Dyplomata: kto stał za wybuchem? Czy Trowbridge jest winny?

Źródło obrazu: Alex Bailey/Netflix

Netflix „ Dyplomata ’ podąża za historią Kate Wyler , który zostaje przydzielony jako ambasador w Wielkiej Brytanii w związku z bardzo krytyczną sytuacją w tym kraju. Wysadzono w powietrze brytyjski okręt marynarki wojennej HMS Courageous, w wyniku czego zginęło 27 członków personelu na pokładzie. To stawia Wielką Brytanię, zwłaszcza jej Premier Nicol Trowbridge , w stanie najwyższej gotowości. Kiedy Kate i jej zespół próbują odkryć prawdziwego sprawcę, odkrywają bardzo szokujące sekrety. Pierwszy sezon kończy się eksplozją samochodu, która niemal pochłania życie bliskich Kate. Jednak dopiero drugi sezon przyniósł naprawdę wybuchowe odkrycie. SPOILERY PRZED

Trowbridge okazuje się być czerwonym śledziem

Pierwszy sezon „Dyplomaty” kończy się, gdy Kate i brytyjski minister spraw zagranicznych Austin Dennison odkrywają, że ataku na HMS Courageous nie zorganizowało żadne zagraniczne mocarstwo, takie jak Iran czy Rosja. Zrobił to raczej ktoś z brytyjskiego rządu. W tym czasie przebywają w Paryżu i są gotowi wystąpić przeciwko Romanowi Lenkowowi, który ma wyraźny związek z wybuchem. To on go wykonał, co oznacza, że ​​może wskazywać palcami na ludzi, którzy go zatrudnili. W tym celu należy go złapać żywcem. Ale potem Trowbridge wydaje rozkaz zastrzelenia Lenkowa, jeśli podczas aresztowania będzie sprawiał jakiekolwiek problemy. To kod umożliwiający zastrzelenie go na miejscu.

Decyzje Trowbridge'a budzą podejrzenia Kate i Dennisona i zaczynają myśleć, że nagła decyzja Trowbridge'a o zabiciu Lenkowa wynika z faktu, że to on wynajął rosyjskiego najemnika, aby zniszczył jego własny statek i zabił jego ludzi. Kolejną osobą, która mogła to wyjaśnić, był Merritt Grove, który umówił się z Halem na spotkanie, najprawdopodobniej aby powiedzieć mu prawdę. Ale potem jego samochód zostaje wysadzony w powietrze, a on umiera, zanim jest w stanie powiedzieć słowo o tym, co naprawdę stało się ze statkiem. Drugi wybuch jasno pokazuje, że ktokolwiek stoi za pierwszym, desperacko pragnie zawiązać wszystkie luźne końce i zapobiec ujawnieniu się prawdy. Im więcej o tym myślą, tym bardziej Kate i Dennison są przekonani, że to Trowbridge.

Okazują się całkowicie błędne. Choć logiczne wydaje się zwrócenie podejrzeń na Trowbridge'a, Kate i Dennison uznają go za winnego jeszcze przed właściwym zbadaniem sprawy. Dennison jest zaślepiony swoją niechęcią do Trowbridge'a i pragnieniem usunięcia premiera ze stanowiska. Myśli Kate są pod wpływem myśli Dennisona, głównie ze względu na więź, jaką najwyraźniej utworzyły w ciągu krótkiego czasu przebywania w swoim towarzystwie. W końcu jednak staje się jasne, że Trowbridge nigdy nie miał z tym nic wspólnego. Jedynym powodem, dla którego chciał śmierci Lenkowa, było to, że doradzono mu, aby to zrobił, aby mógł stać się bohaterem, którego kraj potrzebował w tym trudnym czasie. Zabójstwo, choć doprowadziło do ostrej reakcji rządu, ostatecznie zyskuje aprobatę opinii publicznej, o którą zabiegał Trowbridge, co odwraca szalę zwycięstwa na jego korzyść.

Wysadzenie statku miało swoje korzenie w geopolityce regionu

Chociaż Kate i Dennison mogli się mylić co do zaangażowania Trowbridge w tę sprawę, nie mylą się, jeśli chodzi o udział rządu brytyjskiego w incydencie z HMS Courageous. Zaangażowano w to kilku wysokich rangą polityków i urzędników, ale wszystko to zrobili bez wiedzy Trowbridge’a. W rzeczywistości pomysł został zaproponowany i zrealizowany przez zaufaną doradczyni Trowbridge’a, Margaret Roylin. W tamtym czasie w Szkocji narastała fala, gdzie wydawało się, że kraj ten mocno skłania się ku secesji od Wielkiej Brytanii. Jednym z powodów był wizerunek Trowbridge’a jako słabego lidera. Jeśli ruch w Szkocji nabierze tempa, doprowadzi to do poparcia jego żądań przez Irlandię Północną i Walię, a jednocześnie do przedstawienia własnych. Oznaczałoby to całkowite rozwiązanie Wielkiej Brytanii, a Trowbridge na zawsze zostałby napiętnowany jako premier, który schrzanił nie do naprawienia.

