Mathieu Kassovitz o przebojowym francuskim dramacie szpiegowskim „The Bureau”

James Bond nie jest. W Biurze Mathieu Kassovitz wciela się w rolę Malotru, tajnego agenta francuskiego wywiadu, który wracając do domu do Paryża po sześcioletniej misji w Damaszku, usiłuje wyrzec się swojego pseudonimu – i zakazanego romansu z małżeństwem. Syryjska kobieta. I nagle mała nieprawda, zestawiona z kłamstwem, jakim jest jego życie, zaczyna sypać się śnieżką.

Wpada w sytuację, w której chce czynić dobro, ale im bardziej chce czynić dobro, tym gorzej, powiedział 49-letni Kassovitz, najlepiej znany Amerykanom ze swoich ról w Amélie i Monachium oraz jako reżyser. La Haine, nagrodzonego Cezarem, opowiadającego o zamieszkach w wieloetnicznym francuskim osiedlu mieszkaniowym.

The Bureau, thriller szpiegowski Erica Rochanta, przebojem we Francji i czołówką list przebojów w iTunes w Stanach Zjednoczonych (możesz pobierz pierwszy odcinek za darmo ) i został uznany za najlepszy serial telewizyjny przez Francuski Syndykat Krytyków Kinowych. Koncentrując się na ludzkich żniwach szpiegowskich, ale z wystarczającą ilością najnowocześniejszych gadżetów i autuaryjnych fabuł, aby zachować prowokację, seria uzyskała dostęp podczas produkcji do Dírection Générale de la Sécurité Extérieure, czyli D.G.S.E., francuskiego odpowiednika C.I.A.

Więc jak bardzo serial się udaje?

Kiedy ich zapytaliśmy, powiedzieli: „Oczywiście, że nie mogę ci powiedzieć – a jeśli ci powiem, będę musiał cię zabić” – wspomina pan Kassovitz. Ale dali DVD z pierwszym sezonem swoim żonom i dzieciom i powiedzieli: „Spójrz na te postacie, a może mnie tam znajdziesz”.

W rozmowie telefonicznej z Paryża, gdzie we wrześniu rozpoczynają się zdjęcia do trzeciego sezonu, omówił sukces serialu, jego amerykańskie atrybuty i to, co nazywał swoimi wielkimi ustami. Są to zredagowane fragmenty rozmowy.

Najlepszy telewizor 2021

Tegoroczna telewizja oferowała pomysłowość, humor, przekorę i nadzieję. Oto niektóre z najważniejszych wydarzeń wybranych przez krytyków telewizyjnych The Times:

• • 'Wewnątrz': Napisany i nakręcony w jednym pokoju program komediowy Bo Burnhama, przesyłany strumieniowo na Netflix, zwraca uwagę na życie w Internecie w trakcie pandemii.
  • „Dickinson”: ten Seria Apple TV+ to opowieść o pochodzeniu literackiej superbohaterki który jest śmiertelnie poważny w swoim temacie, ale niepoważny w stosunku do siebie.
  • 'Dziedziczenie': W brutalnym dramacie HBO o rodzinie miliarderów z mediów bycie bogatym nie jest już takie, jak kiedyś.
  • „Kolej podziemna”: Przerażająca adaptacja powieści Colsona Whiteheada autorstwa Barry'ego Jenkinsa jest bajeczny, ale twardo prawdziwy .

Wiele zrobiono o tym, że The Bureau jest show w amerykańskim stylu, z showrunnerem i pokojem pisarzy. Co to oznacza dla francuskich filmowców?

Kino francuskie jest bardzo autorskie. Dlatego nie czujemy się zbyt komfortowo, pisząc w basenie i mając reżysera, który przestrzega wytycznych. A we Francji mamy również kontrolę twórczą, co oznacza, że ​​ostateczne cięcie mają reżyserzy, a nie producent. Ericowi udało się więc nie tylko znaleźć nastrój i tempo serialu, ale także pozyskać innych reżyserów, którzy są niezależni i nie są zmuszani do wykonywania rozkazów, by podążali jego ścieżką. Był bardzo udany. A budżet na to to jedna dziesiąta kosztów sezonu amerykańskiego. Mamy 800 000 $ za odcinek lub coś takiego.

Ludzie we Francji oglądają serial co tydzień, ale w Stanach Zjednoczonych jesteśmy bardziej skłonni do objadania się.

