„Narcos” sezon 2, odcinek 5: Bez odwrotu

Sezon 2, Odcinek 5: „Wrogowie mojego wroga”

W Wrogach mojego wroga jest absurdalna sekwencja, którą można przynajmniej uratować jako metaforę. Gdy pułkownik Horacio Carrillo, przywódca Search Bloc, zniknął z obrazu, oficjalna operacja schwytania lub zabicia Pabla Escobara nie tylko straciła czubek włóczni, ale także ledwo pozostało jej kij do szturchania. D.E.A. agenci nadal zbierają informacje i inwigilują, ale protokół trzyma ich przykuty do swoich biurek, kompilując foldery tajnych informacji bez nikogo, kto mógłby działać w wywiadzie. A jednak, co zaskakujące, jest ujęcie, w którym Peña wchodzi do biura Carrillo i mimo to dostarcza dokumenty, jak stary nawyk, którego nie myślał, że złamie. Wejdź do narracji głosowej Murphy'ego, lamentującego, że polowanie na Escobara zostało zredukowane do rosnącego stosu nieprzeczytanych plików na biurku zmarłego.

Już dawno minął pierwszy akt filmu Brudny Harry, część, w której nasz bohater prycha na biurokrację proceduralną i bierze prawo w swoje ręce. Agenci Peña i Murphy w tej kolejności przekroczyli ten konkretny Rubikon, gdy tylko dowiedzieli się, że operacja Escobara opierała się konwencjonalnej policji. I dlatego oboje ciągle przerysowują granice: w tym sezonie Murphy z niecierpliwością wsiadł do helikoptera, gdzie Carrillo zepchnął na bok dwóch nieprzydatnych współpracowników Escobara. A teraz Peña dzieli się informacjami z rywalami z kartelu Escobara, ponieważ bez Carrillo nie ma siły ognia, by działać podczas zbierania danych wywiadowczych. Są gotowi zrobić wszystko, co konieczne, aby zdobyć Escobara, bez względu na uszkodzenie ich integralności lub duszy.

Wchodzi pułkownik Hugo Martínez, nowy szef Search Bloc, który obecnie ma tak bezpieczną pozycję jak nowy perkusista Spinal Tap . W rzeczywistości Escobar wysłał mu urnę z wygrawerowanym jego nazwiskiem jako prezent powitalny. Martínez i jego elitarna jednostka kolumbijskiej Gwardii Narodowej bez wątpienia również pokonają pierwszy akt filmu Brudny Harry, ale na razie przyjmują konwencjonalne podejście do niekonwencjonalnej wojny. Korzystając z danych z monitoringu dostarczonych im przez oficerów wywiadu, zamierzają przeszukiwać sieć Medellín po sieci, metodycznie oczyszczając każde sąsiedztwo z agentów Escobaru, zanim przejdą do następnego. Uderza to Peña jako przestarzały i konwencjonalny, ale potem chodzenie z Escobarem na ulice też nie działa.

Najlepszy telewizor 2021

Tegoroczna telewizja oferowała pomysłowość, humor, przekorę i nadzieję. Oto niektóre z najważniejszych wydarzeń wybranych przez krytyków telewizyjnych The Times:

• • 'Wewnątrz': Napisany i nakręcony w jednym pokoju program komediowy Bo Burnhama, przesyłany strumieniowo na Netflix, zwraca uwagę na życie w Internecie w trakcie pandemii.
  • „Dickinson”: ten Seria Apple TV+ to opowieść o pochodzeniu literackiej superbohaterki który jest śmiertelnie poważny w swoim temacie, ale niepoważny w stosunku do siebie.
  • 'Dziedziczenie': W brutalnym dramacie HBO o rodzinie miliarderów z mediów bycie bogatym nie jest już takie, jak kiedyś.
  • „Kolej podziemna”: Przerażająca adaptacja powieści Colsona Whiteheada autorstwa Barry'ego Jenkinsa jest bajeczny, ale twardo prawdziwy .