Ze względu na wysoką stawkę dla Trowbridge'a logiczne wydawało się, że zrobi wszystko, co w jego mocy, aby wszystko było dobrze. Atak taki jak ten na HMS Courageous dałby mu możliwość zjednoczenia całego kraju, co doprowadziłoby obywateli do odrzucenia wszelkich myśli o secesji i skupienia się na wrogu na zewnątrz. Dokładnie tak się dzieje, gdy kwestia secesji wygasa wkrótce po śmierci Lenkowa. Jednak dopiero znacznie później Kate odkrywa, że ​​Trowbridge i Wielka Brytania nie są jedynymi krajami, które mają wiele do stracenia, jeśli dojdzie do secesji.

Wiceprezydent Grace Penn mówi Kate, że gdyby doszło do secesji, Stany Zjednoczone miałyby tyle samo, jeśli nie więcej, do stracenia niż Trowbridge i Wielka Brytania. Rozbicie jednego z najważniejszych sojuszników na cztery odrębne państwa nie tylko osłabiłoby demokrację na tym obszarze, ale także mocno odbiłoby się na interesach USA. Ujawnia, że ​​jedno z miejsc, w których Stany Zjednoczone mogą dokować swoje atomowe łodzie podwodne, znajduje się w miejscu zwanym Creegan w Szkocji. Ponieważ Wielka Brytania jest na razie nienaruszona, Stany Zjednoczone nie mają problemu z utrzymaniem porozumienia, co pomaga również trzymać na dystans siły takie jak Rosja, która w przeszłości znacznie zwiększała swoją obecność we wszystkich obszarach, z których Stany Zjednoczone albo się wycofały, albo nigdy nie miały dostępu Do. Gdyby jednak Szkocja stała się wolnym krajem, byłby to ogromny problem dla USA, ponieważ rząd Szkocji nie popiera posiadania w swoich portach głowic nuklearnych innego kraju. Oznacza to, że USA musiałyby opuścić bazę w Creegan, co oznaczałoby, że stałaby się ona sezonem otwartym dla swoich wrogów.

Prawdziwy winowajca jest znacznie bliżej domu

To właśnie ta złożona geopolityka skłoniła Grace do znalezienia jedynego rozwiązania, jakie przyszło jej do głowy. Podeszła do Roylina, wiedząc, że Roylin miał wystarczające powiązania, aby to zrobić, ale miał wystarczającą odległość od Trowbridge, aby trzymać go z dala od pętli i nie powodować problemów dla planu. Podzieliła się pomysłem z Roylinem, który następnie zatrudnił Lenkowa do wykonania tego czynu. W plan włączono kilka innych wysokich rangą osobistości w rządzie brytyjskim, ale Trowbridge pozostawał o tym całkowicie nieświadomy. Pomysł polegał na spowodowaniu minimalnych uszkodzeń statku, ale wystarczających, aby stało się to ogromnym problemem, na którym kraj powinien się skupić. Jednak Grace, Roylin i ich wspólnicy nie przewidzieli szkód, jakie może spowodować jeden błąd. Statek eksplodował, co doprowadziło do śmierci ludzi na pokładzie.

Chociaż od początku nie było takiego planu, teraz, gdy to się stało, Grace i spółka nie miały innego wyjścia, jak tylko działać dalej. Wiedzieli, że sytuacja nie jest idealna i jeśli zostaną uznani za winnych, słono zapłacą za swoje zbrodnie. Najlepszym wyjściem było zamieść sprawę pod dywan i pozwolić, aby polityka rozegrała się. Ale potem ludziom takim jak Merritt Grove zaczęło robić się zimno. Kiedy umawiał się na spotkanie z Halem, nikt o tym nie wiedział i tak by zostało, gdyby Kate nie zadzwoniła do Roylin. Kiedy Roylin dowiedziała się, co się wydarzy, ona i jej wspólnicy zgodzili się, że Grove musi wyjechać, co doprowadziło do zamachu bombowego na samochód. Drugim luźnym wątkiem był Lenkow.

Aby usunąć go z drogi, Roylin poradził Trowbridgeowi, aby go zabił. Kiedy rozeszła się wieść o planach zabójstwa, Roylin przestraszył się, że dochodzenie może zniweczyć plan. Oddała więc ją Kate i zmanipulowała sytuację w taki sposób, że Dennison zawiesił dochodzenie. To wystarczyło Roylin i rzeczywiście następnego dnia Grove nie żył, a jej praca została wykonana. Nie przewidywała jednak, że CIA będzie ją nadal przetrzymywała nawet po odejściu Lenkowa. W końcu zmuszona jest wyznać prawdę, ujawniając nie tylko członków brytyjskiego rządu, ale także twórczynię planu, Grace Penn.