Finał pierwszego sezonu „Opowieść podręcznej”: Ruch oporu

Sezon 1, Odcinek 10: „Noc”

Co oznacza dla kobiety próba zdobycia władzy w społeczeństwie, które żywi się jej ujarzmieniem? Czy cena odzyskania tożsamości w takiej dystopii jest warta brutalnej kary, która następuje? Jak kształtuje się opór kobiet?

Odpowiedź różni się dla każdej postaci w finale 1. sezonu Opowieści podręcznej. Podczas gdy Moira znajduje wolność, z powodzeniem docierając do Ontario, Offred na każdym kroku jest świadkiem brutalności. To wstrząsająca godzina telewizji. Karą Putnama za jego występki z Janine jest chirurgiczne usunięcie jego ręki w niezwykle krwawej scenie. Ale służki nie mają znieczulenia ani pozycji, do których można by wrócić, a sposób, w jaki kamera zatrzymuje się na ranach Offred i wykorzystanie spowolnienia, gdy krew rozpryskuje się z ust Ofglen nr 2, jest dość niepokojąca.

Decyzje o tym, kto używa przemocy i jak jest przedstawiana, ujawniają lukę między feministycznymi celami serialu a jego brakiem rozwoju emocjonalnego, który poświęca się w imię brutalnych przedstawień kary. Przemoc może być wykorzystana w tej serii jako wymowny komentarz na temat sposobów manipulowania ciałami kobiet przez mężczyzn u władzy. Zamiast tego wydaje się groteskowy i niepotrzebny. Nigdy nie powinni dawać nam mundurów, jeśli nie chcieli, żebyśmy byli armią, mówi Offred na początku odcinka. Nadal czekam na tę armię.

Obraz

Elisabeth Moss, po lewej, i Ann Dowd w Opowieści podręcznej.Kredyt...Hulu

Głos Offreda sprawia wrażenie, że pokojówki będą się teraz zbierać i walczyć bardziej otwarcie. Co w tym momencie mają do stracenia? Ale odcinek wydaje się bardziej zainteresowany torturami, jakie znosi Offred, niż jakąkolwiek przemocą, którą mogłaby sama odegrać. W retrospekcjach i współczesności Offred zostaje porażona prądem, przebita przez chrząstkę ucha i psychicznie torturowana. Jednym z najbardziej destabilizujących momentów przemocy jest moment, w którym wychodzi z łazienki i zostaje zaskoczona przez Serenę Joy ostrym uderzeniem w bok głowy, które uderza ją o framugę drzwi. Sprawy się pogarszają, gdy Serena Joy zmusza Offred do wykonania testu i dowiaduje się, że jest w ciąży.

Obraz

Yvonne Strahovski (po lewej) i Jordana Blake w Opowieści podręcznej.Kredyt...Hulu

Offred dolary przeciwko restrykcjom, które definiują jej życie na kilka sposobów. Odnajduje nadzieję, czytając listy pokojówek, które składają się na przeszmuglowaną paczkę. Z goryczą przeklina Serenę Joy, gdy wyśmiewa ją obraz Hannah, ale nie jest w stanie z nią rozmawiać. Zwraca się do Freda o pomoc po tym, jak Serena Joy zagraża bezpieczeństwu Hannah. Ale te chwile są ulotne. Czują się również emocjonalnie i narracyjnie pomieszani. Głębia dzikości Sereny Joy nie jest zaskakująca. Ale wydaje się, że to przeliczono. Grożenie Hannah pozbawia Offred resztki nadziei, co może z łatwością skłonić ją do bardziej lekkomyślnego zachowania. A skrzywdzenie dziecka niewątpliwie doprowadziłoby do odwetu dla Sereny Joy, bez względu na to, jak sprytnie wykonana. Opowieść podręcznej nadal przedstawia przemoc z rozdzierającymi szczegółami, ale postanawia nie konfrontować jej skutków lub konsekwencji z dużymi niuansami (poza tym, jak prowadzi wiele służebnic do samookaleczenia). Sposób, w jaki kamera lubieżnie opisuje brutalność Gilead, jest często bardziej odrętwiały niż ostry.

Obraz

Scena z Opowieści podręcznej.Kredyt...Hulu

Najbardziej paląca scena w finale to prowadzenie Janine do środka kręgu służek na publiczne ukamienowanie, wyraźne echo momentu z premiery. Ofglen nr 2 wykazuje pewien nietypowy radykalizm, odmawiając udziału, nawet gdy ciocia Lidia nalega, a strażnik uderza ją kolbą pistoletu.

Ale to Offred staje się prawdziwym bohaterem, kiedy upuszcza kamień, odmawia krzywdzenia Janine i inspiruje inne służebnice do pójścia w jej ślady. Jak krytyk Tara Ariano Zastanawiałem się, dlaczego nie obrócili tych kamieni w stronę strażników. I tak zostaną strasznie ukarani. Dlaczego nie pójść o krok dalej i oprzeć się w sposób, który ma większy wpływ?

Jak pisze Ariano, nie mogę oprzeć się wrażeniu, że showrunnerka wiedziałaby lepiej, w jaki sposób jej uciśnione postacie kobiece będą walczyć z ich niewolnictwem: walcząc z prawdziwym wrogiem. Zamiast tego następna scena pokazuje służebnice idące z powrotem do domu, Offred z przodu, jak Czuć się dobrze sztuki Niny Simone. To taki moment pustego braterstwa i sztucznego feminizmu, który nieustannie niszczył inne epizody w ich ostatnich chwilach.

Obraz

Elisabeth Moss i Max Minghella w Opowieści podręcznej.Kredyt...Hulu

Offred przeżywa to samo mgliste zakończenie, co jej bohaterka powieści. Członkowie Oka wchodzą do jej pokoju. Nick mówi jej pocieszające słowa, ale czy naprawdę można mu zaufać, nawet biorąc pod uwagę, że nosi jego dziecko? Offred patrzy na Serenę Joy i Freda z jadowitym oporem, choć jej los pozostaje niejasny. Nie wiem, czy to mój koniec, czy początek, mówi Offred. To przedstawia Offreda jako bohatera, którego opór, choć przelotny, jest tego wart.

Ale wiemy już, że sezon 2 jest w drodze, więc wiemy, że nie umrze. Biorąc to pod uwagę, końcowe momenty odcinka nie były ani niezapomniane, ani wzmacniające. Opowieść podręcznej została uznana za przełomową, ale dla kogo?

Inne plotki:

• Ciotka Lydia wyróżnia się jako jedna z najbardziej fascynujących i sprzecznych postaci serialu. Okazuje Janine cichą życzliwość — nawet płacze, gdy zajmuje się ukamienowaniem — ale pozostaje niezachwianie na korzyść Gilead.

• To, że Naomi zaleca Putnamowi otrzymanie najsurowszej dostępnej kary, pokazuje, w jaki sposób okrucieństwo często maskuje się jako pobożność w Gilead. Naomi nie dba o jego nieśmiertelną duszę. Chce zemsty.

Obraz

O-T Fagbenle i Samira Wiley w Opowieści podręcznej.Kredyt...Hulu

• Cieszę się, że Moira udaje się do Ontario i odnajduje wolność i nadzieję, które umknęły tak wielu. Ale słaba obsługa wyścigu przez serial zmieniła się z kłopotliwego zaniedbania w wręcz ofensywę. wchodzę w to w więcej szczegółów w tym artykule .