Wszyscy potrzebujemy metody, rozmyśla Murphy przez lektora, a The Enemies of My Enemy zgrabnie wyjaśnia metody wszystkich, gdy Narcos dociera do połowy drugiego sezonu. Peña związał się z Donem Berną, Judy Moncadą i paramilitarnymi bandytami Autodefensas, którzy wydają się chętni do prześcignięcia Escobara w makabrycznej brutalności ich metod. Na początku Peña szydzi z nich, ale kiedy biurokratyczny ból głowy powstrzymuje go przed najazdem na kryjówkę Escobara i złapaniem celu o wysokiej wartości, wzywa tę ciężko uzbrojoną brygadę łotrzyków, aby wykonać zadanie. Pozostaje tylko pytanie, czy po tak mocnym zatkaniu nosa nadal może oddychać.

Dla Berny, Moncady i Autodefensas uzyskanie wartościowych informacji od Peñy również utrwala ich metodę, polegającą na mordowaniu każdego ostatniego sicario w Medellín, dopóki Escobar nie zostanie ostatnim żywym człowiekiem. Tymczasem myślący przyszłościowo biznesmeni z kartelu Cali już wyobrażają sobie życie bez Escobara, chwytając Lwa, jego głównego przemytnika narkotyków i gotówki z Miami, aby rozważyć przejście do organizacji Cali. Niektóre z tych grup mają agendy, które pokrywają się, choćby tylko tymczasowo, ale wszystkie one oznaczają złe wieści dla Escobara, którego biznes jest zakłócony i którego terytorium wokół niego kurczy się.

W ośrodku Escobar wszyscy inni też to czują, jak spadający barometr. Tata była tego świadoma od dłuższego czasu, do tego stopnia, że ​​w poprzednim odcinku podjęła kroki, by uzbroić się w pistolet. Brat Taty, Carlos, przyjeżdżający z Miami, mówi Escobarowi, że biznes kwitnie, ale prywatnie wyznaje swojej siostrze, że pozycja kartelu jest niebezpiecznie osłabiona. Kiedy Tata przygotowuje wielką ucztę dla całej rodziny, bez wątpienia przypomina Ostatnią Wieczerzę z wąsatym męczennikiem na czele stołu. Nawet Escobar, tak pewny siebie w swoich metodach, zaczyna dostrzegać napisy na ścianie.

Ze swojej gustownie urządzonej bańki na odległych wzgórzach Medellín Escobar może tylko usłyszeć z drugiej ręki, jaka jest sytuacja na ziemi, co izolałoby go od własnych okrucieństw, gdyby nie był tak chętny do popełnienia niektórych z nich osobiście. Jednak Wagner Moura jest doskonały w sugerowaniu szachownicy w umyśle Escobara, gdy kluczowe pionki są przesuwane lub, w przypadku Lwa i Velasco, głównego egzekutora, całkowicie usuwane z szachownicy. Jego wyraz twarzy przy stole – zapadnięty, przestraszony, trochę melancholijny – jest wyrazem mistrza, który widzi kilka ruchów do przodu, ale wciąż nie może uciec od mata. Jedyne, co może teraz zrobić, to pobiec do najdalszego kąta i mieć nadzieję, że jego przeciwnicy popełnią błąd.

Pożegnalne ujęcia

• Myliłem się co do tego, że Maritza wyjdzie czysta. Peña naturalnie obwinia ją o pomoc w zastawieniu zasadzki, która zabiła Carrillo, ale ona przeżywa ponownie, rezygnując z Limóna i prowadząc Peñę do kryjówki Escobara. Jest czysto fikcyjną konstrukcją w sposób, który odstaje od wierności większej historii wzlotu i upadku Escobara, ale warto zobaczyć uboczny terror zadawany zwykłym obywatelom.

• Matka Escobara, Hermilda, została sprytnie napisana jako osoba, która zarówno wychowuje potwora takiego jak Escobar, jak i zaprzecza okrucieństwom, o którym musi wiedzieć, że popełnia w imieniu rodziny. Opowiada Tacie historię o kradzieży pary butów dla Escobara, żeby nie był już wyśmiewany w szkole za jego obdarte. Bycie biednym nie jest wymówką, by wyglądać jak jesteś, mówi.

• Posunięcie mające na celu odcięcie dostaw gotówki Escobara potwierdza twierdzenie Taty z zeszłego tygodnia, że ​​20 mężczyzn strzegących posiadłości porzuciłoby ich, gdyby nie otrzymali zapłaty. Escobar dowie się, ile zarobił prawdziwej lojalności.

• Kim są Los Pepes? Odpowiedź na to pytanie jest ponura.