Powiedziałem ludziom w mediach społecznościowych, proszę, nie objadaj się. Prawdziwa przyjemność polega na tym, żeby się zatopić i czekać na przyszły tydzień, bo serial idzie coraz wyżej i wyżej.

Opisz swoją postać, Malotru.

Malotru to facet z etyką, a czasami twoja osobista etyka jest sprzeczna z twoimi zawodowymi rozkazami. A to, co musisz zrobić dla swojego kraju, nie jest dokładnie tym, co musisz zrobić dla siebie. Więc utknąłeś w tej maszynie: jeśli raz kłamiesz, to musisz kłamać cały czas.

Sezon 2 został już wyemitowany we Francji. Na co możemy się spodziewać?

Podoba mi się to, że nadal podążają w tym samym kierunku, ale czynią go bardziej międzynarodowym. A moja postać staje się tylko jedną z postaci. Jego błędy i pomyłki skłaniają innych do reakcji. A zakończenie doprowadzało tu ludzi do szaleństwa.

Czy jest wystarczająco dużo, aby utrzymać ekscytację w sezonie 3?

Dopóki mamy wojny, dopóki mamy problemy geopolityczne, a ludzie szpiegują innych, ten program ma nogi. Ale bez względu na to, jaką niesamowitą historię wymyślimy, rzeczywistość nas odepchnie.

Czy ataki terrorystyczne z ostatnich dwóch lat miały jakiś wpływ na serial?

Charlie Hebdo i Bataclan miały miejsce podczas kręcenia i za każdym razem musieliśmy przyjść pewnego ranka, popatrzeć na siebie i zacząć robić sceny, które były bliskie rzeczywistej sytuacji. Dlatego ludzie lubią ten program — ponieważ widzą coś, co jest naprawdę bliskie temu, co oglądają w wiadomościach, ale jest to trochę bardziej szczere.

Spędziłeś dziesięć lat w Los Angeles, zanim dwa lata temu wróciłeś do Paryża. I w wywiad 2013 w The Guardian , wyrzekłeś się kina francuskiego. Czy Twoje nastawienie zmieniło się wraz z tym projektem?

Nie, bo chciałbyś, żeby ten program nie był wyjątkiem, żeby był częścią ruchu. To błogosławieństwo być częścią czegoś tak dobrego. Ale jesteś smutny, że inni nie są wystarczająco dobrzy w ten sam sposób, abyś miał ludzi, z którymi możesz rozmawiać, bawić się.

W tym samym wywiadzie powiedziałeś, że nie jesteś już dumny z bycia Francuzem. Co teraz?

Zawsze byłem dumny z bycia Francuzem. Problem w tym, że Francja zapomniała, że ​​to francuski. Kilka lat temu, wraz z Nicolasem Sarkozym, straciliśmy wiele z naszej uczciwości i sposobu myślenia. Teraz, przy całym społecznym chaosie, który się dzieje, widzę, jak moi francuscy koledzy podnoszą się i walczą każdego dnia i nocy. I tak, czuję się trochę bardziej po francusku.

Jesteś słynnie szczery w kwestiach społecznych. Czy to zaszkodziło twojej karierze?

Myślę, że wiedzą, że mam duże usta. Steven Spielberg wie. Nie obchodziło go [Monachium]. Cały czas otwieram usta, cały czas krzyczę i takie są moje filmy. Więc reżyserzy wiedzą, że kiedy przyjdą do mnie z szalonym pomysłem, który irytuje ludzi, dostaną moje ucho. Będę słuchać.

Reżyserowałeś i grałeś, oba z wielkim sukcesem. Gdzie jesteś w tym momencie?

Reżyseria to jedna z najciekawszych, stymulujących zawodów na świecie. Ale aktorstwo jest tak łatwe, tak dobrze płatne i tak zabawne, że dlaczego nie? I to jest idealna praca, bo mogę być częścią bardzo ciekawego projektu, z którego byłbym bardzo dumny, że jestem jednym z twórców, ale nie mam do czynienia z dramatem. Widzisz, jakie to dla nich bolesne, ale po prostu cieszysz się tym procesem, podczas gdy oni cierpią. Więc teraz zaczynam się zastanawiać [śmiech], czy chcę wrócić do reżyserowania? A może chcę zachować posadę aktora i cieszyć się widokiem innych ludzi cierpiących dla mojej chwały?