Zespół golfowy Mustangs z The Long Game: gdzie oni teraz są?

„Długa gra” Julio Quintany, A Sporty Film opowiada o licealnej drużynie golfowej złożonej z młodych meksykańskich chłopców. Udramatyzowana narracja przedstawia prawdziwą historię drużyny golfowej The Mustangs, która mieści się w szkole średniej w San Felipe, która bierze udział w mistrzostwach stanu Texas High School w golfie w 1957 r. i wraca do Del Rio z trofeum, oznaczając tym samym znaczące zwycięstwo dla swojej społeczności. W filmie pojawiają się ekranowe odpowiedniki prawdziwych zawodników i ich trenerów, J.B. Pena I Franka Mitchella . Z tego samego powodu, po obejrzeniu opowieści o triumfie Joe Treviño, Gene’a Vasqueza, Felipe Romero, Lupe Felan i Mario Lomasa, fani z pewnością są ciekawi aktualnego miejsca pobytu tych osób.

Joe Treviño zmarł w 2014 roku

Joe Treviño, urodzony w San Angelo w Teksasie, w rodzinie Jose Donaciano Treviño i Marii Luisy Jimenez, fascynację tym sportem zaczął już w wieku 10 lat. W wieku 12 lat jego rodzina przeniosła się do Del Rio, gdzie uczęszczał do San Felipe High School i kontynuował pracę jako caddy. W rezultacie chłopiec zwrócił na siebie uwagę JB Peñy i Franka Mitchella, trenerów golfa, których miłość do gry sprawiła, że ​​zapragnęli wynieść licealną drużynę golfową na wyższy poziom. W rezultacie Treviño dołączył do drużyny golfowej i przeszedł do historii wraz ze swoimi kolegami z drużyny, którzy w 1957 roku zostali mistrzami stanu. Ten człowiek osobiście był także złotym indywidualnym medalistą zawodów.

Rok po wielkim zwycięstwie Treviño ukończył szkołę średnią i przez rok studiował na Uniwersytecie Stanowym Sul Ross, po czym zmienił ścieżkę ze względów finansowych. W związku z tym mężczyzna pracował w służbie cywilnej bazy sił powietrznych Laughlin, a w 1971 r. przeniósł się do bazy sił powietrznych Travis w Kalifornii. Ostatecznie w 1995 r. mężczyzna po pięćdziesiątce przeszedł na emeryturę i wrócił do Del Rio. Na emeryturze Treviño nadal uprawiał golfa, grając, odnawiając kije golfowe lub po prostu udzielając lekcji golfa.

Kiedy jego historia trafiła do świadomości publicznej wraz z powieścią „Mustang Miracle” z 2010 r. autorstwa Humberto G. Garcii, w 2012 r. Joe i jego koledzy z drużyny otrzymali nominację do Międzynarodowej Galerii Sław Sportu w Ameryce Łacińskiej. Niestety, mężczyzna zmarł 6 sierpnia 2014 roku w wieku 75 lat po dwumiesięcznej walce z zastoinową niewydolnością serca. Dziś Joe Treviño pozostawił dwóch synów, Joe Trevino Jr. i Daniela Trevino, a także dwie córki, Mary Jane Fernandez i Lisa Trevino.

Gene Vasquez zmarł w 2023 r

Gene Vasquez, urodzony i wychowany w Del Rio w Teksasie, uczęszczał do szkoły średniej San Felipe, pracując jako caddy w Del Rio Country Club. Brał udział w licznych zawodach ze swoim zespołem w sezonie golfowym 1957. W tamtym czasie lokalna gazeta Del Rio News-Herald opisała w artykule wkład Vasqueza w zespół. „Jako najmłodszy zawodnik w drużynie miałem obawy, czy Vasquez wytrzyma na tym poziomie”, napisano. „Dzięki swoim doświadczonym kolegom z drużyny Vasquez dał radę i pomógł drużynie odnieść zwycięstwo”.

Vasquez ukończył szkołę w 1960 r., trzy lata po swoim pamiętnym zwycięstwie w mistrzostwach Texas State High School w 1957 r. jako członek Mustangów. Mężczyzna kontynuował naukę na Uniwersytecie Sul Ross, gdzie uzyskał tytuł licencjata w dziedzinie edukacji. W rezultacie Vasquez rozpoczął pracę jako nauczyciel języka hiszpańskiego w Del Rio, zanim rozpoczął karierę w biznesie i sprzedaży.

