12 najbardziej erotycznych filmów lat 70

W latach 70. zostaliśmy pobłogosławieni jednymi z najlepszych filmów erotycznych, jakie kiedykolwiek powstały. Mniej więcej w tym czasie duża część świata zaczęła ogarniać zakres gatunku eksploatacyjnego, a wiele powtarzających się postaci granych przez symbole seksu zdominowało podziemne kino.

Publiczność mainstreamowa mogła również cieszyć się kilkoma bardzo dochodowymi premierami z oceną X, a tematy związane z wyzwoleniem seksualnym udało się również wkroczyć do kina awangardowego. Słuszne (i prawdopodobnie słuszne) jest założenie, że niektóre, jeśli nie wszystkie z najbardziej erotycznych filmów, jakie kiedykolwiek powstały, ukazały się w tej błyskotliwej dekadzie, kierowane przez zbuntowanych, niepowstrzymanych wizjonerów, z udziałem legendarnych postaci, które zostaną zapamiętane i docenione podczas następne dziesięciolecia. Oto lista najlepszych filmów z gatunku erotyka, uszeregowana na podstawie tego, jak stymulują seksualnie.

12. Black Cobra Woman (1976)

Spośród wszystkich najpopularniejszych aktorek seksualnych lat 70. myślę, że Laura Gemser musiałaby być po prostu moją ulubioną. Gdyby nie jej zapierające dech w piersiach etniczne wdzięki, jej olśniewający wygląd i zaskakująco dobre umiejętności aktorskie depczą mi po piętach. Tutaj wciela się w dość brawurową rolę, jako tancerka w klubie, którego partnerem w akcie jest kobra (stąd tytuł „prosto w twarz”). Jej związek z bogatym playboyem stanowi większość treści filmu, a fabuła nie jest tak interesująca, jak sama obfitość przedstawionych scen nagości i seksu.

Gemser nigdy nie odgrywał wyraźnych ról, więc nie ma tu nic, co byłoby zbyt „niebezpieczne”. To powiedziawszy, muzyka i klimat filmu (który opisałbym jako odrobinę mrocznej erotyki i satyry) pomagają zilustrować jego uwodzicielski charakter. Joe D'Amato, ikona kina eksploatacyjnego, wyreżyserował „Kobieta z czarnej kobry” i osobiście uważam, że to jeden z jego najlepszych filmów.

11. Salon Kitty (1976)

W latach 70. i na początku 80. nastąpiła seria filmów wykorzystujących nazistów, głównie związanych z gatunkiem `` kobiety w więzieniach '', a `` Salon Kitty '' był jednym z lepszych, które wyszły w tym konkretnym kategoria filmowa (co ciekawe, obraz ukazał się w okresie, gdy produkcja tego typu filmów była u szczytu, a stare pomysły były ciągle przerabiane). Wyreżyserowany przez niesławnego twórcę filmów erotycznych Tinto Brassa, ten film wyróżnia się z tłumu ze względu na swoją (co prawda głupią) fabułę, która wspomaga jego bogactwo scen nagości i erotycznego seksu.

Chociaż „Salon Kitty” nie jest tak erotyczny jak wiele późniejszych funkcji Brassa, nadal zachwyca tym, co ma. Wszechstronny głupi film, kpiący z tragicznych, prawdziwych wydarzeń, które go „zainspirowały”, uznałbym ten film za prawdopodobnie najbardziej szokujący element na liście (oczywiście wizualnie), a może nawet najbardziej kreatywny, co bardzo doceniam Surrealistyczna wizja Brassa, jeśli chodzi o podejście do jego raczej niesmacznych materiałów tematycznych.

10. Celestine, pokojówka do usług (1974)

Filmy Jesus Franco są dziś w większości pamiętane ze względu na ich senne narracje, urzekającą kinematografię, hipnotyzujące ścieżki dźwiękowe i związki ze wszystkimi rzeczami związanymi z seksem. W tym filmie główną rolę gra jego żona Lina Romay jako pokojówka w bogatej rezydencji o mrocznej przeszłości. Próbuje funkcjonować jako komedia, ale moim zdaniem nie udaje się. Nawet wtedy szybka strategia filmowa zastosowana przez Franco pomaga widzom pozostać na swoich miejscach przez cały czas. To oraz fakt, że prawie wszystkie postacie kobiece (i znaczna liczba mężczyzn) pojawiają się nago przez większość filmu. Jest tu pewna scena seksu, która jest tak szalona (i w rezultacie trochę niedorzeczna), że trudno o niej zapomnieć.

