Pięć dni w Memorial Episode 6 Podsumowanie i zakończenie, wyjaśnione

Szósty odcinek Apple TV+ medyczny serial telewizyjny „Pięć dni w Memorial”, zatytułowany „45 Dead”, podąża za Arthurem „Butch” Schaferem, zastępcą prokuratora generalnego Luizjana Medicaid Fraud Control Unit, który rozpoczyna dochodzenie w sprawie 45 zgonów, które miały miejsce w Centrum Medyczne Memorial i Szpitale LifeCare . Schafer współpracuje z agentką specjalną swojego oddziału Virginią Rider, aby przeprowadzić wywiady z ludźmi, którzy pracowali w LifeCare, aby dowiedzieć się, co naprawdę wydarzyło się w szpitalu podczas huraganu Katrina i następującej po nim powodzi. Tymczasem zaczynają się rozchodzić pogłoski, że personel Miejsca Pamięci uśpił pacjentów LifeCare. Odcinek kończy się kilkoma rewelacjami pracowników LifeCare, a my odszyfrowaliśmy to samo dla Ciebie! PRZED SPOILERAMI.

Pięć dni w Memorial Episode 6 Podsumowanie

„45 Dead” zaczyna się od Arthura „Butcha” Schafera, który opłakuje śmierć swojej córki Shelly, zostaje przydzielony do zbadania zgonów, które miały miejsce w szpitalu Memorial przez prokuratora generalnego Luizjany Charlesa Foti Jr. spółki będącej właścicielem Memoriał, aby zebrać szczegóły dotyczące zgonów, które miały miejsce w szpitalu, tylko po to, by ich nie nabyć. LifeCare przesyła mu dokumenty dotyczące śmierci ich pacjentów i obecności morfiny w ich zwłokach. Susan Mulderick oraz Karen Wynn dołączają do swoich kolegów, aby poinformować rodziny zmarłych pacjentów o tragedii.

Kiedy stan Luizjana oficjalnie rozpoczyna dochodzenie w sprawie śmierci Memoriał, krajowe media zaczynają dzwonić do lekarzy Memoriał, aby ujawnić ich stronę historii. dr Anna Pou pyta Susan, co powinna zrobić z tym samym, tylko po to, by skierować ją do Tenet. Kiedy Tenet daje do zrozumienia, że ​​nie wyznaczą jej prawnika, nie chce rozmawiać z pracownikiem Tenet o tym, co naprawdę wydarzyło się w piątym dniu izolacji w szpitalu. Zatrudnia Richarda T. Simmonsa Jr. jako swojego adwokata. Schafer, po połączeniu się z Virginią w celu zbadania śmierci Memorialu, udaje się do Memorial, ale ochroniarze powstrzymują ich przed wejściem do budynku szpitala.

Schafer i Virginia rozmawiają Diane Robichaux , która wyraża swoje wątpliwości dotyczące śmierci swoich pacjentów. Szczerze mówi o zaangażowaniu Pou w śmierć pacjentów obu badaczy.

Pięć dni w Memorial Episode 6 Zakończenie: Czy Anna Pou zabijała lub eutanazja pacjentów LifeCare?

Schafer i Virginia, po rozmowie z Diane, rozmawiają z kierowniczką LifeCare Therese Mendez, dyrektorką medycyny fizycznej Kristy Johnson i farmaceutą Kenem Nakamaru, którzy ujawniają, że Anna Pou była zaangażowana w śmierć ich pacjentów. W rzeczywistości, zgodnie z tytułowym tekstem źródłowym serialu Sheri Fink, Therese Mendez powiedziała Diane, że Pou zamierza podać „śmiertelne dawki” niektórym pacjentom LifeCare. Mendez zeznał nawet przed wielką ławą przysięgłych, że „Pou przyszła na górę do LifeCare i powiedziała, że ​​bierze na siebie odpowiedzialność za pacjentów i że otrzymają śmiertelną dawkę leków”, zgodnie z materiałem źródłowym.

Według Diane, Pou przejął kontrolę nad LifeCare i jego pacjentami przed ostateczną ewakuacją. „[…] powiedziała do mnie: „Wiem, że to jest dla was trudne, nie chcę, aby ktokolwiek czuł się odpowiedzialny, to nie ma nic wspólnego z LifeCare”, ach, powiedziała coś w stylu: „Biorę pełną odpowiedzialność za, nie chcę, aby ktokolwiek martwił się o swoją licencję” lub, no wiesz, coś w tym stylu” – powiedziała Diane o tym samym, zgodnie z tekstem źródłowym Finka. Chociaż Therese twierdziła, że ​​słyszała, jak Pou wspominał o „legalnych dawkach”, prawnik tego ostatniego zaprzeczył później, jakoby jego klient użył tych słów.

Chociaż słowa Therese wskazują, że Pou mógł uśpić pacjentów LifeCare, w tym: Emmett Everett lekarz oddalił takie oskarżenie. „Nie wierzę w eutanazję. Nie sądzę, że to czyjaś decyzja należy podejmować po śmierci pacjenta. Jednak to, w co wierzę, to pielęgnacja komfortu. A to oznacza, że ​​zapewniamy, że nie będą cierpieć bólu” powiedział Morley Safer na „60 minut”. Nie musi to jednak oznaczać, że nie podawała morfiny pacjentom z LifeCare. W 2007 roku Pou przyznał że podała morfinę dziewięciu pacjentom LifeCare wiedząc, że lek może przyspieszyć ich śmierć.

Ponieważ Pou nigdy nie została skazana za zamordowanie pacjentów LifeCare, nieuzasadnione będzie twierdzenie, że zabiła tych samych pacjentów. Jeśli chodzi o Annę, nie poddawała eutanazji pacjentom, ponieważ chciała jedynie zmniejszyć ich ból i zapewnić im komfort, podając morfinę. Słowa Anny wskazują, że rezultatem, którego pragnęła podając morfinę, nie była śmierć, co wyklucza eutanazję. Ponieważ jest prawie niemożliwe, aby stwierdzić, czy Pou miał inny zamiar podczas podawania leku, zwłaszcza po tym, jak wielka ława przysięgłych zdecydowała, że ​​nie zostanie skazana, każdy wniosek, że Pou zabił lub uśpił pacjentów, można uznać za opinię/przypuszczenie, a nie założenie. fakt.