W 2012 roku Vasquez został także wprowadzony do Latynoamerykańskiej Międzynarodowej Galerii Sław Sportu. Wraz z rozwojem „Długiej gry” mógł także zobaczyć upamiętnienie siebie i członków swojego zespołu na muralu ufundowanym przez Casa de la Cultura namalowanym przez Crisa Escobara przy South Main Street w Del Rio. Co więcej, mężczyzna wraz z przyjaciółmi i rodziną uczestniczył także w pokazie filmu w 2023 roku, zanim film trafił do ogólnokrajowej premiery. Jednak wkrótce potem mężczyzna zmarł w spokoju 30 lipca 2023 roku, pozostawiając w spadku siedmioro dzieci, osiemnaścioro wnuków i dziewięcioro prawnuków.

Felipe Romero zaczął grać w profesjonalnego golfa

Podobnie jak pozostali członkowie Mustangów z 1957 r., Felipe Romero również związał się ze sportem golfowym, pracując jako caddy w klubie country. W czasie, gdy ich wyjątkowy lokalny klub Country Club nie pozwalał Latynosom na członkostwo, Romero i jego przyjaciele zbudowali własny klub i ochrzcili go El Llanito. Później Romero opisał swoje dzieła i dzieła swoich przyjaciół jako „twarde caliche” z prowizorycznymi dołkami golfowymi.

Niemniej jednak, pomimo charakteru trasy TLC, pomogło to Mustangom udoskonalić ich umiejętności i ostatecznie wygrali Mistrzostwa Stanu w 1957 roku. W tym samym meczu Romero przywiózł do domu srebrny medal. „Wycieczka z El Llanito na prawdziwe pole golfowe była jak podróż z pustyni do raju” – powiedział Romero Miesięcznik Teksas . Później Romero stał się jedynym Mustangiem, który kontynuował profesjonalną karierę golfową i w latach 80. brał udział w krajowych i międzynarodowych turniejach golfowych.

Romero uczęszczał także do pierwszej National PGA Business School w San Antonio, zanim rozpoczął pracę w Houston Metropolitan Transit Authority. Po 29 latach mężczyzna przeszedł na emeryturę. Podobnie jak Gene Vasquez, Romero był także obecny na pokazie „Długiej gry” w Austin w 2023 r. Obecnie mężczyzna, który w wieku 84 lat przeszedł na emeryturę, mieszka poza Houston i nadal utrzymuje kontakt z jedną ze swoich koleżanek z drużyny, Lupe Felan. Jednakże, chociaż Romero nadal lubi grać w golfa, jego ograniczenia fizyczne uniemożliwiają mu dłuższą grę.

Lupe Felan nadal gra w golfa

Po zdobyciu tytułu mistrza stanu w 1957 r. Lupe Felan oddzielił się od golfa i zaczął podążać innymi drogami zawodowymi. W rezultacie mężczyzna zaciągnął się do piechoty morskiej, gdzie miał znacznie dłuższą karierę. Po rozstaniu z Korpusem rozpoczął pracę w Kalifornijskim Departamencie Pojazdów Silnikowych.

Chociaż Felan nie był obecny na pokazie w Austin wraz z innymi kolegami z drużyny, mężczyzna był obecny na pokazie filmu 9 kwietnia w Białym Domu. Według ostatnich znanych danych mężczyzna mieszka w kalifornijskiej dolinie Yucca i nadal kocha golfa, uprawiając ten sport.

Mario Lomas zmarł w 2024 r

Mario Lomas miał swój znaczący wkład w zwycięstwo Mustangów w mistrzostwach stanu w 1957 r., gdzie jako indywidualny medalista zdobył brązowe miejsce. Mężczyzna na zawsze zapamiętał ten historyczny mecz i często raczył swoimi historiami swoich przyjaciół i rodzinę. Następnie został caddym w PGA Tour i ogólnie uwielbiał podróżować, spędzać czas z rodziną, gotować i oglądać sport.

18 kwietnia 2024 roku Lomas niestety zmarł z nieujawnionych przyczyn. Choć niewiele wiadomo o jego życiu osobistym, według doniesień mężczyzna stracił kontakt z dwoma pozostałymi kolegami z drużyny, Lupe Felanem i Felipe Romero. Niemniej jednak pozostawił po sobie cenne wspomnienia i dziedzictwo w swojej rodzinie – synów Roberto, Marka i Javiera Lomasów, a także siedmioro wnucząt.