Wyjaśniono prawdziwą historię Kobiety Godziny

Debiut reżyserski Anny Kendrick „Kobieta godziny” przedstawia mrożącą krew w żyłach opowieść o: seryjny morderca który – co jest dość kłopotliwe – ukrywa się na widoku i pojawia się w latach 70. w reality show o randkowaniu. Fabuła filmu koncentruje się wokół Cheryl Bradshaw, początkującej aktorki, która zgadza się zostać kawalerem w programie telewizyjnym „The Randkowa gra”. W serialu zostaje przedstawiona trójce zalotników – których twarze pozostają przed nią ukryte – którzy muszą zabiegać o względy drugiej kobiety jedynie swoim dowcipem. Jednak bez wiedzy Cheryl – i wszystkich innych osób na planie – trzeci uczestnik, Rodney Alcala, prowadzi podwójne życie jako seryjny morderca.

W rezultacie pojawia się niesamowite oczekiwanie, gdy narracja ukazuje czarujący występ Rodneya w serialu wraz z okrucieństwami, za które jest odpowiedzialny. Film z niezwykłą powagą ukazuje niewiarygodną sytuację Rodneya i Cheryl jako zabójcy i jego potencjalnej ofiary. To podkreśla niestosowność ich występu w ogólnokrajowej telewizji. To samo prowadzi oczywiście do szeregu pytań o realizm stojący za tym założeniem.

Kobieta godziny na podstawie Rodneya Alcali, znanego również jako The Dating Show Killer

Pomimo niedowierzania, że ​​seryjny morderca mógł pojawić się w telewizyjnym programie matrymonialnym, narracja przedstawiona w „Kobiecie godziny” jest w rzeczywistości oparta na prawdziwej historii. Film przedstawia prawdziwe życie Rodneya Alcali, seryjnego mordercy, który pojawił się w teleturnieju „The Randkowa gra”, który został wyemitowany po raz pierwszy w 1965 r. Krótkie wznowienie, jakie przeszło w 2021 r., świadczy o popularności serialu wśród publiczności. Tym bardziej pozostaje tym bardziej osobliwe, że Rodneyowi Jamesowi Alcali udało się zapewnić sobie pozycję „kawalera” w serialu w 1978 roku. Do tego czasu Alcala spędził już dwa lata i dziesięć miesięcy w więzieniu i zdobył oficjalny rekord jako molestujący dzieci i przestępca seksualny za zbrodnie przeciwko ośmioletniej dziewczynce Tali Shapiro w 1968 r.

Co więcej, chociaż Alcala nie został jeszcze oskarżony o żadne morderstwo, władze później odkryły jego udział w wielokrotnych morderstwach. Niemniej jednak, pomimo swojej przeszłości, mężczyźnie udało się przejść przez weryfikację przeszłości w „Grze randkowej”, zapewniając sobie pozycję jednego z trzech kawalerów rywalizujących o uwagę Cheryl Bradshaw w telewizji. Podobno to „wysoki, przystojny i czarujący” charakter Alcali przekonał producentów do jego kandydatury. Podobnie jego urok pomógł mu wyłonić się jako zwycięzca odcinka. Chociaż odcinka nie można już oglądać, jego fragmenty można znaleźć w Internecie.

Nie trzeba dodawać, że materiał filmowy przedstawiający interakcję Alcali z nieświadomym Bradshawem na oczach równie nieświadomej publiczności pozostaje denerwujący. W końcu Alcala kontynuował swoje życie przez dwa lata, zanim nadeszła jego rozliczenie. W 1979 roku ścigał Robin Samsoe, 12-letnią dziewczynkę. Przyjaciółce dziewczyny, Bridget, udało się udostępnić władzom rysopis Alcali, co pozwoliło im sporządzić szkic policyjny. W rezultacie 24 lipca 1979 roku ostatecznie postawiono mu zarzuty porwania i morderstwa Samsoe.