Jako fragment filmu, historia nie jest czymś inteligentnym ani niezapomnianym, ale bardzo podoba mi się zakończenie, głównie ze względu na sposób, w jaki kamera i aktorzy poruszają się i emanują podczas niego. Dla każdego, kto szuka funkcji erotycznej, jest to zdecydowanie pozycja obowiązkowa!

9. Ostatnie tango w Paryżu (1972)

Jeden z bardziej kontrowersyjnych wyborów na tej liście, „Last Tango in Paris”, to całkiem niezły film, który swoją historię, tematy i ideologię opiera na akcie kochania się. Jest o wiele poważniejszy niż poprzednie wybory na liście, może nawet bardziej wyraźny i graficzny. To dość niepokojący film, a Bertolucci stworzył tutaj całkiem niezłe dzieło sztuki, ale skupię się na erotycznych momentach tego dwugodzinnego filmu.

Z pewnością zasmuca myśl o podążaniu za oskarżeniami, które aktorka Maria Schneider wysunęła zarówno jej współpracownikowi Marlonowi Brando, jak i reżyserowi Bernardo Bertolucciemu, odkładając na bok tę odrobinę wiedzy (aby spróbować docenić film jako sam produkt końcowy) `` Last Tango in Paris ma bardzo kolorowe podejście do seksu i chociaż większość z nich nie ma na celu pobudzenia widza w taki sam sposób, jak poprzednie typy, są one zdecydowanie znacznie silniejsze w wykonaniu, a zatem znacznie skuteczniejsze w umysły publiczności.

8. Emmanuelle II (1975)

Filmy Emmanuelle były jednymi z pierwszych filmów z oceną X, które zyskały szerokie premiery na całym świecie. Podoba mi się także pierwszy i trzeci film z tej kolekcji, ale to kontynuacja „Emmanuelle” z 1974 roku znalazła we mnie oddanego fana. Sławieni wtedy i teraz za ich przystojne postacie i poetyckie podejście do stosunku płciowego, nigdzie nie jest to bardziej widoczne niż w „Emmanuelle II” z 1975 roku. Na początek ścieżka dźwiękowa do filmu (skomponowana przez Francisa Lai, jednego z moich ulubionych kompozytorów filmowych wszechczasów) jest sama w sobie kusząca, z powolnym, marzycielskim, powtarzalnym stylem high-low, który nie tylko zachęca.

Kinematografia czuje się jak wazelina w aparacie w sposób, w jaki David Hamilton, słynny fotograf mody, kręcił swoje zdjęcia (wyreżyserował także film zatytułowany `` Bilitis '' (1977), który zdecydowanie zasługuje na honorowe wyróżnienie na tego rodzaju liście), uchwycenie nie tylko wspomnianego wcześniej stosunku, ale także kilku delikatnych kawałków obejmujących masaże, parę, piercing i ciepło, napisane z intencją podniecenia. Piękno Sylvii Kristel tylko dodaje zmysłowego uroku, jaki ma do zaoferowania „Emmanuelle II”. Nie przedstawia właściwej historii i nie jest najlepszym filmem wyreżyserowanym w historii, ale nie sądzę, aby te kryteria były brane pod uwagę podczas omawiania tematu tego artykułu.

7. W królestwie zmysłów (1976)

Film „In the Realm of the Senses” był również bardzo kontrowersyjny po premierze w 1976 roku. Film jest wyraźnie seksualny, a także był głównie reklamowany jako taki, co działało na jego korzyść, ponieważ ludzie w tamtych czasach spieszyli się, aby zobaczyć go w kinach. Chociaż nie zaklasyfikowałbym tego filmu jako pornograficznego (tak jak wielu zrobiło to w przeszłości), sceny seksu (dział, którego film zdecydowanie nie brakuje) wydają się sprawdzać wszystkie znaki, które klasyfikowałyby go podobnie.

