”

Zamiast skupiać się na życiu miłosnym kobiety, „A Family Affair” koncentruje się na relacjach międzyludzkich między kobietami matka i córka , asystentka i szefowa oraz więź z Eugenią, bliską przyjaciółką Zary. King z entuzjazmem podeszła do zbadania tych części narracji, w tym dążenia głównej bohaterki do kontynuowania kariery ponad małżeństwem lub chłopakami. Pomimo lekkiego tonu, ukazuje także różne aspekty bycia kobietą, w tym wyzwanie polegające na zrównoważeniu miłości, zawodu i opieki nad rodzicami. Dla Zary wyzwaniem jest pogodzenie wszystkich swoich priorytetów przy jednoczesnym utrzymaniu wokół siebie wspaniałej bazy wsparcia.

Liza Koshy, która gra Eugenię, szczegółowo opowiedziała o scenariuszu, w którym Zara jest świadkiem randkowania swojej matki i szefa. „Dla młodej kobiety oddzielenie się od roli córki i postrzeganie matki jako pełnej kobiety oraz pozwolenie jej na realizowanie kobiecych pragnień jest trudne” – stwierdziła. „To wspaniały, pełen miłości przykład tego, jak mogą wyglądać rozmowy przy własnym stole kuchennym”. Choć niezręczne i trudne do wyjaśnienia, wyzwania te są również powodem śmiechu i chichotu, ponieważ humor jest wpleciony w interakcje między Zarą, jej matką i Chrisem, który zawsze jest pełen siebie.

Sprawa rodzinna inspirowana komediami z przeszłości

Podważając oczekiwania poprzez główną koncepcję kobiety próbującej powstrzymać matkę i szefa przed zakochaniem się, reżyser Richard LaGravenese znalazł także inspirację dla „A Family Affair” w innych filmach, zwłaszcza komediach. Powiedział: „No cóż, moimi ulubionymi filmami są stare, szalone komedie z lat trzydziestych i czterdziestych, a wiele z nich zostało ulepszonych. Leo McCarey i Howard Hawks i chciałem nadać temu filmowi tę atmosferę. Joey i Zach natychmiast to zrozumieli. Oboje świetnie się bawili podczas scen, w których po prostu czerpią ze scenariusza i byli w tym naprawdę, naprawdę inteligentni”.

Zgodnie z założeniami, komiczne aspekty narracji są dodatkowo uwydatnione poprzez przekomarzanie się między Zarą i Chrisem. Nie zgadzają się ze sobą, zwłaszcza jeśli chodzi o matkę Zary. Zamiast polubić go, młoda bohaterka musi zmierzyć się z realną perspektywą szczęścia swojej matki i tego, czy jej ingerencja mimo wszystko jest dobra w całokształt obrazu. Fikcyjna opowieść „A Family Affair” zagłębia się w te złożone wyzwania, zachowując jednocześnie swój komediowy charakter, oferując wyjątkową perspektywę na to, jak ludzie radzą sobie z decyzjami swoich bliskich, nie mając nad nimi kontroli.