Nie jest to moment pouczający, ale pełen szacunku

Radość to nie tylko kolejna komedia o okropnościach liceum. Teraz, w piątym sezonie, ten bezczelny program Foxa stał się występem kabaretowym spotykającym się po szkole, który daje tyle lekcji życia, co popowych piosenek. W ostatnim odcinku przypomniano nawet o znaczeniu szczepionek przeciwko zapaleniu opon mózgowych.

Po jednej ze swoich gwiazd Cory Monteith , zmarł tego lata z powodu toksycznej mieszanki heroiny i alkoholu, wydawało się prawie nieuniknione, że serial w jakiś sposób zadziała w tej stracie jako opowieść ostrzegawcza dla młodych widzów.

Nie.

Czwartkowy odcinek jest pierwszym, który dotyczy zniknięcia postaci pana Monteitha, Finna, rozgrywającego, który na początku serialu stał się piosenkarzem chóru. Nowy program rozpoczyna się trzy tygodnie po pogrzebie Finna, a cała szkoła jest pogrążona w żałobie. Ale nie ma żadnej wskazówki, jak zakończyło się życie Finna. Nie ma eliptycznych odniesień do niebezpieczeństw związanych z nadużywaniem substancji — nawet piosenki Amy Winehouse.

Ta decyzja z pewnością rozczaruje zwolenników antynarkotyków, którzy mogą mieć nadzieję na moment, w którym można się nauczyć, ale jest to odważna i pełna szacunku decyzja. Zamiast wywoływać tragedię i zwiększać uwagę mediów i oceny, autorzy serialu robili wszystko, aby ominąć oczywiste.

Przyrodni brat Finna, Kurt (Chris Colfer), przygotowując się do wzięcia udziału w uroczystości pogrzebowej w liceum, odpowiada, mówiąc do siebie: Każdy też chce porozmawiać o tym, jak umarł, ale kogo to obchodzi? Jedna chwila w całym jego życiu; Bardziej zależy mi na tym, jak żył.

Najlepszy telewizor 2021

Tegoroczna telewizja oferowała pomysłowość, humor, przekorę i nadzieję. Oto niektóre z najważniejszych wydarzeń wybranych przez krytyków telewizyjnych The Times:

• • 'Wewnątrz': Napisany i nakręcony w jednym pokoju specjalny program komediowy Bo Burnhama, przesyłany strumieniowo na Netflix, zwraca uwagę na życie w Internecie w trakcie pandemii .
  • „Dickinson”: ten Serial Apple TV+ to opowieść o pochodzeniu literackiej superbohaterki, która jest śmiertelnie poważna w temacie, ale niepoważna w stosunku do siebie.
  • 'Dziedziczenie': W brutalnym dramacie HBO o rodzinie miliarderów z mediów, bycie bogatym to nic takiego jak kiedyś .
  • „Kolej podziemna”: Przerażająca adaptacja powieści Colsona Whiteheada autorstwa Barry'ego Jenkinsa jest bajeczna, ale jednocześnie realistyczna.

A te słowa mają znaczenie nie tylko dla postaci, ale także dla ludzi, którzy pracowali z panem Monteithem.

Glee słynie z rozwiązywania wszelkiego rodzaju problemów związanych z tolerancją; jest nawet postać transpłciowa. Ale serial nie jest szczególnie znany z nieufności ani przyzwoitości, podobnie jak jego twórca, Ryan Murphy, którego autorami są Nip / Tuck i American Horror Story. Odcinek z zeszłego tygodnia zawierał również wielki przełom w showbiznesie niedawnego absolwenta: śpiewanie o infekcjach drożdżakowych w reklamie kremu przeciwgrzybiczego.

Obraz

Tak więc, oczywiście, w tym pamiątkowym odcinku jest humor, a także smutne piosenki, takie jak I’ll Stand by You i If I Die Young.

Tina (Jenna Ushkowitz) jest jedną z nielicznych uczennic, które zwracają się do roztrzęsionej doradczyni Emmy (Jayma Mays) o pomoc w jej uczuciach.

Po prostu nie wiem, jak długo jeszcze mogę to robić, Tina mówi płaczliwie. Emma delikatnie pyta ją, co ma na myśli, a Tina mówi jej, że ma na myśli ubieranie się na czarno.

Ten wygląd jest taki, że Tina dwa lata temu jęczy. Spędziłem tyle czasu, odchodząc od Gota i spójrz na mnie – to tak, jakbym wrócił do tego spojrzenia.

Emma przytula Tinę i ulotkę samopomocy zatytułowaną To nie wszystko o tobie i czekaj, czy jestem bezduszny?

Są bardziej trzeźwe wiadomości o różnych sposobach radzenia sobie ze stratą. Smutek matki jest nie do opisania, ale scenarzyści znajdują sposób, aby mama Finna, Carole (Romy Rosemont), wyraziła siebie, gdy siedzi na podłodze w pokoju syna, rozważając zadanie spakowania jego rzeczy. Nie możesz przestać się budzić, mówi Carole. Musisz dalej być rodzicem, nawet jeśli nie będziesz już mieć dziecka.

Ten zabawny, śmierdzący hołd dla pana Monteitha nie ucieszy wszystkich, ale nikt nie może oskarżyć pokazu bezwzględnego wyzysku.

Jak zwykle Sue (Jane Lynch), trenerka cheerleaderek, która jest teraz dyrektorką, mówi to najlepiej.

W jednej scenie rzuca się na nauczycieli, aby przestali pogrążać się w smutku. Sue mówi, że najlepiej mogą oddać hołd Finnowi, nie robiąc wyrachowanego spektaklu z naszego własnego smutku.