Rok później Alcala otrzymał w hrabstwie Orange wyrok śmierci, który ostatecznie został uchylony. Następnie przeszedł kilka kolejnych procesów, z których niektóre ujawniły jego udział w szeregu morderstw w latach siedemdziesiątych. Ostatecznie został skazany za siedem morderstw i pozostaje podejrzanym w kilku innych sprawach. Po odbyciu licznych wyroków dożywocia i oczekiwaniu na egzekucję w Kalifornii Alcala zmarł 24 lipca 2021 r. w szpitalu hrabstwa Kings z przyczyn naturalnych.

Cheryl Bradshaw nigdy nie była na randce z Alcalą

Mimo że „Kobieta godziny” ewidentnie opiera się na Rodneyu Alcali, a zwłaszcza na jego zaskakującym występie w telewizyjnym teleturnieju, film w dalszym ciągu fabularyzuje pewne aspekty rzeczywistości. Najbardziej godną uwagi swobodą twórczą, jaką wykorzystuje film, pozostaje przedstawienie rzeczywistego teleturnieju polegającego na dobieraniu partnerów. Już na pozór fabuła na ekranie odbiega od rzeczywistości. Na przykład w programie The Dating Game na ekranie fikcyjny gospodarz, Ed Burke, zastępuje Jima Lange, który był gospodarzem odcinka w prawdziwym życiu. Co więcej, film pozwala także ekranowej bohaterce granej przez Cheryl Bradshaw na zadawanie pytań w bardziej feministyczny sposób, rezygnując ze stereotypowego, mizoginicznego humoru z lat 70.

Niemniej jednak najbardziej znaczącą zmianą, jaką film wprowadza do prawdziwej historii, pozostaje randka Cheryl z Rodneyem pod koniec teleturnieju. W prawdziwym życiu Bradshaw szybko zaniepokoił się jej wyborem po spotkaniu twarzą w twarz z Alcalą pod koniec programu. Podobno uznała Alcalę i jego zachowanie za przerażające, co zmusiło ją do wycofania się z umowy i wzięcia udziału w randce z nim. Z doniesień wynika, że ​​Mike Metzger – producent wykonawczy teleturnieju – również miał dziwne przeczucia co do Alcali. Dlatego w rzeczywistości Bradshaw odrzucił randkę z Alcalą – decyzja, która mogła po prostu uratować jej życie.

Film odbiega od tej rzeczywistości i fabularyzuje ekranową randkę pomiędzy Cheryl i Rodneyem, aby podkreślić fabułę, którą buduje narracja. Mimo że film pozostaje znaczącym odejściem od rzeczywistości, ostatecznie wpływa to na tematyczny obraz prawdziwego wydarzenia w opowieści. W rozmowie z Tygodnik Rozrywki , Anna Kendrick, która reżyseruje i gra w filmie, rozwinęła twórcze zamierzenia „Kobiety godziny”. Powiedziała: „Musimy wykorzystać „Grę randkową” jako temat przewodni dotyczący tego, skąd wiesz, kto jest osobą bezpieczną, a kto nie?”

Ostatecznie, pomimo niewielkich fabularyzacji i dramatyzacji zastosowanych w filmie, „Kobieta godziny” przedstawia realistyczną opowieść o Rodneyu Alcali i przerażających konsekwencjach jego pojawienia się w programie telewizyjnym. Poprzez szereg postaci, w tym Amy – fikcyjną odpowiedniczkę Monique Hoyt, kobiety, którą Alcala terroryzował w prawdziwym życiu – historia zagłębia się w bardziej niepokojącą rzeczywistość seryjnego mordercy. Mimo to film podąża wyjątkowo autentyczną ścieżką, odwracając uwagę od Rodneya i pozwalając postaciom takim jak Amy i Cheryl przejąć stery narracji. W ten sposób film kończy się zbliżoną do rzeczywistości historią o prawdziwym seryjnym mordercy i jego strasznie oszałamiającym debiucie telewizyjnym.