Reiko Douglas, artystka estradowa w telewizyjnych talk-showach, zmarła w wieku 77 lat

Reiko Douglas, urodzona w Japonii artystka, która stała się popularnym gościem amerykańskich talk show w latach 60. i 70., mimo że wydawała się mówić słabo po angielsku, zmarła 9 września w Los Angeles. Miała 77 lat.

Jej śmierć z powodu raka ogłosił Alan Eichler, rzecznik rodziny.

Wraz z mężem, komediopisarzem Jackiem Douglasem, pani Douglas wielokrotnie występowała w programach telewizyjnych Jacka Paara — począwszy od The Tonight Show na początku lat 60., a skończywszy na Jack Paar Tonight w latach 70.

Douglasowie – zwykle przedstawiani jako Jack Douglas i Reiko – byli również wszechobecni w programach Merva Griffina, Davida Frosta, Mike'a Douglasa i Dicka Cavetta, a także we wcieleniu Johnny'ego Carsona w The Tonight Show.

Pani Douglas, której angielski, felietonistka show-biznesu Dorothy Kilgallen, napisała w 1960 roku, był w rzeczywistości znacznie lepszy, niż się wydawało, z łatwością wykorzystała ówczesną amerykańską zaściankowość.

Podczas swojego pierwszego występu w programie pana Paara wystąpiła na scenie razem z mężem w tradycyjnym japońskim stroju. Jej mocno akcentowane, prawie niezrozumiałe odpowiedzi na pytania pana Paara wywołały wśród publiczności wiele radości.

Ale daleko od bezradnego dryfowania po anglojęzycznym morzu, pani Douglas pod wieloma względami kontrolowała sytuację: jej dziewczęcy urok i skromna mowa pomogły rozbroić ksenofobiczną publiczność zaledwie półtorej dekady po zakończeniu II wojny światowej.

Reiko Hashimoto urodziła się 2 września 1936 roku w Kanazawie w Japonii. Występowała w Japonii jako tancerka, piosenkarka i komik, zanim przeniosła się do Stanów Zjednoczonych w 1955 roku.

Poznała pana Douglasa, pisarza serialu pana Paara i innych, w 1960 roku, kiedy podzieliła się z nim rachunkiem w nocnym klubie w Los Angeles. Pobrali się w tym roku.

Pani Douglas pojawia się w kilku komiksowych wspomnieniach swojego męża, w tym Zamknij się i jedz rakiety śnieżne! (1970), o ich przeprowadzce na kanadyjskie pustkowia; Benedict Arnold Slept Here (1975), który opowiada o ich katastrofalnej próbie prowadzenia gospody w Maine; i Going Nuts w Brazylii z Jackiem Douglasem (1977).

Pan Douglas zmarł w 1989 roku. Pozostali przy życiu pani Douglas to ich synowie, Robert i Timothy oraz sześcioro rodzeństwa.

W wywiadzie z 1962 roku dla felietonisty Earla Wilsona na Broadwayu, pani Douglas w zaledwie sześciu słowach dała do zrozumienia, jak dobry jest jej angielski. Podczas wywiadu, jak napisał pan Wilson, pochwalił jej biegłość w języku.

Oj, robota na śniegu, powiedziała pani Douglas.

Nie. Poważnie, zapewnił ją pan Wilson.

Poważna robota na śniegu, odpowiedziała.