Space Cadet: Czy Rex Simpson jest oparty na prawdziwej osobie?

Źródło obrazu: Eric Liebowitz//Prime Video

„Kosmiczny kadet” z Emmą Roberts w roli głównej opowiada historię Rexa Simpsona. Od dzieciństwa marzyła o zostaniu astronautką, ale kilka rzeczy powstrzymywało ją od realizacji tego marzenia. Po latach wraca do tego snu i myśli o aplikowaniu do programu szkoleniowego astronautów NASA, ale nie ma odpowiednich uprawnień, aby poprzeć swoją aplikację. Dzięki ingerencji najlepszej przyjaciółki i łutowi szczęścia Rex zostaje przyjęta do programu, ale to dopiero początek jej problemów. Biorąc pod uwagę elitarny charakter programu NASA, wydaje się niemożliwe, aby ktoś mógł się w nim tak łatwo dostać. Należy jednak pamiętać o przesłaniu, jakie film chce wysłać poprzez Rex Simpson i jej historię.

Relacja Rexa Simpsona czyni ją fascynującą fikcyjną bohaterką

„Kosmiczny kadet” to oryginalna historia napisana i wyreżyserowana przez Liz W. Garcię, która wpadła na ten pomysł po przeczytaniu artykułu, w którym NASA ujawniła, że ​​w tym roku połowę stażystów w ich programie astronautycznym stanowiły kobiety. To była inspirująca lektura, ale także skłoniła Garcię do zastanowienia się nad byciem kobietą w zdominowanym przez mężczyzn świecie i tym, co trzeba zrobić, aby dostać się do programu. Chciała poznać tę historię z perspektywy astronautki, ale chciała kogoś, kto będzie bardziej kontaktowy z widzami, kogoś, kto nie ma zaplanowanego życia tak jak ambitni ludzie biorący udział w programie szkolenia astronautów.

Dla Garcii najważniejszym priorytetem była spójność tej postaci. Chciała skupić się na kimś, kto „nie zmienia się, aby zostać bohaterem, ale ma na to szansę”, będąc jednocześnie tym, kim jest. Zainspirowana filmami takimi jak „Legalna blondynka” i „Szeregowy Benjamin”, chciała, żeby główną bohaterką była zabawna postać, a obraz, który pojawił się w jej głowie, brzmiał „dziewczyna z Florydy”.

Pomimo chęci zatrzymania Rexa na ziemi, Garcia wiedział, że bohaterka musi coś wnieść do stołu, aby została przyjęta do NASA, nie wydając się to zbyt niedorzeczne. Postać nie studiowała, nie miała nic wspólnego ze STEM i nie posiadała żadnych umiejętności wymaganych do aplikowania do programu kosmicznego. Dlaczego NASA miałaby postrzegać ją jako potencjalną kandydatkę do wysłania w przestrzeń kosmiczną? W tym celu Garcia uczynił Rexa „wyobrażonym majsterkowiczem”, inżynierem mającym talent do wymyślania rzeczy w ruchu i znajdowania rozwiązań dla rzeczy, których nikt inny nie jest w stanie sobie wyobrazić. Przede wszystkim Rex musiał być kimś, kto nie tylko chce pracować z ludźmi, ale potrafi wyłonić się jako lider, utrzymując zespół w całości, a to cecha, którą nie posiada każdy, niezależnie od kwalifikacji do programu kosmicznego.

Nie rezygnowanie z marzeń napędza historię Rexa

Garcia ujawniła, że ​​kiedy rozpoczynała pracę nad „Kosmicznym kadetem”, jedyną rzeczą, którą chciała zrobić z tą historią, było obalenie mitu, że nie można spełnić swoich marzeń po osiągnięciu pewnego wieku. Pamiętała, że ​​skończyła trzydzieści lat i czuła się całkowicie niespełniona, ale pamiętała też, że osiągnięcie pewnego wieku niekoniecznie oznacza koniec świata. Jeśli jesteś pasjonatem, nie ma ostatecznego terminu spełnienia marzenia i właśnie to chciała odzwierciedlić w historii Rexa.

Jak na kogoś, kto chce zostać astronautą, Rex nie ma żadnego wymaganego stopnia naukowego ani doświadczenia, aby uznać ją za odpowiednią na astronautę. Ma jednak wyjątkowy talent, który czyni ją całkiem dobrą opcją do wysłania w kosmos. W ten sposób Garcia chciała podkreślić, że często mamy marzenia, do realizacji których być może nie mamy odpowiednich referencji, ale do realizacji których możemy mieć talenty, które można wykorzystać w interesującej nas dziedzinie. Pragnie, aby tacy ludzie mieli szansę realizować swoją pasję i wykorzystywać swoje talenty w interesującej ich dziedzinie, nawet jeśli nie mają ku temu odpowiednich dyplomów.

Scenarzysta i reżyser podkreślił również znaczenie posiadania za osobą konstrukcji wspierającej, która zachęci ją do podążania za swoimi marzeniami, bez względu na to, jak niemożliwe mogą się one wydawać. Poprzez Rexa daje to wszystko widzom, mając nadzieję, że zobaczą w Rexie część siebie, nawet jeśli jest to postać fikcyjna.