Powszechnie doceniany jako film artystyczny, nie przepadam za tym obrazem, ale doceniam wiele jego wizualnego i zmysłowego uroku. Zdecydowanie przekroczył wszystkie granice wyznaczone dotychczas przez standardy międzynarodowego kina i choć jego podboje seksualności oferują również wiele graficznej przemocy, większość tego filmu jest dobrze zrealizowanym studium pasji i podniecenia, które miało wzbudzić na jej erotycznym charakterze.

6. Obraz (1975)

Radley Metzger to mój ulubiony twórca filmów erotycznych, a jego „Obraz” to mój ulubiony film erotyczny wszechczasów. Nie nazwałbym tego jednak najbardziej erotycznym filmem, jaki kiedykolwiek powstał. Ten tytuł należy do innego filmu Metzgera, o którym wkrótce przeczytacie. „Obraz” to tajemniczy mały film o trójkącie miłosnym opartym na kontaktach seksualnych, składający się z autora, jego starej przyjaciółki, którą spotyka na imprezie, oraz jej pozornie niewinnej seksualnej niewolnicy. Chociaż pod koniec film staje się znacznie trudniejszy, jeśli chodzi o podejście do tematu, większość obrazu bardzo podnieca widzów.

Od niezwykle uwodzicielskiej ścieżki dźwiękowej po stymulujący styl opowiadania historii, „Obraz” jest ulepszany tylko dzięki uroczym postaciom, z których wszyscy wydają się być nieprzeniknionymi owijani tajemnicą. Ostrzegam jednak, że są tu sceny z udziałem BDSM, a ich przedstawienia takich aktów zawstydzają wszystkie filmy i podobne do trylogii „50 twarzy Greya”.

5. Otwarcie Misty Beethoven (1976)

To kolejny film wyreżyserowany przez Radleya Metzgera, ale styl jest tak odmienny od tego, do czego przyzwyczajeni są jego zwykli widzowie, że w napisach końcowych zmieniono jego nazwisko na Henry Paris (niektórzy twierdzą, że był również zawstydzony produkcją). Film jest nieco pornograficzny i został nakręcony z bardziej chwiejnym, surowym podejściem. Mając do czynienia z seksuologiem, który szkoli prostytutkę, by stała się Boginią Pasji, film idzie (a może nawet więcej), aby pokazać widzom, hmm, „proces szkolenia”. To bardzo beztroski film, z wieloma żartami, które działają, rozgrywający się w powierzchownym świecie, w którym fragmenty rzeczywistości zostały zapomniane na rzecz komedii.

Tu i ówdzie są dowody charakterystycznego stylu Metzgera. Na przykład odpowiednia ścieżka dźwiękowa jest nie tylko chwytliwa, ale bardzo dobrze poprawia nastrój filmu. Ogólnie rzecz biorąc, nazwałabym „Otwarcie Misty Beethoven” cholernym filmem erotycznym, który nie jest tak inteligentny, jak wiele innych dzieł reżysera.

4. Historia O (1975)

Just Jaeckin to kolejna ważna postać w świecie kina erotycznego. Będąc reżyserem „Emmanuelle” (1974), chciał podjąć się znacznie większego projektu i chłopcze, czy to widać! „The Story of O” opiera się na jednym z najświętszych elementów seksualności: tajemnicy. Nakręcony w dużych zamkach w całej Francji, może to być dziwna charakterystyka lub nieprawdopodobna fabuła lub połączenie tych dwóch, które sprawiają, że ten film jest tak tajemniczy, jak jest. Nie zrozumcie mnie źle, kiedy robi się sexy, robi się sexy, ale nagość i sam akt miłosny nie są jedynymi aspektami tego filmu, które podniecają. Elementy tła również pełnią, a może ilustrują ten pozorny obowiązek obrazu.

Film bawi się różnicami klasowymi, dominacją i uwodzeniem, tematami, które mogły dobrze wpłynąć na kontrowersje, które pojawiły się podczas pierwotnej premiery. Chociaż nie jestem wielkim fanem tego filmu, przyznam, że wydaje mi się, że zawiera on jedne z najlepiej nakręconych scen seksu w historii kina.

3. Diabeł w Miss Jones (1973)

„Diabeł w pannie Jones” to jeden z najbardziej komercyjnych filmów pornograficznych wszechczasów. Był także odbiorcą zdumiewających, krytycznych pochwał, nawet takich jak Roger Ebert, i nietrudno zrozumieć, dlaczego. Przed premierą tego filmu większość elementów pornograficznych miała fabułę odgrywającą niewielki element, aby pokazać seks, wykorzystując sposób myślenia widzów filmowych, aby dostarczyć mnóstwo nagości z luźną nić fabuły do ​​naśladowania. Reżyser tego filmu zainicjował to, co stało się znane jako Złoty wiek porno, swoim klasykiem seksu z 1972 roku „Głębokie gardło”. Wahałbym się, czy zaliczyć go do jakiegokolwiek innego gatunku kina, i właśnie dlatego pominąłem go na tej liście.

„Głębokie gardło” zawierało historię (fantastyczne osiągnięcie w tamtym czasie jak na porno) i postacie z niewielką głębią głębi, co zrewolucjonizowało branżę. „The Devil in Miss Jones” ma niesamowite postacie, niezaprzeczalnie mistrzowską oryginalną muzykę i potężne sceny erotyczne, które uzupełniają przemyślaną historię. To niesamowite, jak zmysłowo urzekający jest ten film.

2. Kobieta wampir (1975)

Drugi i wyżej sklasyfikowany film Jessa Franco na tej liście jest wyraźnym przykładem rodzaju treści, które byłyby częścią większości jego prac. Chociaż nie jest to mój ulubiony Franco (ten tytuł należy do „Vampyros Lesbos” z 1971 roku, innego filmu zasługującego na wyróżnienie w tym miejscu), mam powody sądzić, że to jego najbardziej erotyczny film.

W roli głównej ponownie w roli głównej swojej żony Liny Romay, jej nieustraszona i odważna postawa jako aktorki zbiega się z niesamowitym, surrealistycznym i kampowym stylem filmowym Franco, który tak dobrze uosabia filmowy seks, że niewiele innych cech było tak dobrych. Niosąc ze sobą również ładnie zaokrągloną fabułę, która całkiem nieźle intryguje, powiedziałbym, że jego jedyną wadą jako filmu jest duża ilość nagości, która odwraca uwagę od celu opowieści. Jednak to, czy celem filmu było opowiadanie historii, jest przedmiotem dyskusji, a ta wada tylko pomaga filmowi podniecić publiczność.

1. Wynik (1974)

W „Score” każdy znajdzie coś dla siebie. Ma seks gejowski, lesbijski, heteroseksualny, obfitą nagość, czarującą historię, wyjątkowe pisanie postaci i obiecuje dobrą zabawę w kinie. Trzeci film Radleya Metzgera, który znalazł się na tej liście, bardzo mi się podoba, ponieważ jego otoczenie samo w sobie jest niesamowicie erotyczne. Przeważnie dzieje się to w ścianach podmiejskiego domu, „Score” opowiada o „doświadczonej” parze w średnim wieku, która zaprasza młodszą parę do swojego mieszkania, aby spróbowali upić je i uprawiać z nimi seks, jednocześnie Wynik na podstawie tego wszystkiego między nimi.

`` Partytura '' ma wokół siebie aurę stymulującą seksualnie i chociaż wiele z tego jest zasłoniętych zawsze widoczną tajemnicą Metzgera, film nie wydaje się złowieszczy jak części `` The Image '' (1975) i `` The Lickerish Quartet '' ( 1970) nie (ze względu na wspomniany brak prostolinijności). Posunąłbym się nawet do zdefiniowania „Score” jako celebracji seksu lub być może ideologii związanych z seksem, które dominowały w powietrzu w latach 70-tych. Może to być najbardziej erotyczna cecha wszechczasów.